Ο πιο ασφαλής τρόπος να
χάσεις μια μάχη είναι να μην τη δώσεις ποτέ.
«Η μεγαλύτερη τέχνη στον
πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη», διαβεβαίωνε ο Κινέζος
στρατηγός Σουν Τζου πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια.
Την ξέρουν καλά αυτή την
τέχνη οι πολυεθνικές, πνευματικά παιδιά της αποικιοκρατίας: Το χρηματιστήριο, η
διαφήμιση, το προφίλ που καλλιεργούν είναι....
σε μεγάλο βαθμό, παιχνίδια
εντυπώσεων και όχι η πραγματικότητα.
Ξέρουν να φτιασιδώνονται,
να καλύπτουν τις ατέλειές τους και να παρουσιάζονται απρόσβλητες και ικανές να
επιβάλλουν πάντα την βούλησή τους.
Τι επιλογές έχουμε;
«Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
Μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα»
απαγγέλλει ο Ελύτης.
Πώς γίνεται να μοιάσουμε της πατρίδας μας;
«Και είταν αυτή από εκείνα
τα στουρνάρια που έχει πολλά στην πατρίδα της» γράφει ο Δημήτρης Χατζής για μια
Ηπειρώτισσα του 13ου αιώνα. Αγέρωχη, απτόητη, με σθένος αλλά και με
νηφαλιότητα, που πηγάζει από τη σιγουριά της στάσης της.
Είμαστε αρκετά νοήμονες,
για να μην ανταλλάσσουμε τον πλούτο του τόπου μας με «καθρεφτάκια».
Τι να τα κάνουμε άλλωστε;
Καλύτερα να καθρεφτιζόμαστε
στα κρυστάλλινα νερά των ποταμιών μας…
 |
| Θεογέφυρο (φωτ. Μενέλαου Συκοβέλη) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου