Ο λαός μας, τα
παιδιά του, τα σχολεία του, δεν έχουμε ανάγκη καμιά τέτοια προσφορά
“ελεημοσύνης”, δεν έχουμε ανάγκη την χούφτα που μας προσφέρουν για να κάμψουν
τις αντιστάσεις μας στην γενικευμένη “αιχμαλωσία” που καταφτάνει με το άρμα της
ενεργειακής και όχι μόνο ανάπτυξης.
Απρόκλητη
προσβολή στα “ιερά και όσια” του κεφαλονίτικου λαού, η προγραμματισμένη
“φιέστα” τύπου της Πέμπτης 22 Νοεμβρίου 2018 στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη,
σε έναν χώρο που αποτελεί για το νησί και την μικρή μας κοινωνία ένα πνευματικό,
πολιτιστικό και ιστορικό “θησαυροφυλάκιο” της τοπικής μας παράδοσης και των
ιστορικών καταβολών μας....
Αποτελεί
πρόκληση για έναν περήφανο λαό που κουβαλάει στους ώμους και στην σκέψη του το
ταξίδι του Οδυσσέα και τους λαϊκούς και ριζοσπαστικούς αγώνες για ανεξαρτησία,
ελευθερία, κοινωνική πρόοδο, ισότητα και δικαιοσύνη, να δέχεται “για μια
χούφτα πετρέλαιο” σε ένα απαράδεκτο καλωσόρισμα εκείνους που για τα
μονοπωλιακά κέρδη τους και για την δήθεν κοινωνική εταιρική ευθύνη τους,
ετοιμάζονται να χώσουν βίαια τα ανιστόρητα και απάνθρωπα “γεωτρύπανα” τους, στο
μέλλον, στην προοπτική, στην ψυχή και το σώμα ολόκληρων κοινωνιών, λεηλατώντας
τον φυσικό, κοινωνικό και οικονομικό πλούτο του Ιονίου με ανεξέλεγκτες
συνέπειες στην περιβαλλοντική αλλά και κοινωνική ισορροπία του νησιού μας, όπως
φυσικά και του συνόλου των νησιών του Ιονίου.
Ο λαός μας, τα
παιδιά του, τα σχολεία του, δεν έχουμε ανάγκη καμιά τέτοια προσφορά “ελεημοσύνης”,
δεν έχουμε ανάγκη την χούφτα που μας προσφέρουν για να κάμψουν τις αντιστάσεις
μας στην γενικευμένη “αιχμαλωσία” που καταφτάνει με το άρμα της ενεργειακής και
όχι μόνο ανάπτυξης. Και δεν έχουν ανάγκη τέτοιες ενέργειες “κοινωνικής ευθύνης”
ακριβώς γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος ευθύνεται και σε ποια ακριβώς εξουσία
για το κατάντημα της οικονομικής εξαθλίωσης μας, εκείνη που “έφερε” την
εκπαίδευση και όχι μόνο, στην Κεφαλονιά και αλλού, σε επίπεδο ελεημοσύνης και
την κοινωνία στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Και είναι
γελασμένοι όσοι πιστέψουν ή νιώσουν ότι ο Κεφαλονίτης και η Κεφαλονίτισα θα
εξαπατηθούν με το φως από τα “καθρεφτάκια” που μας προβάλλουν σαν να
είμαστε ιθαγενείς άλλων εποχών, όπως κι εκείνοι που θα νομίσουν ότι δεν ξέρουμε
να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε από αυτές τις εξουσίες αυτά που δικαιούμαστε
και μας ανήκουν.
Πέρα όμως από
την απατηλή “κοινωνική ευθύνη” των μεγάλων κολοσσών, ευθύνη που
σύμφωνα με τα διεθνή παραδείγματα εγκαταλείπει το καθαρά επικοινωνιακό οχυρό
της σε κάθε ατύχημα ή δυσάρεστο συμβάν με ανυπολόγιστο οικονομικό, κοινωνικό
και οικονομικό κόστος, υπάρχει και η πολιτική ευθύνη εκείνων που
προσκάλεσαν, προσκλήθηκαν ή ανέχονται τα αποκλειστικά κερδοσκοπικά και μόνο
τέτοια, μονοπώλια.
Και είναι η
πολιτική ευθύνη τους τέτοιας έντασης, χαρακτήρα και διάρκειας, που αν όχι εμείς
άμεσα αλλά με απόλυτη βεβαιότητα η ιστορική καταγραφή, θα την καταδείξει με τα
πιο μελανά χρώματα.
Είναι παντελώς
αδιανόητο ο δήμαρχος του νησιού μας (όπως και ο ομόλογός του της
ιστορικής Ιθάκης) που για έναν ολόκληρο χρόνο αγνοεί και αδιαφορεί για
συγκεκριμένο αίτημα των δημοτών του για την διενέργεια ειδικού επιστημονικού
και κοινωνικού Συνεδρίου με θέμα τις καταστροφικές συνέπειες από τις εξορύξεις,
με ανεξάρτητους επιστήμονες και φορείς και όχι “ενημέρωση” από εκπροσώπους των
εξορυκτικών εταιριών, αλλά και για την ειλημμένη απόφαση του Δημοτικού
Συμβουλίου και της ΠΕΔΙΝ όπου προΐσταται για μια ανεξάρτητη Ημερίδα ενημέρωσης,
πραγματικής και όχι εταιρικής, να θέτει στις πολιτικές και διοικητικές του
προτεραιότητες την συμμετοχή του σε φιέστες ελεημοσύνης που δεν αρμόζουν στον
περήφανο λαό μας.
Είναι επίσης
ακατανόητο, ο περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων στην ευθύνη του οποίου ανήκει
ολόκληρος ο θαλάσσιος και νησιωτικός χώρος του Ιονίου να στέκεται αμήχανα
αδιάφορος στις αποδεδειγμένα πιθανές καταστροφικές συνέπειες μιας εξορυκτικής
δραστηριότητας στην θαλάσσια περιοχή που διοικεί και μάλιστα ως αιρετός των
κοινωνιών μας, όταν από τις ίδιες τις υπηρεσίες του μπορεί να γνωρίζει ότι το
εγχώριο και περιφερειακό τουριστικό προϊόν για το οποίο και φαίνεται περήφανος
όταν το διαφημίζει, κινδυνεύει να υποστεί δραματική μείωση με άμεσες συνέπειες
στις μικρομεσαίες και οικογενειακές τουριστικές μονάδες της Κεφαλονιάς αλλά και
συνολικά του Ιονίου.
Ανέχοντας έτσι,
όχι απλά το ενδεχόμενο ενός καταστροφικού ατυχήματος με τις τεράστιες συνέπειες
που θα προκύψουν και μάλιστα στην “απαγορευτική” λόγω σεισμικότητας περιοχή του
Ιονίου, αλλά την άμεση απειλή απαξίωσης και καταστροφής χιλιάδων ανθρώπων και
οικογενειών που επιβιώνουν σε σκληρές συνθήκες, εξαιτίας της αποκλειστικά
τουριστικής, καλώς ή κακώς, ενασχόλησης τους.
Στις ευθύνες
αυτές, πολιτικές, κοινωνικές, εταιρικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές,
σύντομα ελπίζω θα πάρουμε όλοι θέση. Και οφείλουμε να το κάνουμε άμεσα και
δυναμικά, με την εμπειρία των λαϊκών μας αγώνων και των κοινωνικών εξεγέρσεων
μας, αυτών που μας έφεραν ψηλά στον ιστορικό δείκτη των ανυπότακτων και
περήφανων κοινωνιών.
Μόνο που αυτή
τη φορά οφείλουμε όλοι να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις σε κάτι ακόμη πιο
σημαντικό: Στην ίδια την επιβίωσή μας, σε ένα παράδεισο φυσικής ομορφιάς και
μοναδικού πλούτου, ενός πλούτου που βρίσκεται πάνω στα κύματα και στην γη μας
και όχι στον μαύρο ορίζοντα εταιρικών δωρεών-ψίχουλα των μονοπωλιακών κερδών
τους.
Το Ιόνιο και η Κεφαλονιά ανήκει στα παιδιά μας και όχι στα γεωτρύπανα
των πετρελαιάδων.
Σταύρος Αντύπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου