Πέθανε η αγωνίστρια της εθνικής αντίστασης Ζωή Πετροπούλου – Κριτζιλάκη

Έφυγε χθες (Τρίτη 20.02.2018) από την ζωή, πλήρης ημερών, η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και γραμματέας της ΕΠΟΝ Ηλιούπολης, Ζωή Πετροπούλου.

Η πολιτική κηδεία της θα γίνει την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου στις 4 μ.μ στο Νεκροταφείο Καισαριανής....

Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια προς τους συγγενής της και προς τους συντρόφους της. 

Σε ηλικία 22 ετών συνελήφθη η κ. Ζωή Πετροπούλου, η οποία υπήρξε μέλος του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) που ιδρύθηκε το 1941 στην κατεχόμενη τότε Αθήνα, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ.

Η Ζωή Πετροπούλου - Κριτζιλάκη πήρε μέρος στον αγώνα κατά της γερμανικής κατοχής και μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας ακολούθησε την αιματηρή και δύσκολη διαδρομή, όπως και χιλιάδες αγωνιστές της Aριστεράς.

«Εδώ σε τούτο το νησί, Τρίκερι, έζησαν από το 1948 έως το 1953, 5.000 γυναίκες πολιτικές εξόριστοι», αναγράφει η μαρμάρινη επιγραφή, έξω από το μοναστήρι της Παναγίας Ευαγγελίστριας, θυμίζοντας το δράμα των γυναικών, και κατ’ επέκταση της κυρίας Ζωής.

«Τότε, άρχισαν οι φοβερές πιέσεις, τα βασανιστήρια και τα μαρτύρια για τις 1.500 γυναίκες. Υστερα από πολύ ξύλο, κακοποίηση, άλλες κατέληξαν στα νοσοκομεία και άλλες στα τρελάδικα. Υπάρχουν γυναίκες που έμειναν από τότε ανάπηρες, υπέστησαν εγκεφαλικές κακώσεις»,

«Ακούγονταν διάφορα συνθήματα από τα μεγάφωνα του Μακρονησίου,» ή υπογράφεις ή πεθαίνεις», μας είπαν Βουλγάρες, μας είπανε πόρνες, μας έλεγαν »οχιανδρες» μας έβαλαν σε σκηνές, διατάξανε να μείνουμε μέρα νύχτα όρθιες, και οι αλφαμήτες ερχόταν και πετσόκοβαν τις γυναίκες, τα φορεία τις μεταφέρανε στα αναρρωτήρια», όπως διηγείται η ίδια η κ. Πετροπούλου που επιβίωσε από τις κακουχίες και κοιτά το παρελθόν με νοσταλγία…

Είναι μία από τις τριάντα τρεις γυναίκες που παρουσίασε στην ταινία ντοκουμέντο η αξέχαστη Αλίντα Δημητρίου με τίτλο «Η ζωή στους βράχους» στην οποία αυτές οι γυναίκες διηγούνται τη ζωή τους στον Δημοκρατικό Στρατό και μετά στην εξορία στη Μακρόνησο, το Τρίκερι και τη Χίο.

Μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας οργανώθηκαν οι παρακρατικοί, οι συνεργάτες των Γερμανών και άρχισε το κυνηγητό των Αντιστασιακών. 

Από τις Γυναίκες, άλλες πρόλαβαν και πήγαν στο βουνό και άλλες συνελήφθησαν. Όλες γιατί ήταν αντιστασιακές. Σε όσες, από αυτές που συνέλαβαν, τα στρατοδικεία δε μπόρεσαν να στοιχειοθετήσουν κατηγορία (σε ισόβια ή εκτέλεση), τις έστειλαν εξορία: Χίος -- Τρίκερι -- Μακρόνησος. 

Στην ταινία, τριάντα τρεις Γυναίκες καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τις διώξεις που υπέστησαν αυτές και οι οικογένειές τους, μετά την υπογραφή της Βάρκιζας, στις 12 Φεβρουαρίου 1945.