Πραξικόπημα ολκής και πολιτική ανωμαλία η ψήφος «εμπιστοσύνης» από λαθρεπιβάτες βουλευτές

Πολιτική ανωμαλία και πραξικόπημα πρώτου μεγέθους υπήρξε όλη η στημένη και μεθοδευμένη διαδικασία για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Τσίπρα.

Ο Αλ. Τσίπρας για άλλη μια φορά έστησε ένα παιχνίδι διάλυσης κάθε ίχνους κοινοβουλευτικής διαδικασίας και κυρίως δημοκρατίας....

Ενώ είχε 145 βουλευτές, με μαφιόζικες μεθοδεύσεις της πιο ακραίας συναλλαγής εξαργύρωσε κυνικά την ψήφο εμπιστοσύνης έξι βουλευτών με εξόφθαλμα και μη ανταλλάγματα.

Λένε ότι οι βουλευτές ψηφίζουν κατά συνείδηση. Μάλιστα!

Οι τέσσερις βουλευτές των ΑΝΕΛ που συντάχθηκαν με την κυβέρνηση με ποια συνειδησιακή ευθύνη το έπραξαν;

Εκλέχτηκαν, καλώς ή κακώς, δεν εξετάζουμε αυτό τώρα, με την θεμελιώδη δέσμευση ότι δεν πρόκειται να δεχθούν ποτέ τον όρο «Μακεδονία» στο όνομα της γειτονικής χώρας.

Η συνείδησή τους αυτό θα έπρεπε να υπηρετεί.

Και όμως, παρά και ενάντια στη βούληση αυτών που τους εξέλεξαν, έκαναν την πάπια και διευκόλυναν την κυβέρνηση να υπογράψει την απαράδεκτη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η γειτονική χώρα νομιμοποιεί τον όρο «Μακεδονία» και τώρα ξεδιάντροπα δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση που συνομολόγησε αυτήν την Συμφωνία για ένα εθνικό θέμα που θεωρούν τόσο κρίσιμο και επομένως της δίνουν «πράσινο φως» για να την κυρώσει τις επόμενες μέρες στη Βουλή.

Για ποια ψήφο, λοιπόν, κατά συνείδηση μιλάνε αυτοί οι υποκριτές και πολύ περισσότερο η χίλιες φορές πιο υποκρίτρια κυβέρνηση;!

Δώσανε, λοιπόν, οι 4 των ΑΝΕΛ ψήφο εμπιστοσύνης παραβιάζοντας κάθε συνταγματική και δημοκρατική αρχή, με ελάχιστο αντάλλαγμα οι μεν τους υπουργικούς θώκους, οι δε άλλοι δύο μεταγραφικές υποσχέσεις για εκλόγιμες θέσεις και άλλα οφίτσια, τα οποία δεν μπορούσαν να πάρουν από τους καταρρέοντες ΑΝΕΛ.

Και ο «κωλοτούμπας» Τσίπρας τι έκανε; Με μια βρόμικη μεθόδευση αντάλλαξε υπουργικές θέσεις και οφίτσια με ψήφους εμπιστοσύνης.

Τι είναι, όμως, τα υπουργεία, λάφυρα για την πραξικοπηματική μεταγραφή και αποστασία για την παραχώρηση ψήφου εμπιστοσύνης;

Είναι τραγικό, αλλά την πρώτη ευθύνη γι’ αυτόν τον εκμαυλισμό φέρει η κυβέρνηση και προσωπικά ο καρεκλοθήρας πρωθυπουργός.

Αφού μεταλλάχθηκε ο ίδιος εξαγοράζει και τη μετάλλαξη σειράς άλλων ευάλωτων βουλευτών από άλλα κόμματα.

Έτσι, απέσπασε με υποσχέσεις για βόλεμα και ρουσφέτια την Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου από την Ένωση Κεντρώων.

Έτσι άρπαξε με αντάλλαγμα μια υπουργική θέση και όχι μόνο, την ανεκδιήγητη Παπακώστα, που χειροκροτείτο με βουλιμία από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μόλις εκφώνησε το πολυπόθητο «ΝΑΙ».

Μη μου πείτε ότι ο Τσίπρας υπουργοποίησε την «υπερσυντηρητική» Παπακώστα, υφυπουργό του Βορίδη και εμετική υβρίστρια του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εκτίμησε τα απαράμιλλα προσόντα της.

Την έκανε υπουργό για την εξαγοράσει και για την έχει εφεδρεία σε κρίσιμες στιγμές.

Είναι ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του πηγή ανωμαλίας, του ξεπεσμού της κατεστημένης πολιτικής τάξης και εκμαυλισμού των πάντων.

Είναι ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του, οι οποίοι μετά το μέγα πραξικόπημα που μετέτρεψε το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σε ΝΑΙ, προέβη σε νέο πραξικόπημα με λαθρεπιβάτες θεσιθήρες βουλευτές χωρίς αρχές, συνταγματικότητα και νομιμότητα να του παρέχουν ψήφο εμπιστοσύνης.

Κι αυτά για να μη μιλήσω για τον ανεκδιήγητο, υπερευαίσθητο, τάχα ανανεωτή, Σπ. Δανέλλη, ο οποίος είπε την απίστευτη αθλιότητα, πως δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, δεν σημαίνει ότι μεταγράφεται και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ο ανανεωτής μας ότι δεν ψήφισε απλώς κάποιο κυβερνητικό νομοσχέδιο, αλλά ότι έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, πράγμα που της δίνει πνοή και προοπτική ζωής , άλλο το τι θα γίνει στην πράξη.

Και οι μεν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πει κάποιος ότι «υποχρεώνονται», έστω και παρά την μύχια, στην απίθανη περίπτωση, θέλησή τους, να ψηφίσουν την κυβέρνηση, αλλά όταν ένας βουλευτής που δεν ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό σημαίνει ότι όχι απλώς στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καν ακόμα ότι μεταγράφεται σε αυτόν, αλλά ότι δουλοπρεπώς έχει μετατραπεί σε πιο Συριζαίο από τους Συριζαίους.

Βουλή χωρίς αντιπολίτευση ή άσφαιρη εξευτελισμένη μνημονική αντιπολίτευση δεκανίκι του Τσίπρα

Το δράμα για τη χώρα είναι ότι η σημερινή Βουλή της Singular Logic δεν έχει συνολικά αντιπολίτευση (!) και ότι ειδικότερα η αντιπολίτευση που ασκούν τα μνημονιακά κόμματα (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κλπ.) είναι επιεικώς ξεπουλημένη «αντιπολίτευση», η οποία δεν κάνει τίποτα άλλο από το να στηρίζει στην πράξη και να παίζει το παιχνίδι του Τσίπρα και της παρέας του.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στο ότι η μνημονιακή αντιπολίτευση έχει στην ουσία την ίδια πολιτική και με την κυβέρνηση σε όλα τα κρίσιμα θέματα και τους χωρίζουν μόνο οι καρέκλες, τα λάφυρα και τα προνόμιά τους.

Αναφέρομαι κυρίως στο ότι συνολικά η αντιπολίτευση και πολύ περισσότερο η μνημονιακή αντιπολίτευση κάνει συστηματικά πλάτες στην κυβέρνηση, όπως έκανε προκλητικά πλάτες στην αντισυνταγματική, μεθοδευμένη και πραξικοπηματική συζήτηση και διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης που ζήτησε η κυβέρνηση.

Είναι δυνατόν η αντιπολίτευση να νομιμοποιεί την αυθαιρεσία μιας κυβέρνησης των 145 που ζητά να υφαρπάξει, κατά πλήρη παράβαση κάθε ίχνους αρχών και δημοκρατίας, την ψήφο εμπιστοσύνης, στην ουσία ψήφο μεταγραφής και αποστασίας, βουλευτών από άλλα κόμματα;

Είναι δυνατόν η αντιπολίτευση να μη καταγγέλλει ως πολιτική ανωμαλία και μείζον πραξικόπημα αυτήν τη διαδικασία απροκάλυπτης και δημόσιας εξαγοράς και ιδιοτέλειας;

Είναι δυνατόν η αντιπολίτευση να νομιμοποιεί την σχετική φαρσοκωμωδία ψηφοφορίας και το θλιβερό θέαμα της υποκρισίας της κυβέρνησης και κυρίως της κοινοβουλευτικής της ομάδας, η οποία επεδείκνυε μια απίστευτη, αλαζονική αυταρέσκεια, ενώ διέλυε και έδινε τη χαριστική βολή στο διεφθαρμένο και εκφυλισμένο πολιτικό σκηνικό της χώρας;

Και όμως η αντιπολίτευση έπαιζε φτηνό παιχνίδι εντυπώσεων για πολίτες που εκλαμβάνει ως «ανόητους» όχι μόνο για λόγους βαθιάς ανικανότητας και γιατί είναι βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό και η ίδια στη σήψη αλλά γιατί όλοι στη Βουλή και κυρίως ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων επιθυμούσαν διακαώς να κρατηθεί πάση θυσία στη ζωή η κυβέρνηση για όσο το δυνατόν περισσότερο και ειδικότερα επιθυμούσαν διακαώς να περάσει οπωσδήποτε από την κυβέρνηση Τσίπρα η «καυτή πατάτα» της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Είναι τόσο βαθιά ριζωμένα σε αυτή τη χώρα η ξενοδουλία και ο δωσιλογισμός, ώστε πρώτα απ’ όλα μετράει σε αυτήν τη χώρα η βούληση και η επιθυμία της γερμανικής Ευρώπης και των ΗΠΑ.

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα χρειάζεται μια πολύ πιο βαθιά ανατροπή απ’ όσο φανταζόμαστε. Χρειάζεται μια αυθεντική επανάσταση. Επανάσταση πολιτική, πολιτιστική, αξιακή και αξιοπρέπειας!

Ν.Ζ

iskra