Γεώργιος Παπαδόπουλος ...ένας ακόμη προδότης!!!

Ό,τι κακό συμβαίνει σήμερα στη χώρα και τον λαό,

φέρει την «υπογραφή» τής Χούντας

...Η Χούντα ήταν αυτή, που πραγματικά μας οδήγησε στα Μνημόνια και το ΔΝΤ

...Οι «υμνητές» της πρέπει να ξαναμπούν στις τρύπες τους, σαν τα «σκουλήκια»....

 ...Η Χούντα, κατά εντολή των Αμερικανών, δημιούργησε

τη σημερινή αποθρασυσμένη «Αριστερά» των δήθεν αντιστασιακών 

...Η Χούντα έδωσε το πρώτο πλούσιο μεροκάματο στους χαφιέδες τού ΚΚΕ

Αν ο αναγνώστης αρχίσει και ψάχνει τα «απόκρυφα» της Χούντας, θα βρεθεί προ εκπλήξεων. Κατ’ αρχήν να πούμε ότι η Χούντα στην Ελλάδα δεν ήταν καθόλου όπως αυτή  παρουσιάζεται σήμερα ...Δεν ήταν σε καμία περίπτωση μια τυχαία ή αυθόρμητη πράξη κάποιων —έστω και θερμοκέφαλων— στρατιωτικών ...Για «επανάσταση» ούτε λόγος ...Επανάσταση κρατικοδίαιτων υπαλλήλων δεν υπάρχει. Η Χούντα ήταν μια απολύτως οργανωμένη —από ξένους— επιχείρηση ελέγχου μιας μικρής χώρας ...Ήταν ένα «εργαλείο» για τη μετάβαση της Ελλάδας στον παγκόσμιο μεταπολεμικό σχεδιασμό ...Ένα αντιδημοκρατικό εργαλείο, όταν έβλεπαν ότι η δημοκρατία στην Ελλάδα δεν τους βόλευε.

Έπρεπε η Ελλάδα να περάσει από την εποχή τής Βρετανικής κυριαρχίας στην μεταπολεμική εποχή τής Αμερικανικής κυριαρχίας, και αυτό έγινε με τη Χούντα. Η Χούντα —στην έτσι κι αλλιώς ελεγχόμενη από τους ξένους Ελλάδα— έθιγε κατά κύριο λόγο τους Βρετανούς ανταγωνιστές των Αμερικανών. Γι’ αυτόν τον λόγο ήταν παντελώς αναίμακτη και σχεδόν κωμική. Δεν αφορούσε τον λαό και απλά έγινε αλλαγή «κορυφής» στο ελληνικό πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Κανένας από τους «θιγμένους» δεν ζημιώθηκε και όλοι εν καιρώ αποκαταστάθηκαν. Επειδή το Παλάτι ανήκε στον προηγούμενο βρετανικό σχεδιασμό, έπρεπε να φύγει και αυτό γινόταν μόνον με «ανατροπή» ...Μόνον με τις «κλωτσιές» φεύγουν οι «γαλαζοαίματοι» κηφήνες, και αυτές τις «κλωτσιές» έπρεπε —έστω και σε ένα στοιχειωδώς θεατρικό επίπεδο— να βρεθεί κάποιος να τις δώσει. Απλά τους έδωσαν τη δυνατότητα να ζουν με τα κλεμμένα, τα οποία —μέσα στις δεκαετίες— είχαν εξάγει στις «Ελβετίες» και στη συνέχεια —όταν τους βόλεψε— τους έδωσαν δώρο και την «οικοσκευή» ...του Τατοΐου.

Όλα όσα «επαναστατικά» είδαμε να συμβαίνουν, αφορούν «ρυθμιστικές» ενέργειες μιας έξωθεν μεθοδευμένης κατάστασης. Ακόμα και οι αλλαγές των προσώπων ή των ομάδων, που θα κυριαρχούσαν στη μεταπολεμική Ελλάδα, ήταν μέσα στα πλαίσια των νέων αυτών «ρυθμίσεων» ...Κανένας δηλαδή δεν συγκρούστηκε με κανέναν σε πραγματικές συνθήκες. Κάποιοι συγκεκριμένοι άνθρωποι αποφασίστηκε να είναι οι νέοι «κυρίαρχοι» της τότε νέας Pax Americana και αυτοί επιβλήθηκαν από τους Αμερικανούς. Γιατί έγινε αυτή η «αλλαγή», μέσω μιας τόσο εμφανούς εξωτερικής «παρέμβασης»; Γιατί οι ΗΠΑ, ως νεοεμφανιζόμενη δύναμη στα παγκόσμια πράγματα, δεν είχε το κατάλληλο προσωπικό σε «περιφερειακές» χώρες, όπως η Ελλάδα ...Δεν είχε το πολυπληθές προσωπικό, για ν’ ανταγωνιστεί τον βρετανικό «παράγοντα» ...Δεν είχε το έμπειρο προσωπικό, για να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό της και άρα να την ελέγχει απόλυτα.

Ως εκ τούτου έκανε μια «μεταμόσχευση». Εκμεταλλεύτηκε τα δεδομένα τού τέλους τού πολέμου και βολεύτηκε ...«Κληρονόμησε» όλο το φιλογερμανικό και φιλοναζιστικό σύστημα της χώρας. Όλοι οι φιλοναζί δωσίλογοι Έλληνες έγιναν ξαφνικά «δημοκράτες», «πατριώτες» και βέβαια φανατικοί «φιλοαμερικανοί». Όλοι όσοι κινδύνευαν με κρεμάλες με το τέλος τού πολέμου άρχισαν να συνωστίζονται στην αμερικανική πρεσβεία, για να συνεργαστούν μ’ αυτήν. Ξαφνικά, δηλαδή, οι Αμερικανοί βρέθηκαν με έτοιμο ανθρώπινο δυναμικό να τους υπηρετήσει στην Ελλάδα ...Έμπειρο στην προδοσία και στην τυφλή υπακοή δυναμικό.

Ο οργανωμένος φορέας, ο οποίος τους συνέδεε όλους αυτούς, ήταν ο «βενιζελισμός» ...Αναγκαστικά. Εφόσον η μέχρι τότε κυρίαρχη παραδοσιακή Δεξιά συνδεόταν με τη Βρετανία, έπρεπε ν’ αντικατασταθεί ...Αυτό και έγινε. Η αγγλόφιλη Δεξιά έπεσε σε δυσμένεια, εφόσον οι Αμερικανοί «επένδυσαν» στο αντίπαλο δέος ...Στους κραυγαλέα προδότες τής Κατοχής, που σ’ εκείνες τις δύσκολες για εκείνους ημέρες έδιναν γη και ύδωρ για να σωθούν. Το βενιζελικό κόμμα των Φιλελευθέρων ήταν το μόνο μεγάλο πολιτικό κόμμα, το οποίο συνεργάστηκε επισήμως με τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Αυτοί ήταν οι πρώην δωσίλογοι, οι οποίοι μεταπολεμικά —και για να σωθούν— συνεργάστηκαν με τους Αμερικανούς. Αυτή είναι η «μήτρα» που συνδέει όλους τους «πετυχημένους» τής μεταπολεμικής εποχής ...Μια «μήτρα» εκ του πονηρού «θαμμένη» και «ξεχασμένη» ...Το κόμμα των Παπανδρέου, του Μητσοτάκη, του Λαμπράκη, του Χριστοφοράκου, του Λάτση, του Βαρδινογιάννη κλπ.. Αυτών τα συμφέροντα εξυπηρετούσε η αμερικανόπνευστη Χούντα και αυτοί ανταπέδιδαν με την εθνική μας υποταγή.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος δεν ήταν σε καμία περίπτωση αυτό το οποίο φαινόταν. Για πατριωτισμό ούτε λόγος, αν σκεφτεί κάποιος πως ήταν βενιζελικός ταγματασφαλίτης στην Κατοχή. Συγκεκριμένα, ήταν από τους οργανωτές τού Τάγματος της Αχαΐας. Στη συνέχεια «διακρίθηκε» στον ίδιο αμερικανόφιλο «χώρο». Ο Παπαδόπουλος ήταν ο πρώτος ηγέτης ευρωπαϊκής χώρας, ο οποίος ήταν αποδεδειγμένα οργανωμένος πράκτορας της CIA ...Έμμισθος υπάλληλος της CIA, για να το πούμε πιο απλά. Και, για να «στρογγυλέψουμε» ακόμα πιο πολύ τα πράγματα, θα πούμε ότι ο πατέρας τού Παπαδόπουλου —Χρήστος— ήταν ο βενιζελικός κομματάρχης τού Γεωργίου Παπανδρέου στην Αχαΐα. Πιθανότατα ο ίδιος ο δικτάτορας —κατά τα λεγόμενα του Παττακού— να είχε νονό τον Παπανδρέου...

...Ο «τρομερός» δικτάτορας, που —λόγω των ιδιαίτερων σχέσεων του Παπανδρέου με τον πατέρα του— μπορεί για τον Παπανδρέου να μην ήταν ο «Γεώργιος» Παπαδόπουλος, αλλά ο «Γιωργάκης», ο γιος τού Χρήστου Παπαδόπουλου. Αυτός ο χουντοΓιωργάκης, ο οποίος «χρωστούσε» στους Παπανδρέου, ήταν εκείνος ο οποίος ανέλαβε να «εξωραΐσει» το βρόμικο όνομα των Παπανδρέου. Αυτός ο δικτάτορας «έφτιαξε» από την αρχή το όνομα των Παπανδρέου. Ένα όνομα κατεστραμμένο, εφόσον ο λαός θυμόταν ποιοι είχαν συνεργαστεί με τους ΝΑΖΙ και ποιος —για να γλιτώσει το «συνάφι» του— είχε πυροδοτήσει τον καταστροφικό Εμφύλιο. Λογικό είναι να ξεπληρώσει ο Παπαδόπουλος το χρέος αυτό. Όχι μόνον ως Γιωργάκης, αλλά και ως ταγματασφαλίτης, τούς «χρωστούσε» την ίδια του τη ζωή —και όχι μόνον την καριέρα του— και τους το ανταπέδωσε όταν μπόρεσε. Ο Εμφύλιος έσωσε όλους τους βενιζελικούς ταγματασφαλίτες και όλοι χρωστούσαν στον Παπανδρέου τη σωτηρία τους. Επιπλέον οι Παπανδρέου ήταν η «επένδυση» των Αμερικανών στην Ελλάδα και ο Παπαδόπουλος —ως έμμισθος υπάλληλός τους— έπρεπε να τους εξυπηρετήσει.

Πώς έγινε η ανταπόδοση; ...Με «βάπτιση» στην «κολυμπήθρα» τής κοινωνικής αντίστασης. Ο Γιωργάκης —ο δικτάτορας «καρτούν»— θα έκανε αυτοβούλως τον «κακό» και θα κυνηγούσε τους «καλούς», που θα του υποδείκνυαν τα αφεντικά του και οι υποχρεώσεις του. Με τον απλό αυτόν τρόπο οι δειλοί και οι προδότες τού Εμφυλίου «βαπτίστηκαν» από τον Παπαδόπουλο «αντιστασιακοί» μιας «προκάτ» Χούντας. Όποιον ήθελαν οι Αμερικανοί να ξεχωρίσουν και στη συνέχεια ν’ «αναδείξουν» ως μελλοντικό πολιτικό παράγοντα, τον «βάπτιζαν» αντιχουντικό αγωνιστή τής ελευθερίας. Όλοι οι αντιχουντικοί τής αμερικανικής Χούντας ήταν πάντα κατά «σύμπτωση» φανατικοί «αμερικανόφιλοι» ...Μυστήριο πράγμα ...ή μήπως όχι;

Οι πρώτοι που «αναβαπτίστηκαν» απ’ αυτήν την έξυπνη και τζάμπα τακτική ήταν οι Παπανδρέου. Το είχαν ανάγκη αυτό, γιατί με το βρομερό όνομα, το οποίο το κουβαλούσαν από την εποχή τού Εμφυλίου, δεν θα μπορούσαν να ελπίζουν σε διαιώνιση της δυναστείας τους. Ο κόσμος, ο οποίος είχε ζήσει τα γεγονότα από κοντά, γνώριζε τον ρόλο τού γέρου Παπανδρέου ...Γνώριζε πόσο καραγκιόζης και προδότης ήταν ...Πρωθυπουργός τού Εμφυλίου και υπουργός σε κρίσιμα υπουργεία σε όλα τα σκληρά χρόνια τής «Δεξιάς» ...Οι Παπανδρέου δεν είχαν απλά «σκελετούς» σε «ντουλάπες», αλλά ολόκληρες «ντουλάπες» φτιαγμένες από «σκελετούς».

Ο Παπαδόπουλος ήταν αυτός, ο οποίος τους έδωσε λίγο «αντιστασιακό» χρώμα. Ο δικός τους χουντοΓιωργάκης έγινε ένας «τρομερός» «Γεώργιος» και τους «καταδίωξε». Έθεσε υπό αυστηρό «περιορισμό» τον κατάκοιτο υπέργηρο ...προφανώς για να μην τρέχει στους «δρόμους» τής Αντίστασης, γράφοντας αντιχουντικά συνθήματα στους τοίχους. Ο Γέρος ήταν με τις πάνες σπίτι κι απ’ έξω είχε δήθεν φύλαξη, για να μην βγει με τα «κουμπούρια» τής ανατροπής ...Μιλάμε για θέατρο. Προφανώς —στα πλαίσια του «εγκλεισμού» του— το αγράμματο «βαφτιστήρι» του τού προσέφερε ρουμ σέρβις, ασφάλεια και οδηγούς ...Τζάμπα μεγαλεία δημοσία δαπάνη.

Την ίδια τύχη είχε και ο τενεκές ο Ανδρέας. Ο «σκληρός» δικτάτορας «καταδίωξε», αλλά στο τέλος «φυγάδευσε» τον πνευματικό «αδερφό» του Ανδρέα ...Μιλάμε για «σκληρό» καθεστώς ...Πινοσέτ, Ίντι Αμίν, κι ακόμα «χειρότερο». Στο τέλος ο χουντοΓιωργάκης Παπαδόπουλος έθαψε τον νονό του σαν «Γέρο τής Δημοκρατίας» το 1968 ...Αυτή ήταν η ανταπόδοση ...Τότε έγινε η μεγάλη «κατάθεση» για τους Παπανδρέου. Αυτή η «κατάθεση» ήταν εκείνη, η οποία θα έκανε και τον Ανδρέα Πρωθυπουργό και θα διαιώνιζε τη δυναστεία. Ο Αμερικανοί πάντα πρόσεχαν τους ανθρώπους τους. Αν η «υπόσχεση» των Παπανδρέου στους Αμερικανούς για Εμφύλιο έκανε τον γέρο Παπανδρέου Πρωθυπουργό, τότε η «υπόσχεση» για Χούντα, θα έκανε και τον Ανδρέα Πρωθυπουργό.

...Απλά «παζάρια» του πεζοδρομίου. Ο Παπανδρέου βάπτισε τον Παπαδόπουλο «Γιώργο» και ο Παπαδόπουλος «βάπτισε» όλους τους Παπανδρέου «πατριώτες» και «δημοκράτες» ...Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Η Χούντα «έχτισε» τη βρομιά τής Μεταπολίτευσης. Η Χούντα και οι Παπανδρέου μαζί ήταν αυτοί, οι οποίοι στο τέλος τού «διαδρόμου» μάς έστειλαν στο ΔΝΤ. Από τους Παπανδρέου και τους Μητσοτάκηδες μέχρι τις Δαμανάκισσες και τους Τσίπρες, όλοι συνδέονται με τη Χούντα ...Όλοι είναι «χτισμένοι» γύρω από τον προδότη Γέρο τής Δημοκρατίας.

Η Χούντα τού Παπαδόπουλου έδωσε σε έναν υπέργηρο με βρομερό παρελθόν —και άθλια φήμη— τη δυνατότητα να «αγιοποιηθεί» σαν «αντιστασιακός» ...Η Χούντα με «βρόμικο» τρόπο «καθάρισε» το όνομά του. Αυτή ήταν που οργάνωσε τη μεγαλειώδη κηδεία, η οποία θα «σφράγιζε» μια ολόκληρη εποχή και θα «προστάτευε» για πάντα τον προδότη «γέρο» από την κριτική ...Η βενιζελική Χούντα οργάνωσε την κηδεία, την οποία η βενιζελική προπαγάνδα θα την παρουσίαζε σαν το πρώτο «συλλαλητήριο» εναντίον της ...Στην κυριολεξία η ίδια η Χούντα και η Αμερικανική Πρεσβεία μάζευαν με απειλές ακόμα και όσους φοβούνταν να παραστούν στην κηδεία του. Όλοι οι «αντιστασιακοί» σε εκείνη την κηδεία ήταν μαζεμένοι από τη Χούντα ...Οι μελλοντικοί «ήρωες» της πλάκας και της Διαπλοκής. 

  Την ίδια «διαφήμιση» πρόσφερε ο Γιωργάκης Παπαδόπουλος και στον Ανδρέα Παπανδρέου. Η Χούντα, του «πνευματικού αδερφού» Παπαδόπουλου, «ηρωοποίησε» τον απολύτως δειλό Ανδρέα Παπανδρέου ...Τον Παπανδρέου, ο οποίος έκλαιγε κι εξευτελίστηκε μπροστά στους φαντάρους τής Χούντας που πήγαν να τον συλλάβουν, παρ' όλο που γνώριζε ότι επρόκειτο περί θεατρικής παράστασης ...Ο υπέργηρος πατέρας του «αντιστεκόταν» στους χουντικούς και στον Άγιο Πέτρο με τις πιτζάμες και τον γιο τον τραβούσαν από τις κάλτσες, για να κατέβει από τις σοφίτες...

...Ο ένας λερωμένος «ήρωας» από την ακράτεια και ο άλλος από τον φόβο ...Άχρηστοι πέρα για πέρα ...Ούτε για τα απολύτως αναγκαία δεν ήταν ικανοί. Αυτόν τον «ήρωα» Ανδρέα οι χουντικοί πρώτα τον «ξεπροβόδισαν» στις ΗΠΑ και μετά τον «καταδίωκαν». Αυτοί διέδωσαν τις φήμες για απόπειρες «δολοφονίας» με στόχο να τον ηρωοποιήσουν και να βάλουν «υποθήκη» για τη μελλοντική του επιστροφή ...Για να δώσουν λίγο «μέταλλο» σ’ έναν δειλό, με του οποίου τα καμώματα γελούσε ολόκληρη η Ελλάδα ...Ο συναγωνιστής τής Μελίνας ...Ο ήρωας των ξενοδοχείων ...Δεν άφησε συντρόφισσα για «συντρόφισσα» που να μην τη «θωπεύσει» ...ηρωικά.

Μέχρι και ο ΓΑΠ κέρδισε από τη Χούντα. Αυτός «αντιμετώπισε» με «γενναιότητα» τους οπλισμένους χουντικούς, οι οποίοι αναζητούσαν τον πατέρα του, όταν αυτός στριμωχνόταν με τα ποντίκια στη σοφίτα ...Ο «γενναίος» ΓΑΠ. Δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν με τον ηλίθιο γιο, μέχρι να βρουν τον δειλό πατέρα ...What? Χάρη στη Χούντα ο ηλίθιος κι ανεπίδεκτος μαθήσεως γιος τής Margaret βρήκε δικαιολογία μέχρι και για τα άθλια ελληνικά του ...Ήταν «εξόριστος» από τη Χούντα και γι' αυτό δεν τα έμαθε καλά ...Τριάντα χρόνια υπουργικής θητείας και μία θητεία Πρωθυπουργού δεν του έφταναν για να τα μάθει.

Την ίδια διαφήμιση-σωτηρία πρόσφερε η Χούντα και στον «αποστάτη» Μητσοτάκη ...Στον «αποστάτη», ο οποίος σε άλλη περίπτωση θα είχε καταστραφεί, λόγω της εμπλοκής του στην «αποστασία». Και αυτόν τον έκανε «ήρωα» η «μηχανή» τής Χούντας ...«Δραπέτευσε» ο Μητσοτάκης με σκάφος για την Τουρκία και στη συνέχεια έζησε πλούσια —άγνωστο πώς— στο Παρίσι ...Για να καταλάβουμε, δηλαδή, τι μας λέει ο «αποστάτης» ...Ο άνθρωπος, ο οποίος για λογαριασμό τής CIA μεθόδευσε την Αποστασία, έφυγε, για να «γλιτώσει» από τη Χούντα τής CIA; ...Ήταν μόνος του στο σκάφος ή είχε και τον Τοτό παρέα; ...Μέχρι και ο άχρηστος Κυριάκος μάς είπε ότι ξεκίνησε τη ζωή του σαν εκτοπισμένος αντιστασιακός...

...Κι όμως, έτσι στήθηκε η «παράσταση» της Μεταπολίτευσης, η οποία μας οδήγησε στην καταστροφή των Μνημονίων. Οι Αμερικανοί με τη Χούντα δημιούργησαν τον ιδιόκτητο «δικομματισμό», ο οποίος κατέστρεψε τα πάντα ...Η «κωμωδία» με τίτλο «απάτη αλά ελληνικά». Με τις ευλογίες των Αμερικανών ο ένας παρίστανε τον σοσιαλιστή και ο άλλος τον Δεξιό. Ο ένας φώναζε «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» και ο άλλος παρίστανε τον Δεξιό, ενώ δεν ήταν ούτε αυτό. Ο βενιζελικός Παπανδρέου φώναζε για Δεξιά και «απαντούσε» σε αυτόν ο ανιψιός τού Βενιζέλου. Μιλάμε για «θέατρο» αμερικανικής «σκηνοθεσίας». Με πρωταγωνιστές τον Καραγκιόζη και την παρέα του φτάσαμε στη σημερινή αθλιότητα. Τόσο ο Ανδρέας όσο και ο Μητσοτάκης «κυριάρχησαν» στη Μεταπολίτευση, παριστάνοντας τους «αντιστασιακούς» στη Χούντα τού δικού τους Γιωργάκη Παπαδόπουλου ...»Εξόριστοι» καί οι δύο, εξευτελίζοντας την ίδια την έννοια της εξορίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε σε όλους τους όψιμους και «δικαιωμένους» νοσταλγούς να μπουν στις «τρύπες» τους —αν βέβαια έχουν μια στοιχειώδη ντροπή και έναν στοιχειώδη πατριωτισμό—. Η Χούντα ήταν ένα «Θέατρο», για να τυφλωθεί ένας λαός ...Οι Αμερικανοί την «έστησαν», για να πάμε στην αμερικανόφιλη Μεταπολίτευση της πολιτικής «χλαπάτσας». Με τα δολάρια της CIA —υπό την επίβλεψη της αμερικανόφιλης ΚΥΠ— μπόρεσε ο Μητσοτάκης να προκαλέσει την «ανωμαλία» εκείνη, η οποία θα οδηγούσε στη Χούντα. Μιλάμε για πράγματα, τα οποία δεν συνέβαιναν ούτε στις «Μπανανίες» τής «έσω» Αφρικής. Στη μεταπολεμική Ελλάδα, ακόμα και στα χρόνια που δήθεν κυριαρχούσε ο αγγλόφιλος θρόνος, το κουμάντο το έκανε η αμερικανόφιλη ΚΥΠ. Πόσο αμερικανόφιλη; ...Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι οι Αμερικανοί όχι μόνον την ίδρυσαν και την έλεγχαν απόλυτα, αλλά ήταν και οι ίδιοι που πλήρωναν απευθείας και τα στελέχη της ...Η μισθοδοσία τής ΚΥΠ στα χρόνια τής «Δεξιάς» γινόταν από τους ίδιους τους Αμερικανούς.

Ο πρώτος αρχηγός τής «δεξιάς» ΚΥΠ ήταν ο φανατικός βενιζελικός Νάτσινας ...Ο απόλυτος κυρίαρχος της υπηρεσίας ...Ο Συνταγματάρχης Πυροβολικού (αργότερα Αντιστράτηγος) Αλέξανδρος Νάτσινας ...Αρχηγός στα κρίσιμα χρόνια τής δημιουργίας τής υπηρεσίας και άρα στην περίοδο της θεωρητικής «υπεροχής» τού βρετανόφιλου Παλατιού ...Μιλάμε για κωμωδία ...Στην εποχή όπου οι Αμερικανοί «δούλευαν» τους Εγγλέζους με τα «ψυχροπολεμικά» παιχνίδια με την ΕΣΣΔ, το παιχνίδι τής «ασφάλειας» στην Ελλάδα το είχαν αναλάβει οι αμερικανόφιλοι —φιλοναζί και δωσίλογοι στην πλειοψηφία τους— βενιζελικοί ...Στην εποχή τής αγγλόφιλης «Δεξιάς», οι μυστικές υπηρεσίες τού κράτους ελέγχονταν από έμμισθους υπαλλήλους των Αμερικανών. Αυτοί έπαιζαν το παιχνίδι των «κατασκόπων» με τους συνένοχους ΚΚΕδες.

...Μιλάμε για «δούλεμα». Ο Νάτσινας παρακολουθούσε τους πάντες και τα πάντα ...Δεν είχαν χώρο για τους φακέλους με τα στοιχεία των παρακολουθήσεων. 1200 άτομα απασχολούσε η ΚΥΠ και τα πλήρωναν εξ’ ολοκλήρου οι Αμερικανοί. Στις σκληρές «δεξιές» κυβερνήσεις των «δεξιών» Παπάγου και Καραμανλή αυτήν την πανταχού παρούσα ΚΥΠ την έλεγχαν οι «σοσιαλιστές» βενιζελικοί. Αυτή η βενιζελική ΚΥΠ ήταν εκείνη, η οποία έκανε τις περίφημες εκλογές «τής βίας και της νοθείας» τής βασιλικής Δεξιάς. Η υπηρεσία αυτή, η οποία καθόριζε το σύνολο της εσωτερικής —αλλά και της εξωτερικής— πολιτικής στην Ελλάδα μέσω της αμερικανικής Πρεσβείας, δεν ελεγχόταν από τη Δεξιά που «κυβερνούσε» με «τη βία και τη νοθεία» ...Μετά «αναρωτιόταν» ο γκόλφερ από το Κιουπκόι «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» ...Οι Αμερικανοί και οι βενιζελικοί —μέσω του Νάτσινα— κυβερνούσαν τον τόπο, που σκότωνε τους ενοχλητικούς Λαμπράκηδες. Ο Καραμανλής έδινε άδειες για «αντιπαροχές» στους εργολάβους και οι βενιζελικοί κυβερνούσαν ...ΟΛΟΙ όσοι πλούτισαν στη Χούντα τής «Δεξιάς», δεν ήταν Δεξιοί.

Αυτός ο υπερπαράγοντας Νάτσινας ήταν που έκανε τον ταγματασφαλίτη Παπαδόπουλο παράγοντα ...Προσωπικός γραμματέας αυτού του βενιζελικού Νάτσινα ήταν ο «ακροδεξιός» Γιώργος Παπαδόπουλος. Για να συνοψίσουμε, δηλαδή, ...ο γιος τού «κομματάρχη» τού βενιζελικού Παπανδρέου στην Αχαΐα ήταν ο «ακροδεξιός» εξ’ απορρήτων γραμματέας τού βενιζελικού Νάτσινα. Ο για πολλά χρόνια λοιπόν «πράκτορας» Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος ήταν ο σύνδεσμος μεταξύ CIA και ΚΥΠ, ήταν ο «ακροδεξιός» εκείνος, ο οποίος δεν ελέγχθηκε από την ΚΥΠ —η οποία έλεγχε ακόμα και τα περιστέρια— και κατάφερε και έκανε «πραξικόπημα». Γιατί δεν «ελέγχθηκε»; Υπήρχαν ευκαιρίες να ελεγχθεί και να εξουδετερωθεί; Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι στην προβοκάτσια με το «σαμποτάζ» στον Έβρο ο βενιζελικός Νάτσινας και ο βενιζελικός Παπανδρέου έσωσαν τον «ακροδεξιό» Παπαδόπουλο ...Τον έσωσαν και στη συνέχεια με τη βενιζελική «αποστασία» τον διευκόλυναν να επιβάλει τη δικτατορία του.

 

Αυτή η «ακροδεξιά» Χούντα επινόησε τον όρο «θαλασσοδάνεια», για να δημιουργεί πλούσιους με κρατικά χρήματα ...Βενιζελικούς πλούσιους, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι ...Βενιζελικοί ήταν οι μόνοι Έλληνες, οι οποίοι έγιναν μεγιστάνες επί Χούντας με τέτοια «υγρά» δάνεια ...Οι φίλοι και οι κολλητοί των «Αποστατών» ...Ο Ρουφογάλης έδινε τα δάνεια κι ας ψάξει κάποιος να βρει τους «κολλητούς» του ...Τους «κολλητούς» του, οι οποίοι ήταν μόνιμα καλεσμένοι σε όλες τις κοσμικές «χαρές» του. Όλοι οι μελλοντικοί «αριστεροί» και «δημοκράτες» ήταν οι κολλητοί τού «ακροδεξιού» αφεντικού τής ΚΥΠ τής «ακροδεξιάς» Χούντας.

Ο βενιζελικός και δωσίλογος Λάτσης ήταν οικογενειακός φίλος τού Δικτάτορα και της Δέσποινας και βέβαια καλεσμένος στο γάμο τού Ρουφογάλη. Σε εκείνον τον γάμο «συναντήθηκε» όλη η αριστερόστροφη «αντίσταση» της Μεταπολίτευσης ...Ο Παύλος Βαρδινογιάννης, ο οποίος ήταν ο διευθυντής τού πολιτικού γραφείου τού Σοφοκλή Βενιζέλου και συνιδρυτής με τον Μητσοτάκη τού κόμματος των Νεοφιλελευθέρων ...Ο Κανελλόπουλος των τσιμέντων Τιτάνα, που ήταν γαμπρός τού Μιχαλακόπουλου, ο οποίος ήταν ο Πρωθυπουργός τού Βενιζέλου ...Ο Τομ Πάππας τής CIA, ο οποίος είναι αποδεδειγμένο ότι χρηματοδότησε την «Αποστασία» των βενιζελικών, που οδήγησε στη Χούντα.

 

Αυτή η Χούντα τής CIA «έπεσε» με το «Πολυτεχνείο» —επίσης της CIA— ...Μεγάλο «έπος» ...Πέρα-δώθε πήγαιναν εκείνο το βράδυ τα Κάντιλακ μεταξύ Πολυτεχνείου και Πρεσβείας ...Μέχρι και σάντουιτς κουβαλούσαν οι Αμερικανοί για τους «ήρωες» ...Είχαν έτοιμη τη λύση τής επόμενης «ημέρας». Λίγες ημέρες πριν το «έπος» τού Πολυτεχνείου είχαν καλέσει και τον ΚΚέ-«ήρωα» Θεοδωράκη στις ΗΠΑ ―σύμφωνα με δική του δήλωση―, για να «συναποφασίσουν» για τη λύση-Καραμανλή ...Τη λύση να δώσουν την εξουσία στον παλιό προϊστάμενο τού Νάτσινα ...Τη λύση να δώσουν την εξουσία σε ένα «ανώμαλο» πρόσωπο, για το οποίο οι βενιζελικοί είχαν εις βάρος του έναν φάκελο πιο μεγάλο και από εγκυκλοπαίδεια.

Όπως τα σχεδίασαν, έτσι και έγιναν. Πρώτα πήγε ο Μίκης στις ΗΠΑ με χρήματα τής CIA ως συνεργάτης της —και άρα ως συνεργάτης τής αμερικανόφιλης Χούντας— για να «στήσουν» τη Μεταπολίτευση και κατόπιν οργάνωσε σαν γνήσιος «αντιαμερικανός» και «αντιστασιακός» τη συναυλία τής «απελευθέρωσης».

Τότε διέπρεψε και η γνωστή Δαμανάκη ...Πραγματική «προλετάρια» η σημερινή πλούσια Επίτροπος της δραχμής ...Με πραγματικό DNA «αντιστασιακής» ελληνικού τύπου ...Χωροφύλακας της Χούντας ήταν ο πατέρας της ...Βενιζελικός, από εκείνους που «κυνηγούσαν» τους ΚΚΕδες, για να πιούν μαζί τους καφέ στα κρατητήρια και να τρομάζουν τον κόσμο, ο οποίος έβλεπε γύρω του «διωγμούς» και βασανισμούς «ηρώων».  

 Αυτό το «ιδιόκτητο» «έπος» γιορτάζουν κάθε χρόνο στις 17 Νοέμβρη οι βενιζελικοί «ήρωες» κατά της Χούντας ...Πραγματικά «ιδιόκτητο», αν σκεφτεί κάποιος ότι ακόμα και την περίφημη σημαία των «ηρώων» την έχουν καταχωνιασμένη σε κάποιο συρτάρι τού κόμματος των Παπανδρέου. Στην εποχή τής τεχνολογίας και της γνώσης ούτε ένας δεν σκέφτηκε να δώσει αυτήν την «αιματοβαμμένη» σημαία για εξέταση DNA ...Να δούμε τέλος πάντων τι έχει επάνω της ...Τι λεκές είναι αυτός που έχει; ...Είναι αίμα νεκρού; ...Ήταν καμιά «αγωνίστρια» «αδιάθετη»; ...Ήταν αίμα κάποιου περαστικού; ...Ήταν λεκές από κάποια κότα, που κάποιος από τους χωριάτες αντιστασιακούς έφερε από το χωριό του; ...Ήταν λεκές «αγωνιστικής» κέτσαπ από κάποιο αμερικανικό φάστφουντ κάποιου ντελίβερι της Πρεσβείας, «προσφορά» στον «αγώνα»; Τι κουβαλάνε τέλος πάντων κάθε χρόνο οι «Παπουτσήδες» και το κρύβουν τόσο καλά; Ας το δώσουν στην επιστήμη κι ας καλέσουν τους πολλούς συγγενείς των πολλών «νεκρών» τού Πολυτεχνείου να γίνει ταυτοποίηση.

Σ' αυτήν την απίστευτη συνομωσία πήγε εν αγνοία του και χώθηκε ο Παναγούλης ...Ό,τι δεν έπαθε επί Χούντας, το έπαθε επί «Χούντας». Ο Παναγούλης νόμιζε ότι πραγματικά «έπεσε» μια Χούντα και δεν έβλεπε ότι απλά άλλαξε η «βιτρίνα» της. Πήγε ο αφελής να καταγγείλει έναν βασικό πυρήνα τής βενιζελικής συμμορίας και την «πάτησε». Απειλούσε ν' αποκαλύψει με στοιχεία —τα οποία στη συνέχεια «χάθηκαν»— ότι ο συνταγματολόγος Δημήτρης Τσάτσος ―ο οποίος προβλεπόταν να «πρωταγωνιστήσει» στα χρόνια τής Μεταπολίτευσης― ήταν συνεργάτης τής Χούντας ...Να αποκαλύψει τον ρόλο τού γιου τού εκπρόσωπου των βενιζελικών στην Κυβέρνηση του Καΐρου και του Παπανδρέου ...Να αποκαλύψει τον ρόλο τού γόνου μιας οικογένειας, η οποία συνδεόταν όσο λίγες με τον Βενιζέλο.

Ήταν δυνατόν να αφεθεί ν' αποκαλύψει τον ρόλο τού «πατέρα» όλων των συνταγματολόγων, οι οποίοι μας χαντάκωσαν στη Μεταπολίτευση; ...Να «κάψει» τον «πατέρα» τού «σοσιαλιστή» Βαγγέλη Βενιζέλου και του «κομμουνιστή» Λοβέρδου; ...Τον «πατέρα» των «παιδιών» αυτών, που μας έδωσαν τον νόμο «περί ευθύνης υπουργών», τον νόμο «περί βασικού μετόχου», τη θωράκιση των κλεφτών των Ολυμπιακών Αγώνων, την αθώωση των διεφθαρμένων υπαλλήλων κλπ.; Αυτόν πήγε να «κάψει» ο Παναγούλης, και, όπως ήταν φυσικό, κινήθηκαν οι υπηρεσίες ...ντόπιες και ξένες ...Δεν μπορούσαν ν' αφήσουν να χαθεί μια τέτοια συνταγματολογική «επένδυση» ...Να αφήσουν αβοήθητο τον «δημοκράτη», τον οποίο η βενιζελική Χούντα λίγες ημέρες πριν την πτώση της «φυλάκισε», για να του δώσει λίγα αντιστασιακά «ένσημα»;... 

...Δεν μπορούσαν, γιατί —εκτός των άλλων— θα έβαζαν σε κίνδυνο έναν ολόκληρο σχεδιασμό ...Τον σχεδιασμό εκείνον, ο οποίος στηριζόταν στο γνωστό κόλπο των βενιζελικών ...Είχαν το «πατρόν» ενός γρήγορου «ξεπλύματος» βρομερών προσωπικοτήτων. Η μέθοδος υπήρχε. Αυτοί ήταν που λίγες ημέρες πριν φύγουν οι ΝΑΖΙ, «φυλάκισαν» τον εμπνευστή των Ταγμάτων Ασφαλείας, τον Γονατά και τον «έσωσαν» σαν αντικομουνιστή «ήρωα» ...Αυτό θα επαναλάμβαναν και στην περίπτωση αυτήν. Λίγες ημέρες πριν «πέσει» η Χούντα, «φυλάκισαν» όσους έπρεπε ν' αποκτήσουν «ένσημα» αντιστασιακών «ηρώων». Τέτοιος «ήρωας» ήταν και ο Τσάτσος. Ο πραγματικός αντιστασιακός Παναγούλης είχε χτυπήσει ένα «νεύρο» τού αμερικανόστροφου βενιζελικού παρακράτους και δεν γνώριζε πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό το οποίο έκανε. Με τις καταγγελίες του απειλούσε ολόκληρη τη «φάμπρικα» των μαζικών «ηρωοποιήσεων», η οποία είχε ήδη στηθεί ...Τη «φάμπρικα» αυτήν, η οποία θα χρέωνε όλα τα ανομήματα της Χούντας στην «ευνουχισμένη» Δεξιά και οι ίδιοι θα επέστρεφαν σαν προοδευτικοί «ήρωες» για τις μελλοντικές εισπράξεις...

...Μιλάμε για επικίνδυνα πράγματα. Ο Τσάτσος δεν ήταν κάποιος «τυχαίος», που θα δέχονταν οι βενιζελικοί να «καεί» προς χάρην της επιβίωσης του Παναγούλη ...Τον προειδοποίησαν ...δεν τους άκουσε ...και τέλος. Ο Τσάτσος ήταν «κυβικά» Παπανδρέου. Αν προχωρούσε η καταγγελία τού Παναγούλη, εκτός από τον Τσάτσο θα έπαιρνε πολλούς η «μπάλα». Δεν ήταν μόνον ο δειλός Ανδρέας, ο οποίος περίμενε να γυρίσει σαν «ήρωας» ...ολόκληρη η βενιζελική συμμορία ήταν, η οποία περίμενε να επιστρέψει με το σύνθημα ...«ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» ...Με τα διαβατήρια στο χέρι περίμεναν οι Πάγκαλοι, οι Τσοχατζόπουλοι και οι Μελίνες ...Μιλάμε για ΚΤΕΛ απόντων «ηρώων», οι οποίοι περίμεναν να επαναπατριστούν.

Την ίδια «φάμπρικα» είχαν στήσει για όλους ...Τη «φάμπρικα» Γονατά. Αυτήν τη «φάμπρικα» απειλούσε ο Παναγούλης. Όπως ο Τσάτσος ήταν καθηγητής στη Βόννη, αλλά «κατά σύμπτωση» επέστρεψε, για να φυλακιστεί μερικές ημέρες πριν την πτώση τής Χούντας, έτσι έκαναν και όλα τα μεγαλοστελέχη τού βενιζελισμού, που μάζευαν αντιστασιακά «ένσημα» της τελευταίας στιγμής. Το ίδιο έκανε και ο Μητσοτάκης, ο οποίος επίσης «κατά σύμπτωση» επέστρεψε την ώρα ακριβώς που έπρεπε. Μαζί μ' αυτούς και όλοι οι άλλοι «ήρωες» του βενιζελισμού, οι οποίοι επέστρεψαν μαζικά από το εξωτερικό, για να «τιμωρηθούν» από τη Χούντα και να «απελευθερωθούν» σαν «ήρωες» μετά την πτώση της ...Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει ...Ο Παναγούλης δεν κατάλαβε πού έμπλεκε και γέμισε τη Βουλιαγμένης με λαμαρίνες και συντρίμμια...

