Δεν μας σώζει ΤΙΠΟΤΑ

Το στήσιμο αγαλμάτων, όπως και η ονοματοδοσία δρόμων και πλατειών, συνδέεται πάντα με την ιδιαίτερη ανάγνωση της ιστορίας από την εκάστοτε κεντρική ή τοπική αρχή, και την αξιολόγηση ιστορικών προσώπων και γεγονότων, με βάση τα δικά της ηθικοπολιτικά κριτήρια.

Στην πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς, το Αργοστόλι, μπορεί να μην έχει στηθεί άγαλμα 
ενός Μαρίνου Αντύπα, 
ενός Παναγή Δημητράτου ή 
ενός Αντώνη Αμπατιέλου....

Στήθηκε, όμως, το άγαλμα του Γεράσιμου Αρσένη και τα αποκαλυπτήριά του έγιναν προχθές παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας.

Μπορεί ο Αρσένης να μην ήταν πιο σπουδαία ιστορική προσωπικότητα από τον πρωτομάρτυρα του σοσιαλιστικού και αγροτικού κινήματος της χώρας, Αντύπα, από τον πρωτοπόρο γραμματέα του ΣΕΚΕ, συνδικαλιστή ηγέτη και εκτελεσμένου από τους φασίστες κατακτητές, Δημητράτο, ή τον εμβληματικό ηγέτη του ναυτεργατικού κινήματος, Αμπατιέλο.

Εντάσσεται, όμως, στη συνέχεια του καθεστώτος που από τη ρεμούλα του σημιτικού εκσυγχρονισμού οδηγήθηκε στη μνημονιακή κοινωνική καταστροφή.

Γιατί να μην τιμηθεί ο Γεράσιμος Αρσένης και στη μνήμη του το ίδιο το καθεστώς τους;

του Γιώργου Αλεξάτου