Δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε την είδηση που κυκλοφορεί ότι ο άγιος Καλαβρύτων θα κινηθεί ποινικά σε όσους προσπάθησαν να συκοφαντήσουν αυτόν τον ελληνόψυχο θρησκευτικό ποιμενάρχη κάτι που απέδειξε πανηγυρικά προχτές η δικαιοσύνη.
Παρακολουθώντας όμως τις σχετικές αναρτήσεις που συνεχίζονται στο διαδίκτυο, προσπαθώ να καταλάβω με ποια ταπεινά ελατήρια κινήθηκαν εκπρόσωποι....
της ομοφυλοφιλικής κοινότητας και δημιούργησαν προσωπικό περιστασιακό πρόβλημα στον μητροπολίτη Αμβρόσιο του οποίου οι θεόπνευστες ομιλίες ποτέ δεν αμφισβητήθηκαν.
Δηλαδή το πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης που προφανώς μετανιωμένος για αντιχριστιανικές δηλώσεις του αποδέχτηκε αδιαμαρτύρητα τις εκκλήσεις του Σεβασμιωτάτου αρχιερέα προς τον «Εσταυρωμένο Χριστό» «να σαπίσει το χέρι του», και δεν ταλαιπώρησε τον θρησκευτικό ποιμένα με δικαστική προσφυγή -γνωρίζοντας πιθανόν το μάταιο μιας τέτοια ενέργειας- είχε λιγότερες ευαισθησίες από τους μηνυτές του μητροπολίτη;
Ας μας δώσουν μια πιεστική απάντηση η εκπρόσωποι της ΛΟΑΤ κοινότητα που είχαν το θράσος και την ασέβεια όχι απλώς να αμφισβητήσουν τα κηρύγματα του εκπροσώπου του Θεού, αλλά και να τον μηνύσουν, θεωρούν τους εαυτούς τους πιο καταρτισμένους σε θρησκευτική παιδεία απ' ότι τον συγγραφέα Νίκο Δήμο ο οποίο αναγνωρίζοντας το αμάρτημά του άκουσε τον ιεράρχη Αμβρόσιο ο οποίος «παρακαλούσε τον Θεό να σαπίσει το στόμα του» και όμως καρτερικά μάλλον θα προσέφυγε στον πνευματικό του να εξομολογηθεί χωρίς να αμφισβητήσει τον άγιο πατέρα;
Δυστυχώς ψάχνοντας και τις δικές μας «γραφές» -το μπλοκ μας δηλαδή- για
να επιβεβαιώσουμε τα λεγόμενα του Αμβρόσιου είδαμε ότι κι εμείς
κατεχόμενοι από αντιχριστιανικό μένος έχουμε παραφερθεί και αρκετές φορές και είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε τις συνέπειες την ώρα της κρίσεως στην άλλη ζωή.
Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί να αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας είναι ότι «ζούμε στον παλαιοημερολογισμό του Στάλιν και του Λένιν» ,
όπως εκτίμησε ο άγιος Πειραιώς Σεραφείμ και ότι στερούμενοι βαθιάς
χριστιανικής πίστης επηρεαστήκαμε από ένα άθλιο δημοσίευμα που μας
γνωστοποιούσε πώς αποκαλούνται αναμεταξύ τους οι άγιοι μητροπολίτες στην Ιερά Σύνοδο.
Και μιας και αναφερθήκαμε στον μητροπολίτη Πειραιά να σημειώσουμε ότι κι
αυτός δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το ποιμενικό έργο που επιτελεί ο
Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Και από αυτόν τον αρχιερέα γίναμε κοινωνοί ότι η
ομοφυλοφιλία είναι "θανάσιμο αμάρτημα", και επίσης πληροφορηθήκαμε ότι η πεολειχία –τα «τσιμπούκια» δηλαδή- «είναι μια θανάσιμη απειλή όπως και κάθε τι που αντιστρέφεται, στην φυσιολογία του ανθρωπίνου σώματος».
Ολοκληρώνοντας την ανάρτησή μας, σημειώνουμε ότι είμαστε έτοιμοι να
εξομολογηθούμε και να δεχθούμε τις ποινές που καθορίζει το "Πηδάλιο" -το ιερό ποινολόγιο των Χριστιανών- για το αμάρτημά μας να δημοσιεύσουμε στο παρελθόν το παρακάτω κείμενο που αφορούσε τον άγιο Καλαβρύτων.
***
Μαθαίνουμε ότι o μισάνθρωπος δημόσιος υπάλληλος, Αθανάσιος Λενής αφιέρωσε τα «νιάτα του στον Χριστό» με το να χειρίζεται τον βούρδουλα της εξουσίας την εποχή που ήταν χωροφύλακας, και γνωστό φερέφωνο των γερμανοτσολιάδων στην κατοχή για να καταλήξει χαϊδεμένο παιδί της χούντας του Παπαδόπουλου.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ένα πρωτοσέλιδο κείμενο που είχε δημοσιεύσει η
εφημερίδα «Χριστιανική Δημοκρατία» του Νίκου Ψαρουδάκη. Εκεί υπήρχε ένα
άρθρο καταπέλτης για τον δεσπότη Καλαβρύτων Αμβρόσιο.
Είχε τίτλο «Μητροπολίτης ασπάζεται βασανιστές» και περιέγραφε τον θαυμασμό που είχε ο Αμβρόσιος στους βασανιστές του ΕΑΤ-ΕΣΑ κατά την περίοδο της Απριλιανής δικτατορίας.
Επίσης να τονίσουμε ότι την αγάπη του για τον «θεάνθρωπο» την δείχνει με κάθε τρόπο, ακολουθώντας κατά γράμμα τις «εντολές του». Το διαπιστώνουμε στα κηρύγματα του, όταν μας λέει ότι «Οι μουσουλμάνοι εξ ορισμού είναι εγκληματίες και σε καιρό ειρήνης».
Να μην παραλείψουμε επίσης να αναφέρουμε ότι εκτός από τον Χριστό στον οποίο πρόσφερε "τα νιάτα και την αγάπη του", ο δεσπότης Αμβρόσιος τα ίδια αισθήματα διακατέχεται ως προς τα μέλη της ναζιστική συμμορίας της Χ.Α, που μπορεί να είναι η "γλυκιά ελπίδα για τον απελπισμένο πολίτη»" καθώς και τον βασανιστή της χούντας Ντερντιλή τον οποίο θαυμάζει. (Τον έχει αποκαλέσει «πρότυπο γενεών», «Σωκράτη» και «Κολοκοτρώνη»)
Ο δεσπότης αυτός όσο καλά τα πηγαίνει στις αγιασμένες μπίζνες του άλλο τόσο αιχμηρούς είναι στα "εμπνευσμένα" αριστουργηματικά τροπάρια που κατασκευάζει όπως αυτό που ζητούσε να αφοριστεί το "κυριαρχημένο από τον διάολο υποκείμενο" που λέγεται Διαμαντόπουλος (Εννοώντας τον πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ), ένα δείγμα κι αυτό, κατά τον δεσπότη, ότι «η Ελλάδα μας με αργά μεν, πλην όμως σταθερά, βήματα απομακρύνεται από τον δρόμο του Θεoύ και προσεγγίζει στο Κράτος του Διαβόλου»
Η ευρυμάθεια του συγκεκριμένου αρχιρασοφόρου φτάνει στο σημείο εκτός από να κηρύττει τον λόγο του "θεού" του να μας κάνει και ιστορικά μαθήματα του τύπου:
Επίσης να τονίσουμε ότι την αγάπη του για τον «θεάνθρωπο» την δείχνει με κάθε τρόπο, ακολουθώντας κατά γράμμα τις «εντολές του». Το διαπιστώνουμε στα κηρύγματα του, όταν μας λέει ότι «Οι μουσουλμάνοι εξ ορισμού είναι εγκληματίες και σε καιρό ειρήνης».
Να μην παραλείψουμε επίσης να αναφέρουμε ότι εκτός από τον Χριστό στον οποίο πρόσφερε "τα νιάτα και την αγάπη του", ο δεσπότης Αμβρόσιος τα ίδια αισθήματα διακατέχεται ως προς τα μέλη της ναζιστική συμμορίας της Χ.Α, που μπορεί να είναι η "γλυκιά ελπίδα για τον απελπισμένο πολίτη»" καθώς και τον βασανιστή της χούντας Ντερντιλή τον οποίο θαυμάζει. (Τον έχει αποκαλέσει «πρότυπο γενεών», «Σωκράτη» και «Κολοκοτρώνη»)
Ο δεσπότης αυτός όσο καλά τα πηγαίνει στις αγιασμένες μπίζνες του άλλο τόσο αιχμηρούς είναι στα "εμπνευσμένα" αριστουργηματικά τροπάρια που κατασκευάζει όπως αυτό που ζητούσε να αφοριστεί το "κυριαρχημένο από τον διάολο υποκείμενο" που λέγεται Διαμαντόπουλος (Εννοώντας τον πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ), ένα δείγμα κι αυτό, κατά τον δεσπότη, ότι «η Ελλάδα μας με αργά μεν, πλην όμως σταθερά, βήματα απομακρύνεται από τον δρόμο του Θεoύ και προσεγγίζει στο Κράτος του Διαβόλου»
Η ευρυμάθεια του συγκεκριμένου αρχιρασοφόρου φτάνει στο σημείο εκτός από να κηρύττει τον λόγο του "θεού" του να μας κάνει και ιστορικά μαθήματα του τύπου:
"Στο Μοναστήρι του
Αγίου Νικολάου Βλασίας Καλαβρύτων, στις 23 Ιουλίου του έτους 1948 έγινε
μια σκληρή μάχη! Ήταν η περίοδος του συμμοριτοπόλεμου. (Σήμερα την
λέγουν «περίοδο του εμφύλιου») Ήταν τότε που η Ελλάδα αγωνιζόταν για την
εθνική της αξιοπρέπεια και ακεραιότητα. Κάποιοι –οι συμμορίτες-
κινούμενοι από εξωτερικούς παράγοντες, ήθελαν να προσδέσουν την Ελλάδα
στο άρμα της Μόσχας, στο ανατολικό μπλοκ! Είχαν συστήσει την «Κυβέρνηση
των Βουνών»! Και σήκωσαν τα όπλα κατά της Πατρίδας.. Σύνθημά τους και
τραγούδι τους ήταν το «αδερφός τον αδερφό να σκοτώνει»!....".
Μετά απ' αυτά άντε να μην θυμηθείς το αναρχικό σύνθημα που λέει: "Οταν ο τελευταίος μπάτσος κρεμαστεί από τα έντερα του τελευταίου παπά, τότε ο λαός θα ευτυχήσει"
Μετά απ' αυτά άντε να μην θυμηθείς το αναρχικό σύνθημα που λέει: "Οταν ο τελευταίος μπάτσος κρεμαστεί από τα έντερα του τελευταίου παπά, τότε ο λαός θα ευτυχήσει"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου