Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Φαναριώτης...

H ζοφερότερη και πλέον ραδιούργα, ξενόδουλη προσωπικότητα της επανάστασης του 1821.

Το τυφλό μίσθαρνο όργανο των Άγγλων επικυρίαρχων κηδεμόνων, των μεγαλοκαραβοκυραίων και των τσιφλικάδων, την εποχή της επανάστασης.

Ο ηθικός αυτουργός των διώξεων του Κολοκοτρώνη, του Χατζημελέτη και άλλων αγωνιστών και ο άνθρωπος πίσω από τις δολοφονίες των λαϊκών ηρώων όπως του Οδ. Ανδρούτσου, του Αντώνη Οικονόμου και του Γεώργιου Καραϊσκάκη, ακόμη δε και του ίδιου του Καποδίστρια...

Αυτός παρέδωσε δέσμια την Ελλάδα στη Βαυαροκρατία και στην Αγγλοκρατία...

H ζοφερότερη και πλέον ραδιούργα, ξενόδουλη προσωπικότητα κατά τα χρόνια της ελληνικής επανάστασης.

Η άκρως ραδιούργα και σκοτεινή προσωπικότητα κατά τα χρόνια της ελληνικής επανάστασης, ο Φαναριώτης Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος νοιαζόταν πρωτίστως για την "πάρτη" του και για τα συμφέροντα των κοτζαμπάσηδων, μεγαλοτσιφλικάδων και των μεγαλοκαραβοκυραίων.

Εξόντωσε όλους τους λαϊκούς αγωνιστές.

Εξαιτίας του η επανάσταση κινδύνεψε να χαθεί. 

Συνάμα και όργανο των Τούρκων, ... και μόνο όταν σιγουρεύτηκε ότι θα παραδώσει τη χώρα στους Άγγλους, συνηγόρησε στην αποφυλάκιση του Κολοκοτρώνη και στη συνέχιση του Αγώνα.

Καταχράστηκε μεγάλο μέρος του αγγλικού δανείου. 

Όλα δείχνουν ότι αυτός και τα αφεντικά του Κουντουρώτηδες κρύβονταν πίσω από την δολοφονία αγνών αγωνιστών της επανάστασης του ’21, του Αντώνη Οικονόμου, του Οδυσσέα Ανδρούτσου και του Γεώργιου Καραϊσκάκη. 

Είναι ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Καποδίστρια, πίσω από την οποία κρύβονταν πρωτίστως οι Άγγλοι ...

Οι ιστορικοί όροι - εκφράσεις «εθνικός διχασμός» και η δήθεν «σύγκρουση πολιτικών και στρατιωτικών», κατ’ ουσίαν είναι ιστορική παραχάραξη της διαλυτικής δράσης αυτού του υποκειμένου, που η άρχουσα τάξη των τσιφλικάδων και μεγαλοκαραβοκυραίων και η αστική τάξη αργότερα, ανήγαγε σε «ήρωα» (;!), επειδή εξυπηρέτησε κατά τα χρόνια της επανάστασης αποκλειστικά τα συμφέροντά τους. 

Όλες οι εποχές κρύβουν Μαυροκορδάτους και ειδικά η σημερινή – Προσοχή λοιπόν στους σύγχρονους Μαυροκορδάτους!

Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων του Εικοσιένα και των πρώτων δεκαετιών του ελληνικού κράτους.

Γίναμε αγγλικό προτεκτοράτο με τις ενέργειες του Μαυροκορδάτου και πραγματικά είναι να αναρωτιέται κανείς ποια ήταν η πραγματική βοήθειά του προς το έθνος και τη χώρα. 

Η πολιτική ζωή του, ήταν πλήρης ιδιοτέλειας, που... χαρακτηρίστηκε από εντελώς ανιστόρητους ή από τους παραχαράκτες της ιστορίας ως «ηρωισμός» (!!!).

Μετά την έναρξη της επανάστασης, ο Μαυροκορδάτος, κάποιοι Έλληνες συνεργάτες του και μαζί Γάλλοι και Ιταλοί που έφερε μαζί του, εγκαταστάθηκαν στο Μεσολόγγι και ξεκίνησαν τη «λαμπρή δράση τους»!

Λίγο πριν αποβιβαστεί εκεί, ο Μαυροκορδάτος βύθισε το πλοίο που τον μετέφερε με την δικαιολογία ότι θα αιχμαλωτιζόταν από τον τουρκικό στόλο που έπλεε στην περιοχή.

Στην πραγματικότητα η κίνησή του αυτή έγινε με σκοπό να καταχραστεί τις χρηματικές εισφορές των Ελλήνων ομογενών από την Ιταλία, τις οποίες μετέφερε το πλοίο, πράγμα το οποίο και πέτυχε.

Οπαδός του δόγματος των Φαναριωτών, διαίρει και βασίλευε, δεν υπολόγιζε τίποτα και δεν άφησε δολιότητα και μπαγαποντιά, την οποία να μη κάνει.

Αμέσως μετά την αμφισβήτηση των πατριωτών Υψηλάντηδων, με τα χρήματα που ήδη διέθετε από τη βύθιση του πλοίου, προσεταιρίστηκε κάποιους καπετάνιους της Ρούμελης και σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να αναγνωριστεί ως ένας άτυπος άρχοντας της περιοχής. 

Λίγο αργότερα συναντήθηκε και συνταυτίστηκε με τον Υδραίο Κουντουριώτη, πάμπλουτο προύχοντα και μεγαλοκαραβοκύρη της Ύδρας.

Έγινε ο άνθρωπός του. 

Πιόνι στην αρχή κι όταν απέκτησε επιρροή, άρχισε να έρπει για την αναρρίχησή του. Υπάρχει επιστολή του, στο αρχείο Κουντουριώτη, στον οποίο γράφει: «Τι μ' έγραψες και δεν ενήργησα... Εις την άκρην του κόσμου, αν θέλεις να υπάγω, εκεί υπάγω... Δεν ηξεύρω τι άλλο μπορώ να σε είπω...»

Μ' αυτά και με τούτα, ο Μαυροκορδάτος, τον Ιανουάριο του 1822, γίνεται «πρωθυπουργός» και τον Μάιο «αρχιστράτηγος». Εξοπλίζεται με δικτατορικές εξουσίες και λαμβάνει ό,τι μέτρο θέλει, πολιτικό ή στρατιωτικό, κατά την απόλυτη κρίση του και σύμφωνα με τα συμφέροντά του και τα συμφέροντα εκείνων που εκπροσωπεί.

Τα λάθη του Μαυροκορδάτου οδήγησαν όχι μόνο στην ήττα των Ελλήνων στη μάχη του Πέτα αλλά και στη διάλυση των οργανωμένων ελληνικών δυνάμεων της περιοχής, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να προελάσουν μέχρι το Μεσολόγγι, το οποίο και πολιόρκησαν.

Ο άνθρωπος που ήταν τουρκοαναθρεμμένος, τουρκοπροσκυνημένος, τουρκοδιορισμένος, σκόπευε να ηγηθεί της Ελλάδας!

Όποιος ήταν αντίθετος στα σχέδιά του γίνονταν αυτομάτως εχθρός του.

Έκανε συμμαχίες που δεν είχαν καμιά εθνική λογική εκτός από τις προσωπικές του επιδιώξεις. 

Οι ενέργειές του εξόργισαν τον Κολοκοτρώνη, ο οποίος τον απείλησε λέγοντάς του: «μην καθίσεις πρόεδρος, ότι έρχομαι και σε διώχνω με τα λεμόνια, με τη βελάδα όπου ήρθες». 

Έτσι, ο μεγαλύτερος ήρωας της ελληνικής επανάστασης, έγινε εχθρός του μηχανορράφου και δολοπλόκου Μαυροκορδάτου!

Τότε ήταν που ο Μαυροκορδάτος, κατέφυγε στην Ύδρα, στον προστάτη του Κουντουριώτη κι έστησε τον εμφύλιο! 

Έπνεε μένεα κατά του Κολοκοτρώνη!

Αιματοκύλισε την Πελοπόννησο, βάζοντας τους Ρουμελιώτες να επιτεθούν εναντίον του Μοριά, τη στιγμή που η επανάσταση ήταν στην κορύφωσή της κι ο Ιμπραήμ ετοίμαζε τ' ασκέρια του να επιτεθούν για να την καταπνίξουν.

Τότε ήταν, που με μπροστάρη τον φίλο του Κωλέττη και πύρινα λόγια εναντίον των Μοραϊτών, ξεσήκωσε τους Ρουμελιώτες, που μπήκαν στον Μοριά και «δεν άφησαν λίθον επί λίθου, καίγοντας, βιάζοντας, λεηλατώντας, κλέβοντας, αφανίζοντας τον τόπο και τον άμαχο πληθυσμό, για να γραφτεί μια από τις μελανότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας», όπως γράφει και ο Θεόδωρος Παναγόπουλος στο βιβλίο του «Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας».

Στη συνέχεια, σε συνεννόηση με τον Κουντουριώτη και τον τον Κωλέττη, διέλυσε τα στρατιωτικά τμήματα του Μοριά, κι ενώ ο Ιμπραήμ ήταν στο Αίγιο, φυλάκισε τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους καπετάνιους του Μοριά ως... προδότες (!!!) και δεν τους αποφυλάκισε, παρά μόνο όταν ο Ιμπραήμ είχε ερημώσει την Πελοπόννησο.

Φρόντισε για την σύναψη του αγγλικού δανείου για το οποίο κατηγορήθηκε σφοδρότατα, ότι σφετερίστηκε μέρος του (τα μισά χρήματα του δανείου... χάθηκαν στο δρόμο!)

Όταν δε, αργότερα, ήρθε ο Καποδίστριας, τον αντιπολιτεύθηκε σφοδρότατα και για πολλούς ήταν ο οργανωτής της δολοφονίας του. Μια δολοφονία που έγινε κατ’ εντολή πρωτίστως του αγγλικού παράγοντα αλλά και των ντόπιων μεγαλοτσιφλικάδων, κυρίως των Μαυρομιχαλαίων, των οποίων έθιγε προνόμια.

Και μη ξεχνάμε κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. 

Από τη δολοφονία του Καποδίστρια κι ύστερα, άνοιξε ο δρόμος για τις θλιβερές ξενόφερτες βασιλείες, με πρώτη τη Βαυαροκρατία, που τόσο πολύ ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν τον τόπο μέχρι σήμερα, με τη σύγχρονη γερμανοκρατία του 4ου Ράιχ και τους μνημονιακούς, πολιτικούς υπηρέτες τους.

Όλοι σχεδόν οι ιστορικοί, πλην των εκείνων που γράφουν τα σχολικά βιβλία, χαρακτηρίζουν τον Μαυροκορδάτο αμφιλεγόμενο και μοιραίο πρόσωπο της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Η ΖΟΦΕΡΗ, ΔΙΑΛΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ ...

Παραγκώνισε τον Δημήτριο Υψηλάντη, συμμάχησε με τους κοτζαμπάσηδες (προκρίτους) μεγαλοτσιφλικάδες, εξώθησε στην προδοσία τον Γώγο Μπακόλα και τον Βαρνακιώτη, καταδίωξε τον Καραϊσκάκη και τον Χατζημελέτη, εξώθησε στην προδοσία και συνήργησε ως ηθικός αυτουργός στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ενήργησε για το αγγλικό δάνειο προσδοκώντας σε ίδιο όφελος, που τελικά πέτυχε.

Είχε την ιδέα (ως όργανο των Άγγλων) για την αίτηση αγγλικής προστασίας και παραπλάνησε τον Κολοκοτρώνη να υπογράψει. 

Έπεισε τον Μιαούλη να κάψει τον στόλο, καθιέρωσε ανεφάρμοστο πολίτευμα με δικές του υπερεξουσίες, άνοιξε στον Ιμπραήμ τις πύλες της Πελοποννήσου, υπήρξε ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Καραϊσκάκη και του Αντώνη Οικονόμου, αντιπάλεψε τον Καποδίστρια και τελικά αυτός πάλι βρίσκεται πίσω από τη δολοφονία του.

Ξεκίνησε τη δράση του ως πράκτορας του Μέτερνιχ και ήταν έτοιμος να λιποτακτήσει από το Μεσολόγγι. 

Λιποτάκτησε από τη Σφακτηρία.

Ήταν αποδεδειγμένα «τσιράκι του Σουλτάνου» και όργανο των Τούρκων μέχρι τα μέσα της επανάστασης.

Υπήρξε αβυσσαλέος, ραδιούργος, πανούργος, μηχανορράφος, δολοπλόκος… και κατόπιν όργανο των Άγγλων, εχθρός των λαϊκών αγωνιστών.

Ήταν ο μαύρος άνθρωπος της επανάστασης…

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΥΣ !

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ – 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018