Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται;

Ποιος το περίμενε από μια εφημερίδα με μεγάλη ιστορική διαδρομή να γράφετε και να δημοσιοποιείτε τέτοιο κατευθυνόμενο ρεπορτάζ -κείμενο με σημαία τη λάσπη και τη «δηθενιά».

Ο δημοσιογράφος -κειμενογράφος ειδικού τύπου μπορεί να μας πει τουλάχιστον αν   «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη μου», κατά τη γνωστή κινηματογραφική ατάκα. ή είναι κατάντια...

Κλείνοντας θα σας θυμίσω αγαπητέ ανυπόγραφε δημοσιογράφε -συντάκτη, μια άλλη ατάκα από κινηματογραφική ταινία.

«Οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες». “ Πυρ ομαδόν λοιπόν…” 

Ακολουθεί ολόκληρο το δημοσίευμα του ΠΡΩΙΝΟΥ ΛΟΓΟΥ ....

Αρνητές κάθε Αναπτυξιακής πρωτοβουλίας στην Ήπειρο…

on 12 Δεκεμβρίου 2017.

Το… κίνημα «να μη γίνει τίποτε στην Ήπειρο», έκανε και πάλι την επανεμφάνισή του. Με διαφορετικό «σχήμα» αυτή τη φορά και με διαφορετικό αντικείμενο αντίδρασης. Με την ίδια όμως επιδίωξη!

Πρόκειται για τους «αντιρρησίες» κατά των ερευνών για την ανεύρεση υδρογονανθράκων. Μια ολιγομελής ομάδα, κινούμενη μεταξύ αριστερών «συνιστωσών» και οικολογικών οργανώσεων επιχειρεί και πάλι να παρασύρει στην άποψη της- μέσω κινδυνολογίας- τις τοπικές κοινωνίες κατά των ερευνών που βρίσκονται πολύ κοντά στην έναρξή τους.

Ορισμένοι μάλιστα εξ αυτών, τείνουν να μετατρέψουν σε … κύρια απασχόληση τις οικολογικές τους ευαισθησίες (ωσάν όλοι οι υπόλοιποι να μην ενδιαφέρονται για την προστασία του περιβάλλοντος), επιδιώκοντας μέσω των «κινημάτων κατά των εξορύξεων» (!) να μεταφέρουν τη δράση και το κλίμα των «Σκουριών» της Χαλκιδικής στην Ήπειρο και δη στα Ιωάννινα, όπως οι ίδιοι εξάλλου το ανακοινώνουν.

Το Σαββατοκύριακο οι «ανησυχούντες» οργάνωσαν ημερίδες ενημέρωσης σε Άνω Πεδινά και Βουτσαρά, με κοινή θέση και γραμμή κατά των ερευνών.

Πρόκειται ασφαλώς για παγκόσμια πρωτοτυπία, να εκφράζεται δηλαδή αντίρρηση και αντίδραση για κάτι που ακόμη δεν έχει ερευνηθεί, δεν έχει εξεταστεί. Δηλαδή κινητοποιούνται κατά της εξόρυξης υδρογονανθράκων, διαπιστώνουν περιβαλλοντικά ζητήματα, χωρίς ακόμη να είναι γνωστό αν και σε τι ποσότητες υπάρχει πετρέλαιο στα έγκατα της Ηπειρωτικής γης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι «μηδενιστές» και οι ολικοί «αρνητές» θέτουν εμπόδια σε κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία που επιχειρείται να αναληφθεί στην Ήπειρο. Και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που δεν μπορεί η περιοχή μας να αποκτήσει αναπτυξιακούς ρυθμούς, οι οποίοι θα την έφερναν κοντά στις άλλες Ελληνικές και Ευρωπαϊκές Περιφέρειες, που θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας.

Η ιστορία μας παρέχει και ένα δίδαγμα: Όσες φορές οι αρμόδιοι έκλεισαν «τα αυτιά» τους στην κινδυνολογία, στα προσκόμματα κλπ που έμπαιναν με πολιτικούς κυρίως όρους και υλοποίησαν δράσεις και πρωτοβουλίες, δικαιώθηκαν εκ του αποτελέσματος. Όπου έγινε το αντίστροφο, μετράμε «κουφάρια», «μουσεία» και υπανάπτυξη.

Ιδού λοιπόν οι δύο δρόμοι που υπάρχουν…