Ένας είναι ο εχθρός, ο καρνισμός…

Ομάδα αντισπισιστών στα Γιάννενα, με την ονομασία “Μαυροπράσινα Παγούρια” ανέλαβε την ευθύνη για δράσεις και επιθέσεις ενάντια σε κρεοπωλεία και ιχθυοπωλεία.

Μαύρα Παγούρια, Πράσινα Παγούρια, Φανφάρες και Καρνισμός.

Η οικολογία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τα αφήσουμε στα χέρια των αντισπισιστών....

Μαύρα παγούρια, πράσινα παγούρια, τι πρέπει να ‘ναι τα μαύρα και τα πράσινα παγούρια…

 

Είναι φορές που το τρολάρισμα συναντά την πραγματικότητα, ξεπερνώντας τον ποιητή Φανφάρα και τη φαντασία στην εξουσία, που νιώθει φτωχή κι ανήμπορη να χωρέσει τα γεγονότα και να τα βγάλει πέρα μαζί τους.

Ομάδα αντισπισιστών στα Γιάννενα, με την ονομασία “Μαυροπράσινα Παγούρια” ανέλαβε την ευθύνη για δράσεις και επιθέσεις ενάντια σε ένα ιχθυοπωλείο και το φορτηγό της επιχείρησης, σε ένα φορτηγό μεταφοράς ζώων, καθώς και σε τέσσερα κρεοπωλεία και το αμάξι του κυνηγού. 

Με ανάρτησή τους στο Indymedia ορίζουν ως στόχο τους την έμπρακτη αλληλεγγύη σε εκείνους που το βασικό τους δικαίωμα για ελευθερία καταπατάται, από την στιγμή της γέννησής τους, στο βωμό του κέρδους, της διασκέδασης, της παράδοσης και του κυρίαρχου συστήματος πεποιθήσεων του καρνισμού.

Για όσους τυχόν δεν το κατάλαβαν, εννοούν προφανώς τα ζώα. Ένας είναι ο εχθρός, ο καρνισμός…

Ως τώρα θεωρούσαμε στα όρια της γραφικότητας και της τρολιάς τις επιθέσεις αντισπισιστών σε κρεοπωλεία και ιχθυοπωλεία, επειδή βασανίζουν τα ζώα. 

Τη λογική τους πως χτυπούν το σύστημα με επιθέσεις σε καταστήματα της γειτονιάς, αφήνοντας παρόλα αυτά στο απυρόβλητο τα μεγάλα μονοπώλια του χώρου. 

Και το αίτημα χειραφέτησης των ζώων, που δεν είναι καν σε θέση να συγκροτήσουν συνειδητό υποκείμενο, με αιτήματα και διεκδικήσεις -αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. 

Δεν έχουν καν δικαίωμα ψήφου, για να την δώσουν στο Βασίλη Λεβέντη…

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τότε πως το πιο αστείο σημείο στα παραπάνω θα ήταν η υπογραφή και το όνομα της οργάνωσης των αντισπισιστών: 

“Μαυροπράσινα παγούρια”… Ένα όνομα που αν δεν είναι μεθυσμένη έμπνευση και καρπός οινοποσίας (η έστω τσίπουρων), αγγίζει τα όρια του αυτοτρολαρίσματος και ανοίγει νέους ορίζοντες για τα αντίστοιχα βαφτίσια άλλων αντίστοιχν οργανώσεων.

Όπως είπε τρολάροντας κι ένας σύντροφος, δεν είναι μακριά η μέρα που θα δούμε την ανάληψη της ευθύνης για κάποια αντίστοιχη δράση από οργάνωση με το όνομα “μαυροκόκκινες πασχαλίτσες” -αν και εδώ λείπει το πράσινο, ως σύμβολο της οικολογίας.

Και μη χειρότερα…

Υστερόγραφο και επιμύθιο: προφανώς και η οικολογία είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για να την αφήσουμε στα χέρια αντισπισιστών κι άλλων αφελών -στην καλύτερη- αντιλήψεων.

katiousa