Από τούς «παρανόμως πλουτήσαντες» επί Κατοχής έως την Novartis, ένα τσιγάρο δρόμος...

Από τούς «παρανόμως πλουτήσαντες» επί Κατοχής έως την Novartis, ένα τσιγάρο δρόμος

1. Οι «παρανόμως» πλουτήσαντες επί κατοχής και η δικαιοσύνη.

Επί κυβερνήσεως του Ν. Πλαστήρα, εκδόθηκε ο Αν. Νόμος 182 «ΠΕΡΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟΝ ΠΛΟΥΤΗΣΑΝΤΩΝ»....

«…Οι «πλουτίσαντες επί κατοχής» ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν τους φόρους που θα ορίζονταν. Η τιμωρία που προβλεπόταν ήταν αυστηρή, καθώς προβλεπόταν η εκτόπισή τους η φυλάκιση και η δήμευση του συνόλου ή μέρους της περιουσίας τους. 

Είναι γεγονός ότι η τροποποίηση αυτή (δηλ. του αρχικού νόμου ) επέτρεψε σε πολλούς δοσίλογους ν’ απαλλαγούν με βουλεύματα. Παράλληλα, εκδόθηκε στις 21/12/45 ο Α.Ν. 753/45 «περί αποσυμφορήσεως των φυλακών», ο οποίος συμπληρώθηκε αργότερα με τους Α.Ν. 1204/46 και 428/47, διά του οποίου παραγράφηκαν όλα τα αδικήματα που είχαν διαπραχθεί από τις 27 Απριλίου 1941 (ημέρα καταλήψεως της χώρας από τους Γερμανούς) μέχρι και τη 12η Φεβρουαρίου 1945 (ημέρα υπογραφής της Συμφωνίας της Βάρκιζας). 

Διατάσσονταν οι δικαστικές αρχές να εκδώσουν σε διάστημα 30 ημερών νέα εντάλματα για όσους δεν ευεργετούνταν από το νόμο και ταυτόχρονα καταργούσαν όλα τα ανεκτέλεστα εντάλματα…. Τον Απρίλιο του 1950 δημοσιεύτηκε η είδηση της διαλύσεως της Υπηρεσίας Δοσιλόγων του Εφετείου Αθηνών και δημοσιεύτηκε απολογισμός του έργου της από τον οποίο καθίσταται σαφές ότι υπήρξε διάθεση «συγχώρησης και απαλλαγής» πολλών ενόχων. Ο «φορολογικός» συντελεστής που έφτανε στο 90%, είναι μάλλον ο υψηλότερος συντελεστής φορολογίας που επιβλήθηκε ποτέ από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους¹. 

«Στα τέλη 1945, δημοσιεύτηκε η είδηση ότι οι οικονομικοί δοσίλογοι Καλαμών και Μεσσήνης θα εκτοπίζονταν σε νησιά. Είχε προηγηθεί η οργή των Καλαματιανών, όταν «εν πνεύματι επιεικίας», η συσταθείσα επιτροπή συμφώνως προς τον νόμον περί φορολογίας των πλουτισάντων κατά την περίοδον της κατοχής, εξέδωκε την απόφασίν της διά την πρώτην σειράν υποχρέων επί 25 περιπτώσεων εμπόρων και βιομηχάνων, […] περικόψασα εις το ελάχιστον τα υπό του κ. Εφόρου, βάσει των στοιχείων της οικονομικής εφορίας προταθέντα ποσά.  

Ητοι επί συνόλου 513 εκατ. δρχ τα οποία θα έπρεπε να εισπραχθούν κατελογίσθησαν μόλις 172,85 εκατ., εν συνόλω η επιτροπή εμείωσε τον φόρον κατά 66%». Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στην περίοδο της Κατοχής άλλαξαν χέρια τεράστιες περιουσίες, από κινητά αντικείμενα αξίας ως και ακίνητα (κατοικίες, διαμερίσματα, οικόπεδα). Υπάρχουν σχετικές πληροφορίες ότι πουλήθηκαν ακίνητα την περίοδο εκείνη στο 15%-25% της πραγματικής τους αξίας²... 

Οι μαυραγορίτες έμειναν ανέγγιχτοι και στο απυρόβλητο. Μάλιστα, προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο και κατάφεραν να μπλοκάρουν την άμεση επιστροφή των ακινήτων που κατείχαν. Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε τότε ότι ο νόμος περί ακύρωσης αγοραπωλησιών επί κατοχής ήταν… αντισυνταγματικός (βρέ κάτι μου θυμίζει). Από την απόφαση αυτή εξαιρέθηκαν ευτυχώς μόνο οι μικροϊδιοκτήτες. Κάτι ήταν κι αυτό...

«Υπήρχαν επίσης πολιτικοί και οικονομικοί λόγοι» διότι αν καταδικάζονταν, μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα τότε:

Θα έπρεπε το σύνολο σχεδόν της οικονομικής και επιχειρηματικής ζωής της Ελλάδας να καταδικαστεί, άρα η χώρα θα «αποκεφαλιζόταν» οικονομικά και επιχειρηματικά»³  

Συμπέρασμα 1^ο : Μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης του συστήματος, την δικαιοσύνη θα κοιτάμε τώρα;

Ερώτημα 1^ο  : Πόσοι και ποιές ποινικές κυρώσεις υπέστησαν οι ένοχοι και επεστράφησαν οι περιουσίες στους φυσικούς διακαιούχους;;;

 

2. Τα ξεχασμένα σκάνδαλα της «εθνοσωτηρίου επαναστάσεως»⁴ ή εφτά χρόνια αρπαχτής και η δικαιοσύνη

Το παραμύθι περί «τιμιότητας» των δικτατόρων που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία το 1967 πρέπει κάποτε να σταματήσει. Προέρχεται από τους επιζώντες χουντικούς που  αφού πρώτα έχασαν την εξουσία, στερήθηκαν όσα είχαν παράνομα καρπωθεί και υπέστησαν τις οικονομικές συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσής τους. Ακόμη κι αυτή η εικόνα δεν αφορά, ωστόσο, παρά ελάχιστους πρωτεργάτες της δικτατορίας. Μετά τη Μεταπολίτευση, ο Τύπος ξεχείλισε βέβαια από πληροφορίες για σκάνδαλα της χουντικής επταετίας. Όμως αυτά θεωρούνταν τότε και σωστά απλές παρωνυχίδες μπροστά στα υπόλοιπα εγκλήματα της δικτατορίας.

Επιγραμματικά αναφέρονται:

• Απολαβές και «ασυλία»:Το πρώτο πράγμα που φρόντισαν να κάνουν οι ηγέτες της χούντας, με τον Α.Ν. 5 του 1967, ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε (από 23.600 σε 45.000 δρχ), των υπουργών και υφυπουργών αυξήθηκε από 22.400 σε 35.000 δρχ, ενώ θεσπίστηκαν για πρώτη φορά ημερήσια «εκτός έδρας» 1.000 και 850 δρχ αντίστοιχα («Πολ. Θέματα» 5.10.73). Ακολούθησαν κι άλλες «τακτοποιήσεις», όπως η καταχρηστική στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον»
• Οι δικτάτορες θεσμοθέτησαν τέλος τη μελλοντική ασυλία τους: Με ρυθμίσεις που κάνουν τα σημερινά κουκουλώματα να μοιάζουν με παιδικό παιχνίδι. Η χουντική νομοθεσία «περί ευθύνης υπουργών» περιείχε «μεταβατική διάταξη» βάσει της οποίας δίωξη υπουργού ή υφυπουργού της χούντας μπορούσε να γίνει μόνο με απόφαση των ...συναδέλφων τους.
• Τα μαύρα κρέατα:Το μόνο σκάνδαλο που εκκαθαρίστηκε δικαστικά επί χούντας αποκαλύφθηκε για λόγους προπαγανδιστικής «νομιμοποίησης» της ανατροπής του Παπαδόπουλου απ’ τον Ιωαννίδη. Πρόκειται για την (κυριολεκτικά δύσοσμη) «υπόθεση των κρεάτων», με βασικούς κατηγορούμενους τον πρώην υφυπουργό Εμπορίου Μ. Μπαλόπουλο και το Γεν. Διευ/ντή του Υπουργείου (και διορισμένο πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ) Ζ. Παπαμιχαλόπουλο.
• Η «νέα φαυλοκρατία» και η «Ντόλτσε Βίτα»: Η δυσοσμία δεν περιοριζόταν ωστόσο στα κρέατα. Εκαμαν προκλητικάς ενεργείας (εντυπωσιακοί γάμοι, θορυβώδεις δεξιώσεις, δημόσιαι εμφανίσεις με μεγαλοπλουσίους, επίδειξις πλούτου κλπ).
• Ειδική πτυχή της «νεοφαυλοκρατίας» αποτέλεσε η «τακτοποίηση» του συγγενικού περιβάλλοντος των δικτατόρων: Ο Μακαρέζος διόρισε υπουργό Γεωργίας τον κουνιάδο του, Αλ. Ματθαίου. Ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του διοικητή της ΑΣΔΕΝ κλπ.. Τα αδέρφια του αρχηγού βολεύτηκαν κι αυτά. Ο Κ. Παπαδόπουλος ως στρατιωτικός ακόλουθος, ο Χ. Παπαδόπουλος αναρριχήθηκε αστραπιαία στην υπαλληλική ιεραρχία για να αναλάβει Γ.Γ. Δημ. Τάξεως. Μένει γνωστός στην ιστορία σαν «ο μπον φιλέ» γιατί τυλιγμένος σε χειμωνιάτικο παλτό, τρέχει νύκτα μαζί με αξιωματικούς αστυνομίας πόλεων στα καμπαρέ σαν γκάγκστερς και τρώγουν φιλέτο» (Αλ. Δρεμπέλας, «Ο θρήνος του χωροφύλακα» Αθήνα 1998, σ.118).
• Οι ανεξέλεγκτες δανειοδοτήσεις «ημετέρων»:  Αποκαλυπτικά είναι δυο έγγραφα του τότε αρχηγού της ΚΥΠ Μ. Ρουφογάλη που αποκάλυψε ο «Ταχυδρόμος» (29.8 και 12.9.74), με το ενδοκαθεστωτικό φακέλωμα «δανείων άτινα θεωρούνται χαριστικά ή επισφαλή». Το συνολικό ύψος των «χορηγηθέντων» δανείων ήταν 1.519 δις. δρχ. και των «υπό έγκρισιν» 1.644 δις. δρχ.
• Οι συμβάσεις: Το φιλέτο των σκανδάλων της «επταετίας» υπήρξαν ωστόσο οι μεγάλες «αναπτυξιακές» συμβάσεις της περιόδου.
• Η πρώτη υπογράφηκε με την αμερικανική πολυεθνική Litton: Είχε προταθεί το 1966 απ’ την κυβέρνηση των αποστατών (τον Μητσοτάκη), αλλά η Βουλή δεν τόλμησε να την ψηφίσει.
• Ο Μακαρέζος υπέγραψε με τον αμερικανό εργολάβο Ρ. Μακντόναλντ: Μιά επαχθέστατη σύμβαση για την κατασκευή της Εγνατίας. Το δημόσιο επιβαρύνθημε με 1½ δις δρχ.
• Ο ελληνοαμερικανός Τομ Πάππας ήταν ήδη παρών με το διϋλιστήριο της ESSO στη Θεσσαλονίκη, επένδυση του 1962 που είχε καταγγελθεί ως σκανδαλωδώς προνομιακή. Το Μάιο του 1972, η χούντα τον απάλλαξε από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις και μάλιστα του έδωσε και άδεια για τα εργοστάσια της Coca Cola, που οι κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις δεν ενέκριναν, ως ανταγωνιστικά προς τη ντόπια παραγωγή αναψυκτικών.
• Μητέρα όλων των μαχών υπήρξε ωστόσο το ντέρμπι των μεγιστάνων (Ωνάσης, Νιάρχος, Βαρδινογιάννης, Ανδρεάδης, Λάτσης κ.ά) για το 3ο διϋλιστήριο της χώρας. Τελικά ο Ωνάσης τα παράτησε, ακυρώνοντας τη «μεγαλειώδη» σύμβαση που είχε υπογράψει και παίρνοντας πίσω την εγγύησή του, το 3ο διϋλιστήριο μοιράστηκε μεταξύ Ανδρεάδη και Λάτση κι ένα 4ο παραχωρήθηκε στο Βαρδινογιάννη.
• Το «Τάμα του Εθνους» ή η μετάφραση του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» στο «επιχειρείν»: Υπήρξε ίσως το χαρακτηριστικότερο σκάνδαλο της χούντας: ο τέλειος συνδυασμός της επαγγελίας μιας «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών» με τη μεγαλομανία του δικτάτορα και το ξάφρισμα υπέρογκων δημόσιων κονδυλίων. Στις 14/121968 ο Παπαδόπουλος εξήγγειλε την ανέγερση ενός μνημειώδους ναού του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια ως εκπλήρωση, υποτίθεται, της σχετικής υπόσχεσης της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης του 1829 προς το Θεό σε περίπτωση απελευθέρωσης της Ελλάδας. «Φαίνεται ότι ο Ναός του Σωτήρος, που θα ανεγερθή πάνω στα Τουρκοβούνια, θα είναι απ’ τους πιο θαυματουργούς στη χώρα μας». «Γιατί, πριν ακόμα κτισθή, πριν καν γίνουν τα σχέδια, δαπανήθηκαν λες από θαύματα 406 εκατ. δρχ από τα 453 εκατομμύρια που είχαν τελικά συγκεντρωθεί «Τα Νέα» (26.1.74)».  
• Η νομική κατασκευή περί «στιγμιαίου αδικήματος» τους άφησε παντελώς ατιμώρητους να απολαμβάνουν τα αποκτήματά τους.

Συμπέρασμα 2^ο: Μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης του συστήματος ή αν θέλετε την «ομαλή» μετάβαση στον κοινοβουλευτισμό, την δικαιοσύνη θα κοιτάμε τώρα;

Ερώτημα 2^ο  : Πόσοι και ποιές ποινικές κυρώσεις υπέστησαν οι ένοχοι και επεστράφησαν τα κλοπιμαία στο Ελληνικό Δημόσιο;;;

 

3. Σκάνδαλα ΠΑΣΟΚ και η δικαιοσύνη

• «Σκάνδαλο καλαμποκιού»: Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατ. δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατ. δρχ.!
• Σκάνδαλο 1,5 δις εις βάρος της ΕΤΒΑ: Μέσω δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα.
• Το σκάνδαλο της Αγροτικής ασφαλιστικής εταιρείας: Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν, επι Πασόκ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατ. δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών.
• ΠΡΟΜΕΤ 1- «Ο πικρός καφές»: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1.500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2.000 δολ. τον τόνο. ΠΡΟΜΕΤ 2: «τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατ. δρχ., που τελικά σάπισαν στο λιμάνι της Ελευσίνας.
• Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ).
• Πυρκάλ 1: η Πυρκάλ πουλούσε στο Ιράκ 112 $ την οβίδα και στον ελληνικό στρατό 201$ !  Πυρκάλ 2: η αγορά του άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο έναντι του ποσού των 370 εκατομ. δρχ.!
• Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατ. δρχ.
• Μαυράκης 2: ο Μαυράκης ζημίωσε την ΔΕΗ 120 εκατ. δρχ. με τη συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».
• ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατ. δρχ. Δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ, με αποτέλεσμα η ζημιά του ελληνικού δημοσίου να είναι δις.
• «Σκάνδαλο Κοσκωτά»: Το «σκάνδαλο Κοσκωτά» ήταν το σχέδιο για την οικονομική επικράτηση «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του Πασόκ. Έγινε όμως το όχημα για την πλήρη επικράτηση των «νέων τζακιών», που εμφανίστηκαν αρχικά ως δυνάμεις αντικοσκωτικής «κάθαρσης» ενώ στην πραγματικότητα το βασικό τους κόλπο ήταν να μετατραπούν σε πανίσχυρους «πολιτικούς παράγοντες» του τόπου.
• Σκάνδαλο ΕΒΟ (Ελλην. Βιομ/νία Όπλων): Με μίζες δις. με  τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ.
• Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους «βαρόνους» των κατεστημένων συμφερόντων (έξι οικογένειες). Παρέδωσαν τη σκυτάλη σε πανίσχυρους εκδότες που εκβιάζουν κυβερνήσεις και χειραγωγούν την κοινή γνώμη με παραπληροφόρηση και σκανδαλοθηρία.
• Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων: Από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών «σοσιαλιστικών» εξουσιών.
• Εγκλημα χρηματιστηρίου: Αγρια δηλαδή λεηλασία 1,5 εκατ. ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών και του ίδιου του Σημίτη.
• Τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές: Το τεράστιο φαγοπότι που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους εισαγγελείς 50 δικογραφίες για περεταίρω ποινική αξιολόγηση!
• Οι κακοτεχνίες: Σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν οι τσέπες ευνοούμενων «πράσινων» κατασκευαστών.
• Εθνικό Κτηματολόγιο: «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δις υπό τις οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου.
• «Δημιουργική Λογιστική»: Η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη.
• Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300%-1.500%.
• Ληστρικό πασοκικό σκάνδαλο 1 δις € στην ΕΑΒ:Oι κυβερνήσεις του Πασόκ για να «στρογγυλοποιήσουν» και εξαφανίσουν τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!
• Το 2001 το Πασόκ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δις έστησε τη μεγαλη κομπίνα: Το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες (swaps), ένα ομόλογο-τέρας ονομ. αξίας 6,1 δις ευρώ.Το οφειλόμενο ποσό από 2,8 δις ευρώ ανήλθε στα 54 δις ευρώ.
• Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ: Το 2002-2003 χάθηκαν μόνο μέσω της "Ακρόπολις" χρηματιστηριακής, ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν πάνω από 3,5 δις € (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002.
• Οι αμαρτωλές και ταυτόχρονα «ιερές» μπίζνες Πασόκ με τη Μονή Τοπλού: Παρέδωσαν 26.000 στρέμματα στη μονή Τοπλού σα να ήταν δικά τους.
• Η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ»: Εναντι ποσού των 11 εκατ. €, όταν έξι μήνες μετά η διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών υπολόγισε την αξία στα 408 εκατ.

Ερώτημα 3^ο : Πόσοι και ποιές ποινικές κυρώσεις υπέστησαν οι ένοχοι και επεστράφησαν τα κλοπιμαία στο Ελληνικό Δημόσιο;;;

 

4. Σκάνδαλα Νέας Δημοκρατίας και η δικαιοσύνη

• Η απογραφή που οδήγησε στην επιτήρηση: Η διενέργεια της απογραφής της κατάστασης της οικονομίας, ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης της Ν. Δημοκρατίας μόλις ανέλαβε την εξουσία μετά τις εκλογές του 2004.
• Οι κουμπάροι και το καρτέλ του γάλακτος: Για να μειωθεί το πρόστιμο της ΜΕΒΓΑΛ των 25 εκατ. ευρώ, έπρεπε η εταιρεία να καταβάλει το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ ως αντίτιμο.
• Εξαγορά Γερμανός από Cosmote: «Η διοίκηση της Cosmote ενήργησε δολίως και με σκοπιμότητα, προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και δη να ωφελήσει τον Πάνο Γερμανό». Ασκήθησαν οι ποινικές διώξεις με αφορμή την εξαγορά της Γερμανός από την Cosmote για τα εξής αδικήματα: Απιστία ηθική αυτουργία σε απιστία...
•  Το σκάνδαλο των ομολόγων: Μία υπόθεση η οποία έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα της διαχείρισης των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Ο τότε Υπουργός Απασχόλησης Τσιτουρίδης, και  ο στενός του συνεργάτης Ε. Παπαδόπουλος.
• Βαρβιτσιώτης και Μύκονος: Στην υπόθεση της Μυκόνου εμπλέκονται ο βουλευτής της ΝΔ Μ. Βαρβιτσιώτης και ο πρώην ειδ. Γραμ. του υπουργείου Εργασίας Ε. Παπαδόπουλος. Αφορά την αγορά εκτάσεων στην Μύκονο και τη μεταπώλησή τους, με τη βοήθεια μιας off shore εταιρίας που έχουν ιδρύσει τα ίδια άτομα, στο 6πλάσιο της αρχικής τιμής.
• Η εξαγορά του ΟΤΕ από τη Deutsche Telekom:Χωρίς να έχουν αξιολογηθεί όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, ο ΟΤΕ «περνάει» στα χέρια της γερμανικής Deutsche Telekom.
• Ο ΟΛΠ και οι Κινέζοι: Η κινεζική εταιρεία Cosco εξαγοράζει τον ιδιαίτερα επικερδή Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του λιμανιού στον Πειραιά και πυροδοτεί τις αντιδράσεις εργαζομένων και αντιπολιτευόμενων κομμάτων.
• Σκάνδαλο Siemens:H γερμανική εταιρεία Siemens δωροδοκούσε κρατικούς λειτουργούς για να επικρατήσει σε δημόσιους διαγωνισμούς. Η κυβέρνηση καλύπτει το βουλευτή, Κ. Μητσοτάκη, για τις «αγορές» που πραγματοποίησε ο ίδιος από τη Siemens.
• Σκάνδαλο ΟΣΕ: Υπέρβαρες αμαξοστοιχίες με παραποιημένα παραστατικά επιφέρουν οικονομική ζημία ύψους 1.300.000 ευρώ στον OΣE.
• Σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου:Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες και οι κρυφές διασυνδέσεις του ηγούμενου Εφραίμ συνιστούν το διαβόητο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου.

Ερώτημα 4^ο: Πόσοι και ποιές ποινικές κυρώσεις υπέστησαν οι ένοχοι και επεστράφησαν τα κλοπιμαία στο Ελληνικό Δημόσιο;;;

 

Το 2018 «έσκασε» η Novartis. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους έκαναν λόγο οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αναφερόμενοι στην υπόθεση Novartis.

Μην βαυκαλίζεστε κύριοι. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο δεν είναι αυτό της NOVARTIS αλλά αυτό της «νομιμοποίησης» των μνημονίων ως συνταγματικά. Σ’ αυτό συνηγορούν και το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής των Ελλήνων πολιτών, αλλά και η κατάσχεση της περιουσίας του Ελληνικού λαού. 

 Το Σ.τ.Ε. απέρριψε τις προσφυγές του Δ.Σ.Α, της ΑΔΕΔΥ συνταξιούχων και άλλων φορέων που στρέφονταν κατά του πρώτου Μνημονίου. Έκρινε ότι το μνημόνιο (Ν.3845/2010) δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από τη Βουλή με πλειοψηφία των 3/5 καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση. Το γεγονός ότι το Μνημόνιο έχει καταρτιστεί στην αγγλική γλώσσα «αποδεικνύεται ανίσχυρο αποδεικτικό στοιχείο» διότι «δεν έχει τον χαρακτήρα Διεθνούς Συνθήκης μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και της Ελλάδας». 

Πολιτικά συμπεράσματα

Τό «βαθύ κράτος» της Ελλάδας απλουστευμένα είναι «η ομοούσια και η αδιαίρετος τετράς»  ο δεσπότης, ο ανώτατος δικαστικός, ο στρατιωτικός και ο «διεφθαρμένος πολιτικός». Οποτε το σύστημα κινδύνευε απο τα σκάνδαλα, τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας με τις ποινές και τα νομικίστικα τερτίπια το στήριζε και το κάλυπτε. Οταν δεν αρκούσε η δικαστική συνδρομή τότε επενέβαινε ο στρατιωτικός με τις ευλογίες του δεσπότη. 

Κατά συνέπεια δεν πρόκειται ούτε κάθαρση να γίνει, ούτε ποινικές και πολιτικές κυρώσεις θα επιβληθούν (ελάχιστοι θα τιμωρηθούν), εάν  δεν «σπάσει» το απόστημα του «βαθέος κράτους». Αλλωστε η ψήφιση των μνημονίων με χέρια, πόδια και με νύχια απο τις προηγούμενες κυβερνήσεις και νυν, τους καθιστούν και αναξιόπιστους και αφερέγγυους,  να οδηγήσουν την χώρα στη κάθαρση.  

Θα πρέπει να «σπάσουν» αυγά αλλά δυστυχώς οι μεν είναι οι «πρωταίτιοι» του εγκλήματος οι δε συνένοχοι και συναυτουργοί. Ολα τα άλλα που λέγονται και πράττονται αποτελούν επιτρεπόμενα (κάτω και πάνω απο τη μέση) χτυπήματα εντος του δικομματισμού.

Θα μπορούσε να οδηγήσει την κάθαρση μια ευρεία συνάντηση δυνάμεων της εργασίας, της διανόησης και της επιστήμης, ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές κατηγορίες και με διαφορετικές πολιτικές προελεύσεις, αλλά με κοινό στόχο την αναγέννηση και την ανασυγκρότηση της Ελλάδας.

1. Κωνστ. Ιωαν. Νιφορόπουλος: Ορκωτός Ελεγκτής–Λογιστής https://www.taxheaven.gr

2. Ναπολέων Μαραβέγιας, Καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας. (Πηγή: Εφ. «Το Βήμα», 24/10/1999, http://www.tovima.gr

3. Ο Στράτος Δορδανάς, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας, μιλάει για το ζήτημα του δοσιλογισμού κατά την περίοδο της κατοχής. Πηγή : http://www.ww2wrecks.com/portfolio/οι-έλληνες-συνεργάτες-των-ναζί-στράτο

4. Ελευθεροτυπία, 25/7/2010 www.iopress.gr

Γιάννης Περάκης

Οικονομολόγος 

sxedio-b