Ο
Βασίλης Τσίτος από τη Βελτσίστα (Κληματιά)
παντρεύτηκε τη Μαρία Σκόρδου, το γένος
Βελογιάννη από το Γραμμένο το 1819!!!
Κάποτε,
εκεί στη θέση του παλιού σπιτιού, η
δισέγγονη της Μαριόλας, η Ελένη Τσίτου
– Μπαλατσού, μια ογδονταεξάχρονη
γριούλα, πολύξερη, με μυαλό “ξυράφι”
και με μεγάλη όρεξη για διηγήσεις και
παλιακές ιστορίες…
Διαβάστε
τις λεπτομέρειες, όπως γλαφυρά τις
γράφει ο Παύλος Γκαλντέμης στον «ΠΡΩΙΝΟ
ΛΟΓΟ», για το μοιρολόϊ της Μαργιόλας
που έμελλε ν' αγαπηθεί και να υιοθετηθεί
από όλον τον κόσμο και να γίνει τελικά
η κορωνίδα του ηπειρώτικου μοιρολογιού....
(Από την εφημερίδα των Ιωαννίνων "
ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ " - Μάρτιος 2012)
... Το μοιρολόϊ της Μαργιόλας έμελλε ν' αγαπηθεί και να υιοθετηθεί από όλον τον κόσμο και να γίνει τελικά η κορωνίδα του ηπειρώτικου μοιρολογιού ......
... Το μοιρολόϊ της Μαργιόλας έμελλε ν' αγαπηθεί και να υιοθετηθεί από όλον τον κόσμο και να γίνει τελικά η κορωνίδα του ηπειρώτικου μοιρολογιού ......
 |
| ΠΑΥΛΟΣ ΓΚΑΛΝΤΕΜΗΣ |
Ένα
χρόνο έμεινε στο χωριό ο Βασίλης, μετά
τον χαμό της Μαργιόλας και κάθε μέρα
πήγαινε στον τάφο της, έκλαιγε και με
σπαραγμό της φώναζε:
-Ωρέ
Σήκω, Μαργιόλα, από τη γη κι από το μαύρο
χώμα...
Οι
στίχοι:
– Σήκω,
Μαργιόλα (ρούσα) από τη γη
κι από το μαύρο χώμα, Μαργιό-
Μαργιόλα μου.
κι από το μαύρο χώμα, Μαργιό-
Μαργιόλα μου.
- Με τι ποδάρια (η μαύρη) να σ’κωθώ
και χέρια ν’ ακουμπήσω, ψυχή,
καρδούλα μου.
– Κάνε τα νύχια σου τσαπιά, τις απαλάμες
φ’κυάρι, Μαργιό – Μαργιόλα
μου. Ρίξε το χώμα από μεριά την
πλάκα’ πο την άλλη, ψυχή, καρδούλα
μου. Σήκω να δεις τον Τσίτο*** σου
από’ ρχεται απ’ τα ξένα, Μαργιό-
Μαργιόλα μου, σήκω να δεις τον
άντρα σου, τρεις μούλες φορτωμένες.
– Δεν έχω μάτια (η μαύρη) να τον δω
και να τον συναντήσω, ψυχή,
καρδούλα μου, δεν έχω μάτια να τον
δω, στόμα να τον φιλήσω.
– Σήκω, Μαργιόλα (ρούσα) από τη γη
κι από το μαύρο χώμα, Μαργιό -Μαργιόλα
μου, σήκω να δεις τον άντρα σου
και το παλληκαράκια.
– Δεν έχω πόδια (η μαύρη) να σ’ κωθώ,
χεράκια ν’ ακουμπήσω ψυχή,
καρδούλα μου. Πάρε Βασίλη, το
παιδί και γύρνα κει στα ξένα, στα έρημα,
τα ξάλειμμα, δεν τα’ χω μαθημένα,
ψυχή, καρδούλα μου.
Διαβάστε
και εδώ… Σήκω
Μαργιόλα από τη γη κι από το μαύρο χώμα…
Του έρωτα και του θανάτου...
filipjovanis.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου