Έλεος!

Χειμώνιασε απότομα. Τρύπωσε το κρύο μαζί και το αόρατο χέρι του κράτους ξαφνικά μέσα στις άδειες ξεφτισμένες τσέπες μας.

Ελάχιστοι συμπολίτες μας δεν βίωσαν πολλαπλά σοκ μπροστά στην οθόνη των ΑΤΜ,  αντικρίζοντας παγωμένοι το αρνητικό υπόλοιπο από τους κατασχεμένους λογαριασμούς τους. 

Η κυβέρνηση μας μας το δήλωσε ευθαρσώς δια στόματος....

του αναπληρωτή υπουργού των Οικονομικών του κ. Χουλιαράκη. 

Δεν κρύβονται πια. 

Η ταξική πάλη ενάντια στα μεσαία στρώματα στη χώρα μας επισήμως κηρύσσεται από την 1^η Νοεμβρίου 2017. Και επειδή δεν θέλουν να κάνουν διακρίσεις κάνουν φοροεπιδρομή σε όλους του φορολογουμένους, τους συνεπείς και μη, για να είναι πιστοί στην εξισωτική ιδεολογία τους. Η επιλογή αυτή, μας εξηγούν, είναι συνειδητή αλλά και μεταβατική.

Η εξήγηση αυτή, αγαπητοί μου αναγνώστες, χρήζει ανάλυσης και ιδίως το δεύτερο επίθετο «μεταβατική» με προβληματίζει ιδιαίτερα. Εσκεμμένα επέλεξε η σημερινή κυβέρνηση να αφανίσει την μεσαία τάξη. Είναι μέρος του σχεδίου της για να διατηρήσει την εξουσία.

Η φτωχοποίηση της πλειονότητας της κοινωνίας θα εξασφαλίσει την προλεταριοποίηση της. Είναι ξεκάθαρο ότι επιδιώκουν μια δικτατορία του προλεταριάτου, με οικονομικό μοντέλο που έχει στόχο τη δημιουργία μιας μάζας πολιτών εξαρτημένων από την «ελεημοσύνη» του κράτος και της εκκλησίας για να επιβιώσουν.

Αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρχε ικανός αριθμός προλεταρίων για να υλοποιηθεί το πολιτικό τους σχέδιο. Αυτή η επιλογή αλλάζει άρδην πλέον τον κοινωνικό ιστό. Και η μετάβαση για την οποία κόπτονται είναι ακριβώς αυτή,  τα ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας πρέπει να αποκτήσουν περισσότεροι μέλη να γίνουν πολυπληθέστερα και να φυτοζωούν με κρατικά επιδόματα και τα συσσίτια της εκκλησίας. Σταδιακά, και από την αρχή της κρίσης γινόταν η μετάβαση αυτή εξαιτίας της «κατάρρευσης του καπιταλισμού» αλλά τώρα επισπεύδεται η διαδικασία από την παρούσα κυβέρνηση προς όφελος της.

Θα φανταζόταν κανείς με τέτοια φορολαίλαπα ότι η αντιπολίτευση έστω και δημοσκοπικά θα καρπούνταν την δυσαρέσκεια των πολιτών. Παρόλα αυτά,  κάτι τέτοιο δεν καταγράφεται. Η παθητική στάση των αντιπολιτεύσεων  δεν αφήνει κανένα περιθώριο να αναπτυχθεί η ελπίδα. Και αυτό ισχύει σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο.

  

Οι αντιπολιτεύσεις στο νησί μας δεν δείχνουν ότι είναι έτοιμες να αναλάβουν τα ηνία του Δήμου, δείχνουν κουρασμένες, στερούνται δημιουργικών λύσεων, όποτε εμφανίζονται τηλεοπτικά επαναλαμβάνονται μηρυκάζοντας μπαγιάτικες υποσχέσεις.

  

Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε την δυνατότητα πια να παρακολουθήσουμε τους τοπικούς μας άρχοντες εντός του Δημοτικού Συμβουλίου, συνεπώς είναι για μας μάλλον απόντες.  Σε δυο μήνες θα αυξηθεί το ΦΠΑ στα νησιά μας, οι αγορά είναι νεκρή αφού η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών είναι ελάχιστη, η εμπιστοσύνη των πελατών προς τις τράπεζες και το κράτος βρίσκεται στο ναδίρ.

Δεν υπάρχει τέλος στον κατήφορο μας και οι ηγέτες μας είναι απλοί παρατηρητές και αποδέκτες δωρεών από ελεήμονες απόδημους. Οι τοπικοί άρχοντες μας δραστηριοποιούνται μόνο σε εθνικές επετείους ως καταθέτες δάφνινων στεφάνων, τότε είναι παρόντες.

Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω κάτι θετικό μέσα σε όλο αυτό το σκοτάδι, και τελικά κάτι βρίσκω, έστω τραγελαφικό.

Ένα μόνιμο πρόβλημα που είχαμε μέχρι σήμερα  και βασάνιζε καθημερινά όλες τις νοικοκυρές ήταν, «Τι θα μαγειρέψουμε σήμερα;». Αυτό το πρόβλημα δεν θα μας απασχολεί πια γιατί θα αναλάβει την τροφοδοσία μας η Τράπεζα της Αγάπης της Ιεράς Μητρόπολης.

Την επιλογή του μενού θα το αναλάβει το εκκλησιαστικό κέτερινγκ. Οπότε έχουμε μια σκοτούρα λιγότερη. Δέσποτα, στρώσε και άλλα πιάτα στο τραπέζι, έρχεται λιμός.

Ελευθερία Τηλιακού