...Απλά πράγματα ...Μέσω Χούντας πήγαμε στην Κόλαση των Μνημονίων των «παπανδρεομητσοτάκηδων» και τώρα έρχονται κάποιοι να παίξουν με την άγνοια του λαού. Ό,τι κακό συμβαίνει σήμερα στη χώρα και τον λαό, φέρει την «υπογραφή» τής Χούντας, η οποία «έσωσε» και ανάδειξε αυτούς που μας οδήγησαν στα Μνημόνια ...Η Χούντα έσωσε όλο το πολιτικό «σκουπιδαριό», το οποίο —από την εποχή τής Μικρασιατικής Καταστροφής κι εντεύθεν— θησαυρίζει κάθε φορά που προδίδει τον Ελληνισμό ...Η Χούντα ήταν το «φίλτρο» εκείνο, το οποίο έβαλαν οι Αμερικανοί, για να ξεχωρίσουν τα «σκουπίδια» που θα μας κυβερνούσαν —και συνεχίζουν να μας κυβερνούν—.

Ο γιος τού Ανδρέα μάς έβαλε στα Μνημόνια του ΔΝΤ. Αυτό, όμως, όχι μόνον δεν κόστισε τίποτε απολύτως στη συμμορία τους, αλλά αντίθετα την ισχυροποίησε. Ο αυτιστικός γιος τού Αποστάτη είναι σήμερα Πρωθυπουργός ...Ο «ελλαττωματικός» γιος τού χαφιέ των Αμερικανών, ο οποίος —μέσω της Αποστασίας— μας οδήγησε στη Χούντα. Ακόμα και ο χαζός γιος τού Ανδρέα ελπίζει σε επάνοδό του μετά από την τρομερή προδοσία του ΔΝΤ ...Μιλάμε για τραγωδία. Και δυστυχώς αυτά δεν είναι τα χειρότερα; Υπάρχουν και χειρότερα; ...Βεβαίως και υπάρχουν. Εξαιτίας τής Χούντας υπάρχει σήμερα αυτό το ανθελληνικό αληταριό των «αλληλέγγυων» και των «αντιφασιστών».

Η Χούντα ήταν αυτή, η οποία εκπαίδευσε το σκουπιδαριό των δήθεν βίαιων κοινωνικών «αγωνιστών» ...Των επαγγελματιών τής αντίδρασης, που συνήθως πληρώνονται από τα ξένα αφεντικά. Αυτών, που κάνουν αντιαμερικανικές πορείες με εντολή τής Αμερικανικής Πρεσβείας. Αυτών, που καίνε κατά καιρούς την Αθήνα, κατά παραγγελίαν των ξένων καναλιών. Αυτών, που κάνουν τους δήθεν βίαιους συνδικαλιστικούς «αγώνες», για να «καπελώνουν» ολόκληρες κοινωνικές τάξεις. Αυτούς όλους τους εκπαίδευσε η Χούντα. Αυτή εκπαίδευσε τους δήθεν κομμουνιστές κι «αριστερούς» στο παιχνίδι τού χαφιεδισμού.

Στη Χούντα οφείλεται το μοναδικό στον κόσμο φαινόμενο ν’ αναπαράγονται ακόμα και σήμερα στο πολιτικό σκηνικό συνεχώς «θριαμβευτές» κομμουνιστές ενός παντελώς απαξιωμένου και παγκοσμίως ηττημένου κομμουνισμού. Αυτήν τους εκπαίδευσε να κάνουν από μπροστά τους εκ του ασφαλούς τσαμπουκάδες και από πίσω να είναι χαφιέδες τής Ασφάλειας. Αυτή μετέτρεψε τους δήθεν αναρχοαυτόνομους σε «κατοικίδια» όλων των εξουσιών. Αυτά τα «καλόπαιδα» της Χούντας είναι οι «σκληροί», που δήθεν πετροβολούν τα περιπολικά τής αστυνομίας και στη συνέχεια πίνουν καφέδες με τους αστυνομικούς. Όταν κάηκαν οι «φάκελοι» της Χούντας, οι κομμουνιστές «συγγραφείς» των «φακέλων» αυτών ήταν οι μόνοι που πανηγύριζαν έξω από τις υψικαμίνους τής Χαλυβουργικής. Όλο αυτό το θρασύτατο «αριστερό» παρακράτος τής Μεταπολίτευσης —που στο ζενίθ του «έκαψε» τους αθώους τής Μαρφίν— έχει δημιουργηθεί από τη Χούντα.

Χάρη στη Χούντα ακόμα ταΐζουμε χαφιέδες σαν τη Δαμανάκη, τον Τσουμάκα και όλο το σκουπιδαριό. Η Χούντα έκανε την «οντισιόν» τού παρακράτους τής Μεταπολίτευσης. Τα «σκουπίδια» τού Πολυτεχνείου είναι οι «πατέρες» τού σημερινού παρακράτους των πληρωμένων «αλληλέγγυων». Μέχρι και ο αγράμματος Τσίπρας —του χουντικού εργολάβου— δια μέσου των «καναλιών» τής Χούντας και της Παναγιωταρέα έφτασε στη θέση τού Πρωθυπουργού ...Ο «κομμουνιστής» Τσίπρας, που κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει από πού γνώριζε τους Βαρδινογιάννηδες ή τους Αγγελόπουλους και πήρε το «χρίσμα» ...Με πέτρες και καδρόνια μόνον οι «εκλεκτοί» τού παρακράτους —και άρα και της Χούντας— μπορούν να φτάσουν στην κορυφή τής κοινωνίας. Η Χούντα των Αμερικανών ήταν αυτή, η οποία δημιούργησε το παρακράτος τής αμερικανικής Μεταπολίτευσης που μας οδήγησε στα Μνημόνια και, όταν οι «αγανακτισμένοι» πήγαν ν’ αντιδράσουν, δεν δίστασαν να κάψουν ζωντανούς Έλληνες για εκφοβισμό και παραδειγματισμό.

Αυτά υποστηρίζουν οι «νοσταλγοί» τής Χούντας, όταν δήθεν κατηγορούν τους σημερινούς «κυβερνήτες» και υμνούν το αγράμματο «βαφτιστήρι» τού Γέρου;

...Τι ακριβώς γιορτάζουν στην επέτειο της Χούντας;

...Πόσο χαϊβάνια είναι οι ίδιοι ή ...για πόσο χαϊβάνια βλέπουν τους Έλληνες;

  Τραϊανού Παναγιώτης

 

 

eamb-ydrohoos