Γιατί θα ψηφίσω Άκυρο στις εκλογές του 2019.

...και γιατί θα ψηφίζω από εδώ και στο εξής Άκυρο σε όλες τις εκλογές. (Εκτός και ΑΝ…)

"Ενώ το κείμενο γράφτηκε στις 22 και 23 Μαρτίου συμβολικά δημοσιεύεται σε ανάρτηση στην 1η Απρίλη ώστε να μοιάζει ως Πρωταπριλιάτικο ψέμα, μιας και λόγω ρομαντικής (;), κοινωνικής (;), πολιτικής (;), ουτοπικής (;), ηλίθιας (;), βλακώδους (;) ευαισθησίας συνεχίζουμε να “ελπίζουμε” σε πράγματα ανέφικτα στο ελληνικό κοινωνικοπολιτικό τοπίο." έγραφα πέρσι και τα ίδια γράφω και φέτος στις 11 Φλεβάρη που γράφω αυτά τα λόγια.

Ενώ είχα αποφασίσει πέρσι να στείλω ως "ψηφοδέλτιο" ένα κείμενο που είχα εκ των προτέρων συγγράψει, φέτος....

αποφάσισα τελικά να γράψω ένα πιο λιτό κείμενο γραμμένο χειρόγραφα πάνω σε ένα Λευκό ψηφοδέλτιο που εννοείται έχω εκ των προτέρων κρατήσει από μια άλλη εκλογική αναμέτρηση.

Θα πρέπει επιτέλους οι Ανένταχτοι Αριστεροί που πιστεύουν σε ένα (μεταβατικό) Αντικαπιταλιστικό Ταξικό Αριστερό Μέτωπο πάνω σε πολιτικό, κινηματικό, συνδικαλιστικό και αντιφασιστικό επίπεδο να σηκώσουν κεφάλι, να αυτοοργανωθούν και να απαιτήσουν/δημιουργήσουν ένα τέτοιο Μέτωπο με μία ενιαία σημαία στο δρόμο, ένα ενιαίο πανό, ένα κοινό κείμενο, μία κοινή προσυγκέντρωση, κοινούς εκπροσώπους/αντιπροσώπους, οριζόντιες και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, με βραχείας άμεσα ανακλητά στελέχη μίας εκλογικής θητείας (όχι επαγγελματίες πολιτικούς και συνδικαλιστές δηλαδή), και με κουλτούρα συναίνεσης και δημοψηφισμάτων (με Ταξική λογική) όταν τα πράγματα τελματώνουν.

Τις εκλογές πρέπει το Μέτωπο να τις βλέπει ως απλά μία αναγκαία μάχη που πρέπει να δοθεί, ενώ παράλληλα πρέπει να προπαγανδίζει/προετοιμάζει και να κάνει να πιστέψουν οι Αγωνιστές/ριες, Δημοκράτες/ισσες, Προοδευτικοί άνθρωποι αυτού του τόπου που ακολουθούν το Μέτωπο ή εν δυνάμει θα ακολουθήσουν, πως με τις αστικές εκλογές ΔΕΝ μπορούμε να καταφέρουμε τίποτα αν δεν επαναστατήσουμε και εξεγερθούμε με κατεύθυνση καθαρά Ταξική και Αντικαπιταλιστική, έστω και με μεταβατικά στάδια.

(Διαβάστε παρακάτω τι ακριβώς θα ρίξουμε στην κάλπη καθώς και μερικά συμπεράσματα, ερωτήματα και απόψεις.)
-------

Έτσι παίρνουμε το Λευκό ψηφοδέλτιο και γράφουμε πάνω του:

"ΕΝΙΑίΟ ΨΗΦΟΔέΛΤΙΟ για δημοτικές, περιφερειακές και βουλευτικές εκλογές"
 

Προς τα πολιτικά κόμματα της πραγματικής Αριστεράς ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ, Μ-Λ ΚΚΕ μ-λ, κτλ μικρά:

«Ότι συμφέρει το Λαό πρέπει να συμφέρει και το κόμμα. Με αυτή τη βάση δεν θα βγούμε ποτέ μπερδεμένοι.» 

Άρης Βελουχιώτης

 
Για το απόλυτα αναγκαίο μεταβατικό Αντικαπιταλιστικό Ταξικό Αριστερό Μέτωπο σε πολιτικό, κινηματικό, συνδικαλιστικό και αντιφασιστικό επίπεδο.

