Όμως όπως κάθε ιστορία έχει και την προϊστορία της, έτσι και αυτή η ιστορία με τους δασικούς χάρτες έχει την δική της : [ Η ελληνική κυβέρνηση, το καλοκαίρι του 2011, ψηφίζοντας τον Εφαρμοστικό Νόμο (την επόμενη μέρα μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου) επανέφερε το Φεουδαρχικό κατάλοιπο, με την ψήφιση του Δικαιώματος Επιφανείας, το οποίο είχε λήξει οριστικά, από το 1945 και μετά, με τον Νέο Αστικό Κώδικα....
Όταν
το Φλεβάρη του 17 αναρτήθηκαν οι δασικοί χάρτες, έγραφα (ακριβώς στις 25 του
μήνα): -Η ανακοίνωση των αρμοδίων ότι οι δασικοί χάρτες που αναρτήθηκαν (και
στο διαδίκτυο ) δεν αμφισβητούν τον ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασικών εκτάσεων,
είναι κατά την γνώμη μου ελλιπής.
Λείπει μια λέξη, ένα χρονικό
επίρρημα : Η σωστή διατύπωση θα ήταν αν έλεγε ότι : Οι Δασικοί χάρτες δεν
αμφισβητούν τον ιδιοκτησιακό καθεστώς ΑΚΟΜΗ.Αυτό το χρονικό επίρρημα λείπει.
Ποιος όμως αρμόδιος θα τολμούσε να διατυπώσει μια τέτοια πρόταση.
Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια, μια αλήθεια που χάνεται στις δεκάδες, εκατοντάδες λεπτομέρειες ( παράγραφοι, χρώματα, σύμβολα κλπ. ). Αυτά έγραφα τότε.
Έπρεπε να περάσουν μόλις 10 μήνες για να επαληθευτεί… η προφητεία :- Η Ισπανική εταιρία πετρελαίου, που αυτές τις μέρες, άρχισε ήδη τις έρευνες στο Δήμο Ζίτσας, όχι μόνο τις αμφισβητεί αλλά έχει περάσει στην ωμή καταπάτηση των ιδιοκτησιών της περιοχής.
Τον Φλεβάρη μερικοί, κι εδώ εννοώ πρώτιστα τους Δημοτικούς άρχοντες, ούτε καν μπορούσαν να φανταστούν κάτι τέτοιο και σφύριζαν αδιάφορα.
Στο ίδιο κείμενο έγραφα ότι : Η κατάσταση για τους κατοίκους του Πωγωνίου είναι ακόμη πιο τραγική.
Αντίγραφα τίτλων ιδιοκτησίας που θα μπορούσε να βρει κάποιος που δεν έχει (είτε γιατί καήκανε στον πόλεμο, είτε, είτε...) και που θα μπορούσε να τα βρει στην κτηματική υπηρεσία του Υπ. Γεωργίας, τώρα δεν μπορεί γιατί λέει, κατά την μεταφορά των εγγράφων της κτηματικής, από το ένα κτήριο στο άλλο, χαθήκανε πολλά χαρτοκιβώτια που αφορούσαν την περιοχή του Πωγωνίου και μιας περιοχής της Θράκης .
Δεν έγινε ούτε μια ΕΔΕ, γιατί λέει το αντιλήφθηκαν πολύ αργά και η ιδιωτική μεταφορική εταιρία που τα μετέφερε δεν υπάρχει σήμερα. (Εδώ μυρίζει πιο σωστά βρωμάει ΕΟΖ)
Το παραπάνω, το της εξαφάνισης των τίτλων, το ανέφερα και σε μια ανοιχτή συνεδρίαση του Δ.Σ του Δήμου Πωγωνίου, και τότε ο προεδρεύων κ. Μάτσιας Βασίλειος, ενώπιον όλων των Δημοτικών συμβούλων και του Δημάρχου, το χαρακτήρισε ζήτημα ¨εκτός θέματος¨.
Τότε προειδοποιούσα : - Μπορεί μερικοί αυτά να τα βλέπουν τελείως φυσιολογικά πράγματα, η ιστορία όμως αναφέρει και κάποιους Ρομπέν των Δασών.
Ποιος όμως αρμόδιος θα τολμούσε να διατυπώσει μια τέτοια πρόταση.
Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια, μια αλήθεια που χάνεται στις δεκάδες, εκατοντάδες λεπτομέρειες ( παράγραφοι, χρώματα, σύμβολα κλπ. ). Αυτά έγραφα τότε.
Έπρεπε να περάσουν μόλις 10 μήνες για να επαληθευτεί… η προφητεία :- Η Ισπανική εταιρία πετρελαίου, που αυτές τις μέρες, άρχισε ήδη τις έρευνες στο Δήμο Ζίτσας, όχι μόνο τις αμφισβητεί αλλά έχει περάσει στην ωμή καταπάτηση των ιδιοκτησιών της περιοχής.
Τον Φλεβάρη μερικοί, κι εδώ εννοώ πρώτιστα τους Δημοτικούς άρχοντες, ούτε καν μπορούσαν να φανταστούν κάτι τέτοιο και σφύριζαν αδιάφορα.
Στο ίδιο κείμενο έγραφα ότι : Η κατάσταση για τους κατοίκους του Πωγωνίου είναι ακόμη πιο τραγική.
Αντίγραφα τίτλων ιδιοκτησίας που θα μπορούσε να βρει κάποιος που δεν έχει (είτε γιατί καήκανε στον πόλεμο, είτε, είτε...) και που θα μπορούσε να τα βρει στην κτηματική υπηρεσία του Υπ. Γεωργίας, τώρα δεν μπορεί γιατί λέει, κατά την μεταφορά των εγγράφων της κτηματικής, από το ένα κτήριο στο άλλο, χαθήκανε πολλά χαρτοκιβώτια που αφορούσαν την περιοχή του Πωγωνίου και μιας περιοχής της Θράκης .
Δεν έγινε ούτε μια ΕΔΕ, γιατί λέει το αντιλήφθηκαν πολύ αργά και η ιδιωτική μεταφορική εταιρία που τα μετέφερε δεν υπάρχει σήμερα. (Εδώ μυρίζει πιο σωστά βρωμάει ΕΟΖ)
Το παραπάνω, το της εξαφάνισης των τίτλων, το ανέφερα και σε μια ανοιχτή συνεδρίαση του Δ.Σ του Δήμου Πωγωνίου, και τότε ο προεδρεύων κ. Μάτσιας Βασίλειος, ενώπιον όλων των Δημοτικών συμβούλων και του Δημάρχου, το χαρακτήρισε ζήτημα ¨εκτός θέματος¨.
Τότε προειδοποιούσα : - Μπορεί μερικοί αυτά να τα βλέπουν τελείως φυσιολογικά πράγματα, η ιστορία όμως αναφέρει και κάποιους Ρομπέν των Δασών.
Υ.Γ.
Οι ακτιβιστές, με πρωτοπόρους τους νεολαίους των χωριών, που μέρα – νύχτα
τρέχουν μέσα στα δάση, να διαφυλάξουν την περιουσία των προγόνων τους, είναι οι
σημερινοί Ρομπέν των Δασών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου