Καθώς
οι επιδοτήσεις για τις παλιές ανεμογεννήτριες αρχίζουν να να λήγουν,
αναμένεται ότι χιλιάδες από αυτές θα αποσυρθούν, εξαιτίας της μη
απόδοσης κέρδους.
Πράσινος
εφιάλτης:
Οι διαχειριστές των αιολικών πάρκων βλέπουν χιλιάδες τόνους
σκουπιδιών από ανεμογεννήτριες να αποστέλλονται σε χώρες του τρίτου
κόσμου - και....
να αφήνουν τα τσιμεντένια απομεινάρια τους στο έδαφος.
Η ελβετική ημερήσια εφημερίδα Baseler Zeitung δημοσίευσε πρόσφατα πώς η γερμανική βιομηχανία ανεμογεννητριών αντιμετωπίζει μια πιθανή εγκατάλειψη.
Δυσκολότερες οι εγκρίσεις
Ένα ακόμα πλήγμα στο Energiewende (πέρασμα στην "πράσινη" ενέργεια) της Γερμανίας. Πριν μερικές μέρες, δημοσιεύθηκε άρθρο για το πώς καταρρακώθηκαν οι θέσεις εργασίας στη Γερμανική βιομηχανία ηλιακής ενέργειας και οι επενδύσεις δεν αποτελούν πλέον παρά ένα ελάχιστο ποσοστό αυτού που ήταν κάποτε.
Στο πέρασμα των χρόνων, η Γερμανία έχει καταστήσει πιο δύσκολη την έγκριση αδειών για αιολικά πάρκα, καθώς η χώρα παραπαίει σε ένα ασταθές δίκτυο ενέργειας και αυξάνονται οι διαμαρτυρίες ενάντια στα κατεστραμμένα φυσικά τοπία και τους κινδύνους για την υγεία.
Τώρα που η άνθιση της αιολικής ενέργειας έφτασε στο τέλος της, η Baseler Zeitung αναφέρει ότι "το κλείσιμο πολλών ανεμογεννητριών μπορεί σύντομα να οδηγήσει σε πτώση της παραγωγής" μετά από αρκετά χρόνια μαύρης ανάπτυξης.
Οι επιδοτήσεις για τις παλιές ανεμογεννήτριες τελειώνουν
Σήμερα, ένας μεγάλος μέρος από τις συνολικά 29.000 ανεμογεννήτριες κοντεύουν να κλείσουν 20ετία και οι περισσότερες από αυτές είναι παρωχημένες.
Το χειρότερο είναι ότι οι γενναιόδωρες επιδοτήσεις που πήραν την εποχή που εγκαταστάθηκαν, λήγουν σύντομα και αυτό τις κάνει μη κερδοφόρες.
Μετά το 2020, χιλιάδες από αυτές τις τουρμπίνες χρόνο με τον χρόνο θα μείνουν χωρίς επιδότηση, που σημαίνει ότι θα μείνουν εκτός λειτουργίας και θα αχρηστευτούν.
Γράφει η Baseler Zeitung ότι οι επιδοτήσεις για περίπου 5.700 τουρμπίνες, με εγκατεστημένη ισχύ 45 MW, θα λήξουν μέχρι το 2020. Καθώς οι νέες ανεμογεννήτριες αργούν να μπουν σε λειτουργία, είναι πολύ πιθανό ότι η παραγωγή αιολικής ενέργειας στην Γερμανία θα μειωθεί τα επόμενα χρόνια, κάτι που θα κάνει τη χώρα να μην φαίνεται και τόσο σοβαρή στην προσπάθεια για προστασία του κλίματος.
Σκουπιδότοπος ανεμογεννητριών η Αφρική;
Τι γίνονται λοιπόν οι παλιές ανεμογεννήτριες που βγαίνουν εκτός λειτουργίας;
Οι ιδιοκτήτες αιολικών πάρκων ελπίζουν να στείλουν τις άχρηστες μηχανές των ανεμογεννητριών σε αγοραστές στον τρίτο κόσμο, για παράδειγμα στην Αφρική. Αν όμως αυτοί οι αγοραστές προτιμήσουν νέα ενεργειακά συστήματα, τότε οι Γερμανοί διαχειριστές αιολικών πάρκων θα αναγκαστούν να τις διαλύσουν και να τις ανακυκλώσουν - μια εξαιρετικά δαπανηρή προσπάθεια.
