Φταίω! Ζητώ την επιείκειά σας!

Γράφτηκαν πολλά, για την τραγωδία που χτύπησε τον τόπο μας!
 

Αναλύσεις, καταγγελίες, κατάρες, οργή, απελπισία... Και δάκρυα! Άλλα ειλικρινή και πηγαία και άλλα επιτηδευμένα και... «επιβαλλόμενα»!
 

Ανάμεσα σ` αυτούς που έγραψαν ήμουν κι εγώ....

Κατήγγειλα, φώναξα, προσπάθησα να αναδείξω ευθύνες και ενόχους.
 

Και νόμισα ότι μπορώ να πάω να κοιμηθώ ήσυχος!
 

Προσπάθησα να το κάνω αλλά οι «δαίμονες» και οι σκιές των ψυχών που χάθηκαν με γυρόφερναν με τεράστια μάτια, ίδια ερωτηματικά!
 

Ερωτηματικά που τα σιγοψιθύριζαν μέσα στη σιωπή... Το σύνταγμα το γνωρίζεις; 

• Αν το γνωρίζεις, ξέρεις ότι εδώ και μια δεκαετία, κάποιοι το έχουν παραβιάσει, το έχουν καταργήσει (και το έχουν ομολογήσει δημόσια), κυβερνώντας ως σφετεριστές της εξουσίας;
   
• Αν το γνωρίζεις, δεν σε συνεγείρει το γεγονός ότι οι σφετεριστές έχουν παραδώσει τη χώρα στα χέρια ξένων που την αφαιμάσσουν, εξαθλιώνοντας το λαό της;
  

Δεν κατάλαβες ότι... «φύγαμε» από κοντά σας γιατί... για να χορτάσουν την αδηφαγία των αρπακτικών «δανειστών εταίρων» τους, απογύμνωσαν από προσωπικό και μέσα αυτούς που θα μας κρατούσαν κοντά σας, ζωντανούς;
 

Δεν κατάλαβες ότι εδώ και μια εικοσαετία ισοπεδώνουν μεθοδικά τη χώρα για να την κομματιάσουν;
 

Αν τα γνωρίζεις όλα αυτά, σου λέει τίποτε το άρθρο 120 του Συντάγματος, που στο εδάφιο 4 λέει...
 

«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»;
 

Σου λέει τίποτε αυτό;
 

Αν σου λέει κάτι, πες μας τι έκανες τόσα χρόνια;
 

Έγραφες για να ενημερώσεις, είπες;

Και τι κατάφερες;

Δεν ήξερες ότι στη... «δημοκρατία» τους, μπορείς να λες «ελεύθερα» ό,τι βλακεία θέλεις, αλλά μην κουνήσεις το δαχτυλάκι σου γιατί θα σου το κόψουν;
 

Πρόσεξες ποτέ αυτό το... δικαιούνται και υποχρεούνται... με κάθε μέσον;
 

Εσύ, δεν έχεις μέσα; Αξίνα, φτυάρι, παλούκι; Κανένα κυνηγετικό παλιοντούφεκο δεν έχεις;

Αν έχεις κάτι απ` αυτά, τι τα κάνεις;

Νόμισες ότι με εκλογές και παραμύθια θα σε αφήσουν να ζήσεις;
 

Φταις, λοιπόν, εσύ πρώτος που γίναμε «σκιές»!
 

Αυτά μου φωνάζουν οι «σκιές» και δε βρίσκω ύπνο;

Πιο πολύ με στοιχειώνουν τα παιδικά μάτια, που με την αγνότητά τους γίνονται πιο σκληροί κριτές μου!
 

Το μόνο που μπορώ να ψελλίσω, σαν απολογία, είναι...
«Έχετε δίκιο! Φταίω! Ζητώ την επιείκειά σας»!!
 

Του Κώστα Γιαννιώτη

dromosanoixtos