 
Γιατί ΔΕΝ περισσεύει κανείς και καμία Αγωνιστής και Αγωνίστρια ΑΝ θέλουμε να πάρουμε στα χέρια μας τον τόπο μας.

 
ΑΝέΝΤΑΧΤΟΙ ΠΟΛίΤΕΣ με ταξικό πρόσημο
-------

Επίσης για τις Ευρωεκλογές γράφουμε πάνω σε ένα άλλο Λευκό ψηφοδέλτιο:

"ΕΝΙΑίΟ ΨΗΦΟΔέΛΤΙΟ για τις ευρωεκλογές"

 
Προς τα πολιτικά κόμματα της πραγματικής Αριστεράς ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ, Μ-Λ ΚΚΕ μ-λ, κτλ μικρά:

 
Λέμε στα κόμματα της πραγματικής αριστεράς Αποχή από τις Ευρωεκλογές.
Κρατάμε τις (πολιτικές/οικονομικές) δυνάμεις μας, ΔΕΝ συναινούμε στον εμπαιγμό της ΕΕ περί δήθεν δημοκρατικών εκλογών ενώ το παιχνίδι είναι στημένο από την αρχή, ΔΕΝ συναινούμε στη δημιουργία επαγγελματικών στελεχών της Αριστεράς την ώρα που πρέπει να διαλύσουμε την ΕΕ και το Ευρώ συν-θέμελα και να βγούμε άμεσα από αυτά με ένα άκρως επιστημονικό/πολιτικό μελετημένο πρόγραμμα μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια.

 
ΑΝέΝΤΑΧΤΟΙ ΠΟΛίΤΕΣ με ταξικό πρόσημο
-------

• Όχι στην Αποχή. Πρέπει να δείξουμε μέσα στην κάλπη γιατί απορρίπτουμε αυτούς τους σημερινούς εκπροσώπους/αντιπροσώπους του πολιτικού συστήματος. Η Αποχή είναι ανώνυμη και αόρατη. Το Άκυρο-Διαμαρτυρίας είναι επώνυμο και ορατό. Επίσης η Αποχή -εκτός από τους λίγους που συνειδητά απέχουν διότι είναι ενεργοί και συμμετέχοντες πολίτες μέσα από τις προσωπικές ιδεολογικές και πολιτικές αναφορές του καθένα- ΔΕΝ είναι πολιτική πράξη όταν γίνεται ασυνείδητα, διότι συνήθως αυτοί που Απέχουν ΔΕΝ συμμετέχουν ούτε στα κοινά, ούτε στα σωματεία, ούτε και πουθενά, παρά μόνο στο διαδικτυακό καφενείο. Μήπως τουλάχιστον μία φορά στα 4 χρόνια να ξεβολευτούν από τον καναπέ τους και να πάνε να ψηφίσουν, λέω μήπως;
  
  
• Όχι στην κομματοκρατία. Ναι σε Μέτωπο Ταξικό και Αντικαπιταλιστικό.
  
  
• Όχι στην πολυδιάσπαση. Ναι στην Μετωπική ενότητα και λογική με όρους "από τα κάτω".
  
  
• Τα αντιμνημονιακά κόμματα όπως η Πλεύση Ελευθερίας, το ΜΕΡΑ25, το ΕΠΑΜ, κα (και πόσο μάλλον περισσότερο τα μνημονιακά κυβερνώντα κόμματα ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ) ΔΕΝ είναι αριστερά.
  
  
• Στο όνομα του κομμουνισμού, του μαρξισμού, του λενινισμού, του σταλινισμού, του τροτσκισμού και του μαοϊσμού και γενικότερα του ιδεολογικού αυτισμού πολλές φορές λέγονται τα μεγαλύτερα (κατά συνθήκην) ψεύδη ή όχι (όλη) η αλήθεια. (Ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο που τελικά ακριβώς είναι το ίδιο από όπου και αν το κοιτάξεις.)
  
  
• ΌΧΙ πλέον στην λογική της χαμένη ψήφου και του μικρότερου κακού. Η Αριστερά πρέπει να πληρώσει την σεχταριστική κώφωση της και θα την πληρώσει, έτσι ή αλλιώς. (Και μαζί με αυτήν βέβαια και όλοι εμείς που είμαστε σε πολιτικό αδιέξοδο και πραγματικό τέλμα, και με την ανάσα των φασιστών/ναζιστών στο σβέρκο μας.)

------- 

Ερωτήματα που ΔΕΝ περιμένουν απαντήσεις. Απλά δείχνουν την Γύμνια.

 

• Γιατί τα ποσοστά των κομμάτων της πραγματικής αριστεράς όπως περιγράφηκε πιο πάνω δεν ανεβαίνουν παρά την κατάρρευση της χώρας; Μήπως λέμε, μήπως, δεν φταίει ο Λαός ΜόΝΟ (που σαφώς και έχει την κύρια ευθύνη των πράξεων του) αλλά κάπου, λέμε κάπου, φταίει και η ίδια η Αριστερά; Την έχουμε την αυτοκριτική ή είναι άγνωστη λέξη και πάντα μα πάντα φταίει ο "άλλος" και αυτές οι γαμημένες οι "συνθήκες";
  
  
• Γιατί η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αριστερά όπως περιγράφηκε πιο πάνω, λέει στην ουσία ψέμματα πως είναι υπέρ της απλής αναλογικής όταν ΔΕΝ έχει την κουλτούρα της μετωπικής συνεργασίας και των δημοψηφισμάτων και ενώ ξέρει πως αυτοδυναμία κανείς ΔΕΝ θα μπορεί να έχει ποτέ μεμονωμένα;
  
  
• Μετά τη διάλυση της χώρας από το 2010 έως σήμερα γιατί (με σαφώς την κύρια και πρωταρχική ευθύνη του ΚΚΕ) δεν συνεργάστηκαν τα αριστερά κόμματα ώστε να γίνει μία προσπάθεια για επιτυχημένη πολιτική απεργία διαρκείας με σκοπό το ρίξιμο της κυβέρνησης, της ριζοσπαστικοποίησης των πολιτών και ανόδου ενός μετώπου της Αριστεράς; Θα περιμένουμε να γίνει "λαϊκή εξουσία" ή να έρθει επί γης ο Άγιος Σοσιαλισμός και η Αγία Επανάσταση για να οργανωθούμε και να ξεσηκωθούμε; ΔΕΝ ωριμάσανε οι συνθήκες ακόμα;
  
  
• Μετά τη διάλυση της χώρας από το 2010 έως σήμερα γιατί (με σαφώς την κύρια και πρωταρχική ευθύνη του ΚΚΕ) δεν συνεργάστηκαν τα αριστερά κόμματα ώστε να γίνουν νίκες σε επιμέρους ζητήματα όπως είναι αυτό του συνδικαλισμού και τα καθαρά εργασιακά ζητήματα και έχουμε την ΓΣΕΕ ακόμα σε συστημικά χέρια;
  
  
• Γιατί το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να κρατήσει τον ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σταθμό του ενώ θα μπορούσε να το "ανοίξει" σε κινηματικό και αριστερό επίπεδο και να παίξει με όρους καπιταλιστικούς (δηλαδή περισσότερη διαφήμιση, εκπομπές και ταινίες για πιο ευρύ κοινό, κτλ); Γιατί συνεχίζει να κάνει αναίτια και σπεκουλαδόρικη πολεμική κριτική στα αριστερά του λέγοντας ασύστολα ψεύδη; Γιατί ποτέ του ΔΕΝ συζητά καν (επίσημα τουλάχιστον) και ΔΕΝ δέχεται ακόμα και σήμερα στο ίδιο τραπέζι συνομιλητές από την υπόλοιπη πραγματική αριστερά;
  
  
• Γιατί η ΛΑΕ κλείνει το μάτι προς όλους τους αντιμνημονιακούς (ας τους πούμε έτσι ως κοινό χαρακτηριστικό); Τι κοινό μπορούν να έχουν σήμερα μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει και έχουν ειπωθεί και έχουν γραφθεί κόμματα όπως το ΕΠΑΜ και η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ με το ΕΕΚ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ; Τελικά μήπως και οι θέσεις της ΔΕΝ είναι απόλυτα ξεκάθαρες αλλά "ναι μεν, αλλά";
  
  
• Γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει γίνει ενιαίο κόμμα, με μία προσυγκέντρωση, ένα πανό, μία εφημερίδα, μία σημαία και ένα κείμενο στο δρόμο; Γιατί δεν έχει φτιάξει ένα διαδικτυακό ενημερωτικό/ψυχαγωγικό ραδιόφωνο και εφημερίδα χωρίς το καπέλωμα κάποιας συνιστώσας του; Γιατί το ΣΕΚ και το ΝΑΡ επιβάλλουν τη γραμμή τους και οι ανένταχτοι αλλά και οι μικρότερες συνιστώσες είναι σχεδόν αόρατοι/ες;
  
  
• Γιατί κόμματα τροτσκιστικής αναφοράς όπως το ΕΕΚ, η ΟΚΔΕ και η ΟΚΔΕ σπάρτακος ΔΕΝ είναι ένα ενιαίο κόμμα; Που διαφέρουν και σε τι μας αφορά άλλωστε αυτό σήμερα; Και άρα γιατί ζητούν ξεχωριστά την ψήφο μας;
  
  
• Γιατί κόμματα μαοϊκής αναφοράς όπως το Μ-Λ ΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ) ΔΕΝ είναι ένα ενιαίο κόμμα; Που διαφέρουν και σε τι μας αφορά άλλωστε αυτό σήμερα; Και άρα γιατί ζητούν ξεχωριστά την ψήφο μας;

Εκατοντάδες τα ερωτήματα που πραγματικά καίνε και παραμένουν αναπάντητα από την πραγματική Αριστερά.

Και μια τελευταία... διαπίστωση: "-Πως πέθανε ο τελευταίος Έλληνας αριστερός; -Διασπάστηκε!"

-------

Τα λοιπά μικρότερα κόμματα που αναφέρουμε πιο πάνω εννοούμε τα παρακάτω σύμφωνα με την τελευταία κίνηση τους για συντονισμό:

1. ΑΡιστερή ΑΝασύνθεση
   
   
2. Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας
   
   
3. Παρέμβαση
   
   
4. Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
   
   
5. Σύλλογος Γιάννης Κορδάτος

η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα αποτελείται από τα εξής κόμματα:

1. Αριστερή Συσπείρωση
   
   
2. Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας (Ε.Κ.Κ.Ε.)
   
   
3. ΜΕΤΑΒΑΣΗ Κίνηση για μια Μετωπική Ανατρεπτική Αριστερά
   
   
4. Ν.Α.Ρ. για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
   
   
5. νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ)
   
   
6. Οικολόγοι Εναλλακτικοί
   
   
7. Ο.Κ.Δ.Ε.-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
   
   
8. Πρωτοβουλία για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντικαπιταλιστική και επαναστατική
   
   
9. Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Σ.Ε.Κ.)

η ΛΑΕ σύμφωνα με την Βικιπαίδεια (πράγμα που δεν βρήκα στην επίσημη ιστοσελίδα τους) αποτελείται από τα εξής κόμματα:

1. Αριστερό Ρεύμα
   
   
2. Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
   
   
3. Σχέδιο Β
   
   
4. ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση
   
   
5. Κομμουνιστική Ανανέωση
   
   
6. Αυτοδύναμο Κίνημα Επαναστατικής Πολιτικής
   
   
7. Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα
   
   
8. Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα
   
   
9. Ενεργοί Πολίτες
   
   
10. Νέος Αγωνιστής
    
    
11. Χριστιανική Δημοκρατία

Και γράφοντας αναλυτικά τα κόμματα της πραγματικής Αριστεράς που απαρτίζουν το ενδεχόμενο ενιαίο μέτωπο μιλάμε για πάνω από 30 (τριάντα) κόμματα και κομματίδια (!!!) των μερικών δεκάδων μελών (ή φαντάζομαι και ίσως μερικά από αυτά και με μονοψήφιο αριθμό μελών) να ελπίζουμε να ενωθούν κάποια στιγμή μπας και δούμε άσπρη μέρα.

Όμως, αν κάνανε τέτοιες ευχές οι Γάλλοι ούτε Μάης του '68 θα γινόταν ούτε τα "κίτρινα γιλέκα" θα ήταν στο δρόμο που στο τέλος του Φλεβάρη θα κλείσουν τρεις ολόκληρους μήνες κινητοποιήσεων, με 12 νεκρούς, με 3.200 τραυματίες, με εκατοντάδες να νοσηλεύονται, με 6 να βρίσκονται σε κώμα, με περίπου 300 ακρωτηριασμένους, με τους συλληφθέντες να έχουν φτάσει στους 8.300, όπου από αυτούς έχουν ήδη καταδικαστεί οι 1.100 και να περιμένουν στη σειρά οι υπόλοιποι, και ήδη οι 400 πρώτοι να έχουν οδηγηθεί στη φυλακή. Και όλα αυτά μέχρι τις αρχές του Φλεβάρη από άρθρο του Περικλή Κοροβέση στην εφημερίδα των συντακτών, ο οποίος κάνει και μια πετυχημένη κριτική στην ελληνική και ευρωπαϊκή αριστερά γενικότερα.

Αν πιάναμε μόνο τα ευχολόγια τότε ο Λαός ΔΕΝ θα κατέβαινε μαζικά στην Ελλάδα στις 5 Μάη 2010, δεν θα είχαν εξεγερθεί κομμάτια του τον Δεκέμβρη του 2008 και ούτε θα κατέβαινε μαζικά στις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού του 2011 με όρους λαϊκούς, αμεσοδημοκρατικούς και οριζόντιους.

Ίσως να χρειάζεται μία σπίθα πραγματική που θα στείλει στο διάολο της Ιστορίας όλα τα κομματόσκυλα, τους αριβίστες επαγγελματίες "επαναστάτες" του κώλου και τα φιλόδοξα στελέχη μιας οικτρά παρατημένης κουφής και τυφλής αριστεράς που όχι μόνο δεν μαθαίνει από την Ιστορία (της ίδιας της ελληνικής αριστεράς αλλά και του κομμουνιστικού κινήματος συνολικότερα) αλλά σου κουνάνε και το δάχτυλο με την στείρα αποστήθιση, συνήθως μεμονωμένων κομματιών, από την βιβλιογραφία των κλασσικών (Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν, Τρότσκι, Γκράμσι, Μάο, κτλ) του κομμουνιστικού κινήματος που εντάξει πια... πεθάνανε. Οι ιδέες τους σαφώς και ΌΧΙ, αλλά αυτή η μαυσωλειακή λογική πρέπει κάπου να σταματήσει. 

Εμπρός για τα δικά μας σύγχρονα βιβλία με την σπίθα και το πνεύμα των κλασσικών αλλά γραμμένα ανεξίτηλα με την εμπειρία και την γνώση της δικιάς μας ζωής, στο σήμερα. (Μην ξεχνάμε πως ούτε στη Γαλλική Επανάσταση, ούτε στο 1821, ούτε στην εποποιία του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ η μεγάλη πλειοψηφία του Λαού, ούτε οι Κούρδοι σήμερα, ούτε οι Ζαπατίστας, ούτε στην ανατολική Ουκρανία χρειάστηκαν τα ευαγγέλια των κλασσικών για να εξεγερθούν και να επαναστατήσουν. Έλεος κάπου.)

Για πρώτη φορά η συνειδητοποιημένη και χειραφετημένη εργατική τάξη στην Ελλάδα -αλλά και σαφώς παγκόσμια- έχει τόσο πλούτο μέσα της (εδώ και τουλάχιστον 3-4 δεκαετίες) γεμάτη από όλων των ειδών τα μυαλά: επιστήμονες, διανοούμενους, εργάτες, αγρότες, χειροτέχνες, ελεύθερους επαγγελματίες. Και κυρίως Γυναίκες από όλα τα είδη των προηγούμενων μυαλών. 

Δυστυχώς όμως ευδοκιμεί και ένα καινούργιο είδος ανεξαρτήτως φύλου και άλλων "στεγανών": 

αυτό του "ξερόλα", του "σασταλεγάκια", του "πρωτοπόρου καθοδηγητή" που ενταφιάζει τα χρήσιμα μυαλά κάτω από την βλακώδη και ηλίθια σκέψη αλλά κυρίως βέβαια πράξη του, επειδή συνήθως -αν και όχι απαραίτητα- έχει μια θέση στην κομματική και συνδικαλιστική ιεραρχία.

Αυτά από εμένα. Καλή "Ψήφο". Λευκές επιταγές τέλος και με ένα οριστικό Αντίο στις σημερινές και χθεσινές εκλογικές αυταπάτες.
ένας Ανένταχτος Πολίτης με ταξικό πρόσημο
-------

Διαβάστε τι έγραφα ακριβώς πέρσι και αναλυτικά τους λόγους που αποφάσισα να κάνω κάτι τέτοιο:

Τι να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές;

Διαβάστε για τους ΑΝέΝΤΑΧΤΟΥΣ ΠΟΛίΤΕΣ με ταξικό πρόσημο

anentaxtoipolites