Αδύνατον να ανακυκλωθούν τα σύνθετα υλικά
Το πρόβλημα εδώ είναι τα μεγάλα πτερύγια, που είναι φτιαγμένα από σύνθετα υλικά υαλοβάμβακα, και τα συστατικά τους δεν γίνεται να διαχωριστούν. Η καύση των πτερυγίων είναι πολύ δύσκολη, τοξική και ενεργοβόρα.
Επομένως, είναι πολύ φυσικό, οι Γερμανοί διαχειριστές αιολικών πάρκων να έχουν ένα πολύ ισχυρό κίνητρο να ξεφορτωθούν τις παλιές μηχανές σε χώρες του "τρίτου κόσμου" και να αφήσουν αυτούς να ασχοληθούν μετά με τα σκουπίδια.
Τα σκουπίδια κάτω από το χαλί
Το επόμενο ζήτημα που θίγει η Baseler Zeitung είναι η απόρριψη ενός όγκου 3.000 τόνων ενισχυμένου σκυροδέματος από τις βάσεις των ανεμογεννητριών, οι οποίες βάσει της Γερμανικής νομοθεσίας, πρέπει να απομακρυνθούν.
Κάποιες από αυτές τις τσιμεντένιες βάσεις φτάνουν σε βάθος 20 μέτρων, περνώντας αρκετά στρώματα εδάφους.
Ήδη, οι ιδιοκτήτες αιολικών πάρκων παρακάμπτουν αυτήν την τεράστια δαπάνη, απομακρύνοντας μόνο τα πάνω δύο μέτρα των τσιμεντένιων και ατσάλινων βάσεων και μετά καλύπτουν το υπόλοιπο με χώμα.
Στο τέλος, το μεγαλύτερο μέρος της τσιμεντένιας βάσης παραμένει σαν σκουπίδι θαμμένο στο έδαφος, ενώ το πάνω μέρος πιθανότατα θα καταλήξει σε κάποια "τριτοκοσμική" χώρα.
Αυτή είναι η Γερμανική Energiewende και η συμβολή της στην προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος.
Η ελβετική ημερήσια εφημερίδα Baseler Zeitung δημοσίευσε πρόσφατα πώς η γερμανική βιομηχανία ανεμογεννητριών αντιμετωπίζει μια πιθανή εγκατάλειψη.
Δυσκολότερες οι εγκρίσεις
Ένα ακόμα πλήγμα στο Energiewende (πέρασμα στην "πράσινη" ενέργεια) της Γερμανίας. Πριν μερικές μέρες, δημοσιεύθηκε άρθρο για το πώς καταρρακώθηκαν οι θέσεις εργασίας στη Γερμανική βιομηχανία ηλιακής ενέργειας και οι επενδύσεις δεν αποτελούν πλέον παρά ένα ελάχιστο ποσοστό αυτού που ήταν κάποτε.
Στο πέρασμα των χρόνων, η Γερμανία έχει καταστήσει πιο δύσκολη την έγκριση αδειών για αιολικά πάρκα, καθώς η χώρα παραπαίει σε ένα ασταθές δίκτυο ενέργειας και αυξάνονται οι διαμαρτυρίες ενάντια στα κατεστραμμένα φυσικά τοπία και τους κινδύνους για την υγεία.
Τώρα που η άνθιση της αιολικής ενέργειας έφτασε στο τέλος της, η Baseler Zeitung αναφέρει ότι "το κλείσιμο πολλών ανεμογεννητριών μπορεί σύντομα να οδηγήσει σε πτώση της παραγωγής" μετά από αρκετά χρόνια μαύρης ανάπτυξης.
Οι επιδοτήσεις για τις παλιές ανεμογεννήτριες τελειώνουν
Σήμερα, ένας μεγάλος μέρος από τις συνολικά 29.000 ανεμογεννήτριες κοντεύουν να κλείσουν 20ετία και οι περισσότερες από αυτές είναι παρωχημένες.
Το χειρότερο είναι ότι οι γενναιόδωρες επιδοτήσεις που πήραν την εποχή που εγκαταστάθηκαν, λήγουν σύντομα και αυτό τις κάνει μη κερδοφόρες.
Μετά το 2020, χιλιάδες από αυτές τις τουρμπίνες χρόνο με τον χρόνο θα μείνουν χωρίς επιδότηση, που σημαίνει ότι θα μείνουν εκτός λειτουργίας και θα αχρηστευτούν.
Γράφει η Baseler Zeitung ότι οι επιδοτήσεις για περίπου 5.700 τουρμπίνες, με εγκατεστημένη ισχύ 45 MW, θα λήξουν μέχρι το 2020. Καθώς οι νέες ανεμογεννήτριες αργούν να μπουν σε λειτουργία, είναι πολύ πιθανό ότι η παραγωγή αιολικής ενέργειας στην Γερμανία θα μειωθεί τα επόμενα χρόνια, κάτι που θα κάνει τη χώρα να μην φαίνεται και τόσο σοβαρή στην προσπάθεια για προστασία του κλίματος.
Σκουπιδότοπος ανεμογεννητριών η Αφρική;
Τι γίνονται λοιπόν οι παλιές ανεμογεννήτριες που βγαίνουν εκτός λειτουργίας;
Οι ιδιοκτήτες αιολικών πάρκων ελπίζουν να στείλουν τις άχρηστες μηχανές των ανεμογεννητριών σε αγοραστές στον τρίτο κόσμο, για παράδειγμα στην Αφρική. Αν όμως αυτοί οι αγοραστές προτιμήσουν νέα ενεργειακά συστήματα, τότε οι Γερμανοί διαχειριστές αιολικών πάρκων θα αναγκαστούν να τις διαλύσουν και να τις ανακυκλώσουν - μια εξαιρετικά δαπανηρή προσπάθεια.
Αδύνατον να ανακυκλωθούν τα σύνθετα υλικά
Το πρόβλημα εδώ είναι τα μεγάλα πτερύγια, που είναι φτιαγμένα από σύνθετα υλικά υαλοβάμβακα, και τα συστατικά τους δεν γίνεται να διαχωριστούν. Η καύση των πτερυγίων είναι πολύ δύσκολη, τοξική και ενεργοβόρα.
Επομένως, είναι πολύ φυσικό, οι Γερμανοί διαχειριστές αιολικών πάρκων να έχουν ένα πολύ ισχυρό κίνητρο να ξεφορτωθούν τις παλιές μηχανές σε χώρες του "τρίτου κόσμου" και να αφήσουν αυτούς να ασχοληθούν μετά με τα σκουπίδια.
Τα σκουπίδια κάτω από το χαλί
Το επόμενο ζήτημα που θίγει η Baseler Zeitung είναι η απόρριψη ενός όγκου 3.000 τόνων ενισχυμένου σκυροδέματος από τις βάσεις των ανεμογεννητριών, οι οποίες βάσει της Γερμανικής νομοθεσίας, πρέπει να απομακρυνθούν.
Κάποιες από αυτές τις τσιμεντένιες βάσεις φτάνουν σε βάθος 20 μέτρων, περνώντας αρκετά στρώματα εδάφους.
Ήδη, οι ιδιοκτήτες αιολικών πάρκων παρακάμπτουν αυτήν την τεράστια δαπάνη, απομακρύνοντας μόνο τα πάνω δύο μέτρα των τσιμεντένιων και ατσάλινων βάσεων και μετά καλύπτουν το υπόλοιπο με χώμα.
Στο τέλος, το μεγαλύτερο μέρος της τσιμεντένιας βάσης παραμένει σαν σκουπίδι θαμμένο στο έδαφος, ενώ το πάνω μέρος πιθανότατα θα καταλήξει σε κάποια "τριτοκοσμική" χώρα.
Αυτή είναι η Γερμανική Energiewende και η συμβολή της στην προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου