Η συζήτηση γύρω από την αναθεώρηση αποτελεί, όμως, και μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για τη ΝΔ, ώστε να αναδείξει το πραγματικό δεξιό και νεοφιλελεύθερο περιεχόμενο της πολιτικής της.

Ένθερμοι οπαδοί της άλωσης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Δεν είναι πρωτάκουστες ούτε προκαλούν έκπληξη οι δηλώσεις και οι διακηρύξεις της ΝΔ γύρω από το θέμα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και της δυνατότητας ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων. 

Το κεφάλαιο αυτό άνοιξε για πρώτη φορά ήδη από το 2006, με την πρώτη απόπειρα της αναθεώρησης του άρθρου 16, που όμως συνάντησε την ισχυρή αγωνιστική αντίσταση του πανεκπαιδευτικού κινήματος, αναστέλλοντας τα σχέδια και τους διακαείς πόθους της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και των επιτελείων της ΕΕ.

Η ΝΔ επανέρχεται με ορμή στο θέμα αυτό, φέρνοντας στο προσκήνιο όλη τη σκουριασμένη και σκονισμένη επιχειρηματολογία των πιο αντιδραστικών και νεοφιλελεύθερων κύκλων. Με το επιχείρημα της δήθεν “ελεύθερης επιλογής”, ανάμεσα στο ιδιωτικό και στο δημόσιο, που υποτίθεται πως υπάρχει από το νηπιαγωγείο ως το λύκειο, ο Μητσοτάκης διερωτάται γιατί να μην ισχύει το ίδιο και στο Πανεπιστήμιο. Για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία της η ηγεσία της ΝΔ ανακάλυψε μάλιστα πως “η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του κόσμου μαζί με τη Βόρεια Κορέα που δεν επιτρέπουν ιδιωτικά πανεπιστήμια”.

Αυτό που δεν είπε όμως η ηγεσία της ΝΔ και ο Μητσοτάκης είναι πως μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16 ο πραγματικός στόχος που υπηρετούν είναι να αλώσουν συνολικά τη Δημόσια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Δεν είναι φαίνεται αρκετή η διαρκής υποβάθμιση και η εγκατάλειψη των Δημόσιων Πανεπιστημίων, η υποχρηματοδότηση και η ουσιαστική χρεοκοπία τους ούτε τα απανωτά αντιεκπαιδευτικά μέτρα αντιδραστικής αναδιάρθρωσης που επιβάλλουν εδώ και χρόνια όλες οι κυβερνήσεις με πρόσχημα άλλοτε τις μνημονιακές δεσμεύσεις, άλλες φορές τις επιταγές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.

Η ΝΔ θέλει να παραδώσει τα κλειδιά του Δημόσιου Πανεπιστημίου στην περίφημη “ιδιωτική πρωτοβουλία”, στα μονοπώλια και στα ξένα ιδιωτικά Πανεπιστήμια ώστε ασύδοτα και απροκάλυπτα να θέσουν κάτω από τον έλεγχό τους την έρευνα και τη γνώση, με μοναδικό κριτήριο πώς θα υπηρετήσουν την αύξηση των κερδών τους, αναπαράγοντας, οξύνοντας και διαιωνίζοντας όλες τις ταξικές αντιθέσεις.

Κατά τα άλλα, σε μια κοινωνία που στενάζει κάτω από το βάρος της διαρκούς οικονομικής εξαθλίωσης, της ανελέητης φτώχειας και της ανεργίας, μόνο ως χυδαίο ανέκδοτο μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το επιχείρημα του Μητσοτάκη περί “ελεύθερης επιλογής”. Τα επιχειρήματά του καταρρέουν μπροστά στην πραγματικότητα, την ώρα που για τα παιδιά των χιλιάδων λαϊκών οικογενειών η Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση αποτελεί τη μόνη επιλογή.

Ο παραλληλισμός της Ελλάδας με τη Βόρεια Κορέα, πέρα από την απροκάλυπτη αντικομμουνιστική υστερία συσκοτίζει και μια ακόμα πλευρά. Γιατί άραγε η ΝΔ δεν λέει κουβέντα για την πραγματικότητα του περίφημου “δυτικού κόσμου” και την κατάσταση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Σκόπιμα η ΝΔ αποκρύπτει πως σε μια σειρά χώρες της ίδιας της ΕΕ, αλλά ακόμα και στις ΗΠΑ, εκατοντάδες ιδιωτικά πανεπιστημιακά ιδρύματα έχουν βάλει λουκέτο τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης που καταδυναστεύει και λεηλατεί τα πλατιά λαϊκά στρώματα, κλείνοντας κάθε δίοδο προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Εγγυητής της σταθερότητας του αστικού πολιτικού συστήματος

Μια μερίδα των αστικών ΜΜΕ, που πρόσκεινται προς τη ΝΔ, επιχείρησαν να παρουσιάσουν τη σύμπλευση της ΝΔ και της κυβέρνησης στο ζήτημα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ως “παγίδα” που εγκλώβισε τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γνωστό πως το Σύνταγμα προβλέπει τη διάλυση της Βουλής στην περίπτωση που δεν συγκεντρωθούν οι 180 βουλευτές και πρόωρες εκλογές. Η ΝΔ πλήρωσε το τίμημα αυτό το 2014 με την μη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας που οδήγησε στις εκλογές του Γενάρη του 2015.

Είναι ακόμα γεγονός πως το αστικό πολιτικό σύστημα, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης όπως αυτή της μνημονιακής περιόδου, έρχεται αντιμέτωπο με έντονους τριγμούς και κλυδωνισμούς που οδηγούν σε αστάθεια. Αυτό άλλωστε επιβεβαίωσαν όλες οι εναλλαγές των κυβερνήσεων τα χρόνια των μνημονίων, που κατέρρεαν κάτω από το βάρος της αντιλαϊκής πολιτικής τους.

Σε κάθε περίπτωση, πέρα από τις εφήμερες μικροπολιτικές σκοπιμότητες που περιστρέφονται γύρω από μια δημαγωγική αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και στο ΣΥΡΙΖΑ, κοινός παρονομαστής αυτής της σύμπτωσης ανάμεσα στα δύο μεγάλα αστικά κόμματα στο θέμα του ΠτΔ, είναι το πώς θα διασφαλίσουν τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, πώς θα εγγυηθούν την αδιατάραχτη συνέχιση της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας, πώς θα δημιουργήσουν πιο ισχυρά αναχώματα για να ανακόψουν τη γενικευμένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση.

Στην κατεύθυνση αυτή η ΝΔ δίνει τα “ρέστα” της, προτείνοντας μάλιστα συνταγματικά μέτρα “θωράκισης” των κυβερνήσεων, ζητώντας οι βουλευτικές εκλογές να διενεργούνται σε σταθερή ημερομηνία ανά τετραετία.

Αξιολόγηση και απολύσεις στο Δημόσιο με τη συνταγματική βούλα

Ο Μητσοτάκης, ορκισμένος εχθρός των εργαζομένων στον Δημόσιο τομέα, απαιτεί επιτακτικά την αξιολόγηση όλων ανεξαιρέτως των δημοσίων υπαλλήλων και των δομών. Υπηρετώντας τις πιο αντιδραστικές και αντεργατικές πολιτικές – που υπαγορεύονται τόσο από την ΕΕ όσο και από τους μεγαλοβιομήχανους του ΣΕΒ – θέλει να επιβάλλει τώρα με τη συνταγματική βούλα την αξιολόγηση σε όλη την έκταση του Δημοσίου. Τα εμπόδια και τα αδιέξοδα που δημιούργησε η αγωνιστική στάση των εργαζομένων στον Δημόσιο τομέα, απέτρεψε μέχρι τώρα την εφαρμογή της παρά τις κυβερνητικές απόπειρες.

Ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ επιχειρούν να “αναβαθμίσουν” το επίπεδο της σύγκρουσης, προτείνοντας σκληρά μέτρα με τη συνταγματική σφραγίδα, ώστε να κάμψουν τις αντιστάσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο.

Ταυτόχρονα, μέσω του Συντάγματος επιδιώκουν να μονιμοποιήσουν το καθεστώς της άλωσης των εργασιακών δικαιωμάτων στον Δημόσιο τομέα, να δημιουργήσουν συνθήκες άρσης της μονιμότητας με πλάγιους τρόπους, ώστε να ανοίξει ο δρόμος μέχρι και για απολύσεις από το Δημόσιο, πράγμα που αποτελεί και δηλωμένο στόχο και πόθο της ΝΔ.

Φαρισαϊσμός και υποκρισία προς τα λαϊκά στρώματα

Η ΝΔ φέρνει δέσμη συνταγματικών προτάσεων που υποτίθεται πως έχουν ένα φιλολαϊκό περιεχόμενο. Έτσι προτείνει τη συνταγματική κατοχύρωση ενός “ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος” για τη “διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των πολιτών”, όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν. 

Ώστε λοιπόν η ΝΔ, το κόμμα που επί των ημερών της επέβαλε την πιο άγρια αντιλαϊκή πολιτική, που οδήγησε στην ανεργία, την ανέχεια και την εξαθλίωση τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που καταλήστευσε μισθούς και συντάξεις, που συνέτριψε εργασιακές κατακτήσεις χτισμένες με το αίμα και τους αγώνες του λαού και της εργατικής τάξης, παραδίδοντας τους εργαζόμενους αφοπλισμένους στις αδηφάγες ορέξεις της εργοδοσίας και του μεγάλου κεφαλαίου, που νομιμοποίησε την πιο βάρβαρη καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση, έχει τώρα το θράσος να παρουσιάζεται ως τιμητής και εγγυητής της αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών! Φαρισαϊσμός και υποκρισία!

Την ίδια στιγμή, βέβαια, που υπόσχονται ψίχουλα ελεημοσύνης και επετείας για το λαό, φέρνουν στη Βουλή πρόταση για τη δημιουργία ενός “σταθερού φορολογικού καθεστώτος” για να βοηθήσει τις “ιδιωτικές επενδύσεις”. Με λίγα λόγια επιδιώκουν να δώσουν συνταγματικές εγγυήσεις για την ασύδοτη κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου.