Δεν
υπάρχει καλύτερο συνοδευτικό για την
ψεύτικη σούβλα και το τηγανητό κατσικάκι
που τρώτε μόνοι σας στο σπίτι, από ένα
επεισόδιο Ανασκόπησης για το πιο γελοίο
σκάνδαλο όλων των εποχών.
Επειδή πολλοί
λένε ότι κάνουμε μόνο κριτική και δεν
έχουμε προτάσεις, έχουμε να σας πούμε
ότι αυτό είναι αλήθεια, γιατί η κριτική
έχει πιο πολλή πλάκα, και επίσης ότι η
Ανασκόπηση διοργανώνει τα δικά της
επιδοτούμενα σεμινάρια.
Τα διαφημίζει
ένα αγνό λαϊκό παιδί, που βγάζει κάθε
μήνα το ψωμί του από voucher σε voucher....
Αρχικά
τους άφησαν έξω από κάθε μέτρο στήριξης.
Δεκάδες χιλιάδες δικηγόροι, συμβολαιογράφοι,
μηχανικοί, γιατροί, λογιστές, εκπαιδευτικοί
και πλήθος επιστημόνων και ελεύθερων
επαγγελματιών της χώρας είδαν τους
κλάδους τους να απουσιάζουν από τις
πρώτες εξαγγελίες της κυβέρνησης για
τα «μέτρα στήριξης του κόσμου της
εργασίας» και το κράτος να αδιαφορεί
για την επιβίωσή τους.
Στη συνέχεια, εν
μέσω έντονων αντιδράσεων και σε μια
απεγνωσμένη προσπάθεια να μην κατηγορηθεί
για αναλγησία, η κυβέρνηση αναγκάστηκε
να εξαγγείλει άρον άρον, όχι την ένταξή
τους στο επίδομα των 800 ευρώ, αλλά
«επιταγές κατάρτισης» αξίας 600 ευρώ.
Τελικά, οι ίδιοι οι «ωφελούμενοι»
ανακαλύπτουν πως καλούνται να συμμετάσχουν
σε μία διαδικασία που εξευτελίζει τους
ίδιους και εκθέτει με τρόπο πρωτοφανή
το υπουργείο Εργασίας και τον υπουργό
Βρούτση. Η πιο ντροπιαστική στιγμή της
κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι γεγονός.
Από
την Μ. Πέμπτη, το «Σκοιλ Ελικικου
Προσθέσεις και Ελέγχου Λοιμώχθηκαν»
έχει κατακλύσει τα κοινωνικά δίκτυα,
προσφέροντας άφθονο γέλιο και αγανάκτηση.
Γέλιο διότι αυτή η φράση είναι από τις
πλέον ενδεικτικές της προχειρότητας
και της γελοιότητας που χαρακτηρίζει
τα «προγράμματα επιμόρφωσης» τα οποία
καλεί η κυβέρνηση να παρακολουθήσουν
για να λάβουν συνολική «υποστήριξη»
600 ευρώ.
Αγανάκτηση πάλι, για τον ίδιο
ακριβώς λόγο. Σε κάθε περίπτωση, στο
εγγύς μέλλον θα συνοδεύει το αφήγημα
περί αριστείας, και βέβαια, τις αιτιάσεις
για την υποστήριξη της ιδιωτικής
εκπαίδευσης έναντι της δημόσιας.
Δεκάδες
χιλιάδες επιστήμονες και ελεύθεροι
επαγγελματίες, εργαζόμενοι που επλήγησαν
από το ξέσπασμα της πανδημίας και το
κλείσιμο της οικονομίας, αλλά και
ασκούμενοι, επιστήμονες και ερευνητές,
έχουν μέχρι στιγμής προσφέρει στη
μπλογκόσφαιρα δεκάδες στιγμιότυπα του
υλικού «επιμόρφωσης» το οποίο είναι
αναγκασμένοι να παρακολουθήσουν, με
τον χαβαλέ να μοιάζει η πρώτη γραμμή
άμυνας απέναντι σε μία τέτοια
πραγματικότητα.
Τα δημοσιεύματα είναι
πολλά, ενώ τα καλύτερα μπορείτε να τα
δείτε και να γελάσετε στο αφιέρωμα της
Ανασκόπησης στο Σκοιλ Ελικίκου.
Η
αλήθεια είναι πως -ειδικά εν μέσω
καραντίνας- γελάμε με λιγότερο γελοία
πράγματα, και ένα πρόγραμμα εκμάθησης
που προτίθεται να μάθει σε έναν
επαγγελματία δικηγόρο ή μηχανικό πως
ανοίγει και πως κλείνει ο υπολογιστής
ή πως χωράει ένα έγγραφο μέσα σε έναν
φάκελο, σε έναν γιατρό πως το AIDS εμφανίστηκε
το 2003 ενώ είχε ξεσπάσει ταυτόχρονα
χολέρα, πανώλη και ελονοσία, και σε έναν
εκπαιδευτικό ποιοι τρόποι αλληλογραφίας
υπάρχουν και τι κάνει ο καθένας, είναι
σίγουρα από τα πιο γελοία πράγματα που
προέκυψαν στην καραντίνα και θα
συντροφεύουν την φήμη της κυβέρνησης
Μητσοτάκη και του υπουργού Βρούτση.
Όμως
τα γέλια κόβονται απότομα όταν κάποιος
λαμβάνει υπόψη πως εδώ δεν πρόκειται
απλώς για ένα αστείο, αλλά για διαδικασία
που εκταμιεύει από τα δημόσια ταμεία
σχεδόν 200 εκατ. ευρώ, για να προσφέρει
στους… ωφελούμενους μόλις τα μισά από
αυτά. Και μάλιστα, για να λάβουν αυτά τα
χρήματα, είναι υποχρεωμένοι να συμπληρώσουν
100 ώρες παρακολούθησης του προγράμματος.
Σκοιλ
Ελικικου Προσθέσεις και Ελέγχου
Λοιμώχθηκαν.
Περιβαλλοντικός σχεδιασμός
μηχανικών διαδικασιών με ειδικά εργαλεία,
προβλέψεις για τις εκπομπές ρύπων του
2008, διακρίσεις αλληλογραφίας ως προς
τον τρόπο αποστολής, συμβουλές εγκατάστασης
και κατάργησης εγκατάστασης εφαρμογών,
παραγγελία υλικών αρχειοθέτησης που
ταιριάζουν στις ανάγκες σας, Γενικός
Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων με τον
οποίο κάποια πράγματα αλλάζουν αλλά
όχι όλα, έννοια της λήψης και της
μεταμόρφωσης, μαθήματα για την εκκίνηση,
την επανεκκίνηση και τον τερματισμό
του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Διαφάνειες
με αναχρονιστικό αλλά και επικίνδυνο
επιστημονικό περιεχόμενο που ακόμα και
η ύλη του Λυκείου το έχει ξεπεράσει,
άλλες -πολλές- αποτέλεσμα μετάφρασης
στο google translate, αποτελέσματα συρραφής
άσχετων κειμένων χωρίς τη στοιχειώδη
επιμέλεια, κείμενα που καταπίνουν στην
κυριολεξία το ένα το άλλο, πλήθος
παράλογων προτάσεων και ερωτημάτων,
λέξεις αγνώστου σημασίας και προέλευσης.
Μερικά
μόνο από τα στιγμιότυπα της τηλεκατάρτισης
που προσφέρει το κρατικά χρηματοδοτούμενο
εκπαιδευτικό πρόγραμμα στους δικαιούχους
επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες,
το οποίο είναι αναγκασμένοι να
παρακολουθήσουν 100 ώρες από αυτό, με την
ώρα να θεωρείται το 40λεπτο. Συνολικό
απαιτούμενο χρόνο 67 ώρες, ώρες κατά τις
οποίες οι «ωφελούμενοι» είναι υποχρεωμένοι
να αλληλεπιδρούν με την πλατφόρμα για
να επιβεβαιωθεί πως τις παρακολούθησαν.
Και να λάβουν το σύνολο των 600 ευρώ.
Τα
voucher που προσέφερε η κυβέρνηση στις
δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενων που
πλήττονται και έχουν ανάγκη στήριξης
θα αποτελεί για χρόνια μνημείο
προχειρότητας και καιροσκοπισμού για
τις κυβερνήσεις, προσβολής και χλευασμού
του αισχίστου είδους για εκατοντάδες
χιλιάδες «ωφελούμενους» αλλά και μη,
καθώς και ένα από τα μεγαλύτερα ανέκδοτα
της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Στην
πράξη ωστόσο, ακόμα και για τον πιο
φανατικό οπαδό της κυβέρνησης, δεν είναι
τίποτα άλλο από ένας ντροπιαστικός
τρόπος να μοιραστούν λίγα λεφτά σε
πολλές τσέπες και πολλά λεφτά σε
ελάχιστες, και μάλιστα με προκάλυμμα
την «υποστήριξη» δεκάδων χιλιάδων
εργαζόμενων από το κράτος.
Καλύτερα
όμως να πάρουμε τα πράγματα από την
αρχή.
Επιμόρφωση παραμόρφωσης
Οι αρχικές εξαγγελίες της κυβέρνησης για την «υποστήριξη του κόσμου της εργασίας» στα μέσα του περασμένου Μάρτη, έβγαλε στα κάγκελα δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες για τους οποίους δεν υπήρχε η παραμικρή πρόβλεψη. Αίτημά τους, να υποστηριχθούν όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι -και επιχειρήσεις, βέβαια- με τα περιβόητα πλέον 800 ευρώ για ενάμιση μήνα, δηλαδή 530 ευρώ τον μήνα.
Λίγες
ημέρες αργότερα, η κυβέρνηση και το
υπουργείο Εργασίας εξήγγειλε και στη
συνέχεια ανακοίνωσε «πρόγραμμα ασύγχρονης
τηλεκατάρτισης» για 180.000 «ωφελούμενους»
αντί να τους παράσχει όπως και στους
υπόλοιπους το επίδομα των 800 ευρώ.
Όπως
ανέφερε τότε για ένα πρόγραμμα που
«αποσκοπεί στην αναβάθμιση των ψηφιακών
δεξιοτήτων των ωφελουμένων και τον
ψηφιακό μετασχηματισμό στον αντίστοιχο
κλάδο».
Ένα «ειδικό» πρόγραμμα
τηλεκατάρτισης αξίας 600 ευρώ και διάρκειας
100 ωρών, στο οποίο κλήθηκαν να συμμετάσχουν
180.342 δικηγόροι, ελεύθεροι επαγγελματίες
ή με έμμισθη εντολή, ασκούμενοι δικηγόροι,
συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές,
μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων,
οικονομολόγοι/λογιστές ανεξαρτήτως
τάξεως, εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων,
ιατροί όλων των ειδικοτήτων, ερευνητές
ανεξαρτήτως ερευνητικού κλάδου.
Όπως
αναφέρει ευθαρσώς το υπουργείο Εργασίας
στην πρόσκληση, η «δράση» χρηματοδοτείται
από εθνικούς πόρους και «δύναται να
συγχρηματοδοτηθεί» από το Ευρωπαϊκό
Κοινωνικό Ταμείο, και μάλιστα από τον
«Άξονα Προτεραιότητας 2», υπό τον ειρωνικό
τίτλο «Προσαρμογή εργαζομένων,
επιχειρήσεων και επιχειρηματικού
περιβάλλοντος στις νέες αναπτυξιακές
απαιτήσεις».
Πώς
λειτουργεί αυτό;
Το
υπουργείο Εργασίας δίνει τα 400 ευρώ
«μπροστά» σε όποιον κάνει αίτηση και
γραφτεί σε ένα οποιοδήποτε Κέντρο Διά
Βίου Μάθησης, γνωστά ακόμα με το παλιό
τους όνομα, Κέντρο Επαγγελματικής
Κατάρτισης (ΚΕΚ), και με την ολοκλήρωση
του προγράμματος -δηλαδή 100 ώρες
παρακολούθησης, δίνει ακόμα 200 ευρώ. Ο
συνολικός προϋπολογισμός ανέρχεται
στο ποσό των 192,97 εκατ. ευρώ. Άρα, σχεδόν
193 εκατ. διά 180.000 «ωφελούμενους» μας
κάνει 600 ευρώ στον καθένα τους. Ναι; Όχι,
γιατί τα μαθηματικά δεν βγαίνουν.
Γιατί
δεν βγαίνουν τα μαθηματικά;
Για
έναν πολύ απλό λόγο. Για να πάρει ο κάθε
«ωφελούμενος» τα 600 ευρώ θα πρέπει να
παρακολουθήσει τις 100 ώρες του προγράμματος
(400 ευρώ «μπροστά» και 200 με την ολοκλήρωσή
του), ενώ για κάθε «κεφάλι» τα Κέντρα θα
λάβουν 470 ευρώ. Ένα ποσό δηλαδή ύψους 84
εκατ. ευρώ δεν θα πάνε στους συμμετέχοντες,
αλλά θα πάνε στους «μεσάζοντες», στα
ιδιωτικά -κατά βάση- ΚΕΚ που θα υλοποιήσουν
τα «προγράμματα».
Εδώ αξίζει να σημειωθεί
το αποτέλεσμα μίας ακόμα αριθμητικής
πράξης, αυτής της διαφοράς του συνολικού
κονδυλίου σε περίπτωση που οι 180.000
εργαζόμενοι ελάμβαναν κανονικά το
800άρι σε σχέση με την διαδικασία των 600
ευρώ που τελικά αποφασίστηκε.
Εάν η
κυβέρνηση δεν τους εξαιρούσε από τους
υπόλοιπους εργαζόμενους, το ύψος της
δαπάνης θα έφτανε τα 144 εκατ. ευρώ, ποσό
κατά 50 εκατ. ευρώ μικρότερο από αυτού
που τελικά εκταμιεύεται από τους πόρους
του κράτους.
Σε
κάθε περίπτωση, για να λάβει το εκάστοτε
ΚΕΚ τα 470 ευρώ του «ωφελούμενου» θα
πρέπει να συμβεί μία αλληλουχία γεγονότων,
την οποία θα ακολουθήσει ακόμα μία που
θα κληθεί να πληρώσει. Θα πρέπει πρώτα
λοιπόν ο άνθρωπός μας να κάνει την αίτηση
και να δηλώσει ένα Κέντρο της επιλογής
του, γεγονός που αυτόματα θα του δώσει
τα πρώτα 400 ευρώ, ανεξαρτήτως εάν θα
παρακολουθήσει το πρόγραμμα. Για την
αίτησή του αυτή, το Κέντρο θα λάβει 20
ευρώ.
Εάν αυτός ολοκληρώσει το πρόγραμμα
των 100 ωρών παρακολούθησης, τότε εκείνος
θα πάρει ακόμα 200, και το Κέντρο θα λάβει
και το υπόλοιπο ποσό των 450 ευρώ. Εάν ο
«ωφελούμενος» δεν παρακολουθήσει και
τις 100 ώρες του προγράμματος, το Κέντρο
θα πάρει αναλογικά ένα ποσοστό των ωρών
που του παρείχε. Και πάλι, αυτό δεν
σημαίνει -εξ αρχής τουλάχιστον- πως όλα
αυτά τα χρήματα θα μείνουν στο ΚΕΚ.
Και
που πάνε τα 84 εκατ. ευρώ;
Εδώ
θα πρέπει να πάμε λίγο πιο πίσω, στην
πρόσκληση του υπουργείου Εργασίας προς
τις πλατφόρμες που θα παράσχουν την
τηλεκατάρτιση, οι οποίες -τυπικά
τουλάχιστον- είναι ανεξάρτητες από τα
ΚΕΚ και τους άλλους φορείς.
Πρόκειται
για επτά (7 τον αριθμό) πλατφόρμες
συγκεκριμένων εταιρειών, με 2-3 εκ των
οποίων «μεγάλες», που ανταποκρίθηκαν
στην πρόσκληση του υπουργείου για τη
«Συγκρότηση Μητρώου Εγκεκριμένων
Ολοκληρωμένων Συστημάτων Τηλεκατάρτισης
(Ο.Σ.Τ.Κ.)». Μάλιστα, εδώ θα πρέπει να
υπογραμμιστεί πως οι πλατφόρμες που
υποβλήθηκαν στο υπουργείο ήταν πολύ
περισσότερες, τουλάχιστον είκοσι. Από
την πρόσκληση του υπουργείου προκύπτουν περί τις
δέκα που κρίθηκαν «απαράδεκτες», ενώ
ακόμα τρεις «παρουσιάζουν αποκλίσεις
από ουσιώδεις όρους της προκήρυξης»,
και έτσι απορρίφθηκαν όλες τους.
Συνεπώς,
το αποτέλεσμα που βλέπουν στις οθόνες
οι επιστήμονες και ελεύθεροι επαγγελματίες
που… ωφελούνται από την τηλεκατάρτιση
είναι από πλατφόρμες που κρίθηκαν από
τις αρμόδιες αρχές του υπουργείου, και
θεωρήθηκαν πως πληρούν τους όρους της
προκήρυξης. Επτά πλατφόρμες που στην
πλειοψηφία τους προϋπήρχαν, οι οποίες
μέσα σε λίγες ημέρες «πρόλαβαν» και
παρουσίασαν στο υπουργείο δέκα
προγράμματα, τα οποία κανονικά θα
απαιτείτο τουλάχιστον δύο μήνες καλής
δουλειάς μιας επιστημονικής ομάδας για
να συγγραφούν.
Με
αυτές τις πλατφόρμες κλήθηκαν τα περίπου
400 ΚΕΚ της χώρας να έρθουν σε συμφωνία
για να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα,
επιλέγοντας μία της οποίας το περιεχόμενο
θα παράσχουν. Οι πλατφόρμες που επέλεξε
το υπουργείο είναι οι εξής:
Edimitra.gr,
iclass.gr, voucher.eclassroom.gr, platform.elearning-seminars.gr,
elearningclass.gr, voucher.freestudies.gr και iclasscloud.com, και
είναι αυτές ή μερικές εξ αυτών που έχουν
προσφέρει τα μαργαριτάρια που κάνουν
θραύση στα κοινωνικά δίκτυα. Δημοσίευμα
της εφημερίδας «Δημοκρατία»
την περασμένη εβδομάδα παρέθεσε
περισσότερες ενδιαφέρουσες πληροφορίες
για το ιδιοκτησιακό των παρόχων αυτών,
τα ονόματα των οποίων μάλλον θα μας
απασχολήσουν το προσεχές διάστημα.
Σύμφωνα
λοιπόν με τα προβλεπόμενα, το ΚΕΚ συνάπτει
μία σύμβαση με την πλατφόρμα, και σε
περίπτωση που λάβει το ποσό των 470 ευρώ,
θα της δώσει περίπου το 25% για τις
υπηρεσίες της, ενώ από τα χρήματα αυτά
θα πρέπει να αφαιρεθούν και 50 ευρώ για
τον καθένα, που θα πάνε στους φορείς
πιστοποίησης.
Συνεπώς, χοντρικά, από τα
84 εκατ., τα 54 θα πάνε στα ΚΕΚ, ενώ τα
υπόλοιπα 30 θα μοιραστούν οι πλατφόρμες
και οι φορείς πιστοποίησης. Τα παραπάνω
μαθηματικά θα ίσχυαν εάν η μοιρασιά
γινόταν ισομερώς και το ποσό των 193 εκατ.
ευρώ είχε διατεθεί ολόκληρο, δηλαδή το
κάθε ΚΕΚ να λάβει περίπου 135.000 ευρώ, η
κάθε πλατφόρμα περί τα 3 εκατ. ευρώ, ενώ
οι φορείς πιστοποίησης (των οποίων ο
αριθμός αγνοείται) να μοιραστούν 9 εκατ.
ευρώ. Ούτε αυτή είναι όμως η πραγματική
κατάσταση.
Πρέπει
να σημειωθεί πως οι δυνατότητες των
κατά τόπους Κέντρων δεν είναι ίδιες
μεταξύ τους, αλλά κυρίως, πως υπάρχουν
εταιρείες που έχουν ταυτόχρονα πλατφόρμα
τηλεκατάρτισης, ΚΕΚ και φορέα πιστοποίησης
(νομιμότατα), με ό,τι αυτό σημαίνει για
τις συνολικές απολαβές τους, ενώ αρκετοί
είναι οι εργαζόμενοι των ΚΕΚ που
παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες.
Έτσι, μπορεί ένα μικρό Κέντρο να παράσχει
τηλεκατάρτιση σε περίπου 600 ανθρώπους
και να λάβει συνολικά περί τα 282.000 ευρώ
εκ των οποίων θα του μείνουν τα 180.000
ευρώ, την ώρα που ένα άλλο, των μεγάλων
εταιρειών, θα παράσχει υπηρεσίες σε
5.000 ανθρώπους, και θα λαμβάνει συνολικά
από 1,5 έως 2,5 εκατ. ευρώ. Χώρια το μερτικό
από τις πλατφόρμες, χώρια τα έσοδα από
την πιστοποίηση.
Ιδιωτικά Συμφέροντα Διά Βίου Μάσας
Τέτοιου
είδους προγράμματα voucher δεν είναι η
πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται, για
χρόνια επιστρατεύονταν από τις κυβερνήσεις
για να καμουφλάρουν την ανεργία και να
δώσουν «μια ευκαιρία», συνήθως στα «δικά
μας παιδιά».
Το πρόβλημα ωστόσο ίσως
προκύπτει από τη στιγμή που σήμερα
επιστρατεύτηκαν για να δώσουν «μια
λύση» σε δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες
και ελεύθερους επαγγελματίες, ενώ θα
έπρεπε (μαζί με πολλούς άλλους) να
λαμβάνουν κανονικά το επίδομα των 800
ευρώ, χωρίς όρους και εξευτελιστικές
διαδικασίες. Διαδικασίες που γίνονται
ακόμα πιο εξευτελιστικές όταν το
περιεχόμενό τους είναι αυτό που είδαμε.
Διατρέχοντας
την ύλη που παρείχαν κάποιες από τις
πλατφόρμες, αρκετές είναι οι ειδικότητες
και τα πεδία που παράσχονταν και τα
προηγούμενα χρόνια, το οποίο καταμαρτυρά
το αναχρονιστικό και ξεπερασμένο τους
περιεχόμενο, ενώ άλλες ενότητες είναι
ξεκάθαρο πως γράφτηκαν στο πόδι. Ή ίσως
-λαμβάνοντας υπόψη την πρωτοφανή
προχειρότητα- με το πόδι.
Σε κάθε
περίπτωση, είναι μάλλον η πρώτη φορά
που το περιεχόμενο αυτού του είδους της
«επιμόρφωσης» γίνεται αντικείμενο
δημόσιας συζήτησης, παρότι μεγάλο μέρος
του το έχουν… υποστεί σιωπηρά τα
προηγούμενα χρόνια δεκάδες χιλιάδες
ανέργων.
Εάν
η δημοσιότητα ενός τέτοιου σκανδάλου
προχειρότητας και εμπαιγμού του συνόλου
των πολιτών εξαρτιόταν από τα αντανακλαστικά
και την ευαισθησία των τηλεοπτικών ΜΜΕ
και της πλειοψηφίας του ηλεκτρονικού
και έντυπου Τύπου, είναι προφανές ποια
τύχη θα του επιφύλασσαν.
Η γενική
καταγραφή των κοινωνικών δικτύων δεν
ίδρωσε μέχρι το απόγευμα της Μ. Παρασκευής
ούτε τα δικά τους αυτιά, ούτε του
υπουργείου Εργασίας, που αρκέστηκε να
απαντήσει σε μία ανάρτηση του Αλέξη
Τσίπρα, εγκαλώντας τον πως «δεν περίμενε
κανείς (σ.σ. ο Τσίπρας) να κατανοήσει την
οικονομία, την αγορά και τον ελεύθερο
ανταγωνισμό», διαρρέοντας παράλληλα
πως υπάρχει απλώς ένα… προβληματάκι
«από τα πολλά ορθογραφικά λάθη και τις
πολλές ανακρίβειες που έχουν διαπιστωθεί
σε κάποια ΚΕΚ».
Από
τον τρόπο που αντέδρασε το υπουργείο,
μάλλον δεν έχει καταλάβει το μέγεθος
του εξευτελισμού που έχει υποστεί ο
ίδιος ο υπουργός Γιάννης Βρούτσης και
το επιτελείο του, αλλά και η κυβέρνηση
Μητσοτάκη συνολικά.
Δεν έχουν καταλάβει
πόσο ντροπιαστική είναι η διαδικασία
στην οποία υποβάλλουν εργαζόμενους,
ασκούμενους και ερευνητές σε αντάλλαγμα
μίας στοιχειώδους ενίσχυσης και η
εξαίρεσή τους από το επίδομα των 800 ευρώ,
ούτε πόσο προσβλητικό για τη νοημοσύνη
και όλων των υπόλοιπων εργαζόμενων και
των οικογενειών που πλήττονται είναι
να βλέπουν να γίνονται «δουλειές» με
τέτοιον τρόπο και εν μέσω πανδημίας,
την ώρα που ξεσπάει νέος κύκλος οικονομικής
κρίσης.
Ωστόσο,
για παν ενδεχόμενο, εάν ο υπουργός έχει
κάποια αναλαμπή, ή στην περίπτωση που
κάποιος άλλος από τους συνυπογράφοντες
υπουργούς όπως ο υπουργός Οικονομικών
Χρήστος Σταϊκούρας, ο υπουργός Ανάπτυξης
Άδωνις Γεωργιάδης ή ο υπουργός Δικαιοσύνης
Κώστας Τσιάρας, φιλοτιμηθούν να
λογοδοτήσουν στους ανθρώπους που
αναγκάστηκαν να υποστούν την εξευτελιστική
αυτή διαδικασία, αλλά και σε εμάς τους
υπόλοιπους που παρακολουθούμε με το
στόμα ανοιχτό, ας απαντήσει σε μερικά
εύλογα ερωτήματα:
- Ποιες υπηρεσίες του υπουργείου αξιολόγησαν το περιεχόμενο των παρόχων των προγραμμάτων;
- Με ποια κριτήρια επελέγησαν οι «εκλεκτές» πλατφόρμες;
- Γιατί δεν βρίσκεται ούτε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο μέσα σε αυτές, ενώ υπάρχουν κάποια που μπορούν να παράσχουν τις υπηρεσίες;
- Ποια ΚΕΚ πήραν τους περισσότερους «ωφελούμενους» και με ποιες διαδικασίες;
- Ποια κέντρα πιστοποίησης υπέγραψαν τις περισσότερες συμβάσεις, και πότε συστάθηκαν;
- Υπάρχουν εταιρείες που έχουν ΚΕΚ, κέντρα πιστοποίησης και πλατφόρμες επιμόρφωσης;
- Πως κατανέμονται τα 84 εκατ. ευρώ στα ΚΕΚ όλης της χώρας;
Εάν
πάλι δεν φιλοτιμηθεί κανένας τους, ας
μας απαντήσει τουλάχιστον ο κυβερνητικός
εκπρόσωπος, τι ακριβώς πρέπει να συμβεί
για να λογοδοτήσει κάποιος σε αυτό το
επιτελικό κράτος για ένα τόσο κοστοβόρο
φιάσκο;
ΥΓ.
Βλέπω πως η κοινότητα των μηχανικών
αποφάσισε να ζητήσει τον λόγο από την
κυβέρνηση με σχετικό ηλεκτρονικό ψήφισμα, ζητώντας
«δικαιοσύνη, διαφάνεια και σεβασμό στα
χρήματα των φορολογούμενων». Είθε να
ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου