Κίτρινα γιλέκα: Η καταλυτική διαδήλωση της 8ης Δεκέμβρη, η στάση των συνδικάτων και της γαλλικής αριστεράς

Το μόνο σίγουρο είναι πως το αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων θα ξεμπροστιάσει ακόμα μια φορά τον ρόλο των αστικών κυβερνήσεων

 

Έχουμε φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο, 

όπου φαίνεται ξεκάθαρα πως η ενσωμάτωση που επιδίωξε η κυβέρνηση Μακρόν με τις σχετικά μικρές παροχολογίες μέσα στην βδομάδα, να μην πιάνουν τόπο σε σχέση με τα πολλά περισσότερα αιτήματα που θέτει το κίνημα των κίτρινων γιλέκων....

 

Αιτήματα τα οποία έχουν να κάνουν με πολύ βασικές ανάγκες της καθημερινότητας και το κύριο ζήτημα της σχετικής βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου, έστω και με προσωρινά μέτρα ανακούφισης των πιο βαλλόμενων στρωμάτων. 

 

Μεσοσταθμικά το βιοτικό επίπεδο αυτών των στρωμάτων έχει γνωρίσει μια πτώση περί το 20%-25%, λόγω των ανατιμήσεων αυξητικά σε βασικά προϊόντα, των μεταρρυθμίσεων στο φορολογικό σύστημα και όλων των παράπλευρων μέτρων που έχουν πάρει οι τρεις τελευταίες κυρίως κυβερνήσεις, στη Γαλλία. 

 

Προσεγγίζουμε μια κατάσταση η οποία πολύ εύκολα θα μπορούσε να επαναφέρει μνήμες άλλων εποχών, για τις οποίες και θα αναπτύξουμε τις σκέψεις μας παρακάτω.

 

Βάσει της επικαιρότητας και των πληροφοριών που λαμβάνουμε, η κυβέρνηση Μακρόν μέσω του υπουργού εσωτερικών επιδίδεται σε μια τρομολαγνική τοποθέτηση με την δέουσα επίκληση σεβασμού προς τον «Νόμο και την Τάξη», όπως αυτή μεταφράζεται από το αστικό κράτος, βλέποντας πως το κίνημα των κίτρινων γιλέκων αγγίζει ακόμα περισσότερο τις μάζες σε πανεθνικό επίπεδο.

Ήδη έχουμε αρκετές γενικές συνελεύσεις σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, που βγάζουν αποφάσεις μέσω ψηφοφοριών για να κατέβουν σε κοινό μέτωπο με τα κίτρινα γιλέκα και οι φοιτητές (βλ. πανεπιστήμια Tolbiac, Paris VIII)

Είναι οι τελευταίες εικόνες που βγήκαν στην δημοσιότητα, κάνοντας το γύρο των ΜΜΕ και των ΜΚΔ, με τους μαθητές από το Mantes-la-Jolie, να είναι πισθάγκωνα δεμένοι από τις δυνάμεις της αστυνομίας. Ειικόνα που προσωπικά μου θυμίζει άλλες εποχές στην Γαλλία του ‘40, όπως του νεαρού κομμουνιστή και μαθητή Guy Môquet πριν το εκτελεστικό απόσπασμα.

Μην είναι στη Βόρεια Κορέα, μην είναι στη Βενεζουέλα;

Μαζί με αυτές τις εικόνες και η επιβεβαιωμένη πληροφορία για τις περίπου 700 χθεσινές συλλήψεις μαθητών (6 Δεκεμβρίου) σε όλη τη χώρα.

Η στάση των συνομοσπονδιών των συνδικάτων και των κομμάτων της γαλλικής αριστεράς.

Εχθές, οι γαλλικές συνομοσπονδίες των συνδικάτων έβγαλαν μια κοινή ανακοίνωση, υπογεγραμμένη από τις παρακάτω συνομοσπονδίες : CFDT, CGT,FO,CFE-CGC,CFTC,UNSA και FSU, πλην της συνομοσπονδιας SOLIDAIRES η οποία και έβγαλε την δίκη της ανακοίνωση. 

Περιληπτικά, για την πρώτη κοινή ανακοίνωση έχουμε στα κυρίως ζητήματα της επικαιρότητας τοποθέτηση των συγκεκριμένων συνομοσπονδιών ως εξής: «… καταδικάζουμε την καταστολή που έχει φέρει η κυβέρνηση…», «…οι οργανώσεις μας δεσμεύονται να ακουστούν όλες οι διεκδικήσεις  κάθε φορά που αυτό είναι εφικτό…», «… ο κοινωνικός διάλογος πρέπει επιτέλους να βρει την θέση του,  σ’αυτήν την χώρα…», «…κάνουμε κάλεσμα η κυβέρνηση να διασφαλίσει ασφαλείς διαπραγματεύσεις και να ακουστούν οι διάφορες απόψεις μέσα στον κοινωνικό διάλογο, σε πανεθνικό επίπεδο…».

 

Μπορείτε πολύ εύκολα να αναγνωρίσετε την νομιμοποίηση που δίνουν οι κεντρικές γραμματείες των συνομοσπονδιών στην κυβέρνηση για τον πλήρη έλεγχο στην εξέλιξη της κρίσιμης κατάστασης, σε μια περίοδο που η λαϊκή ετυμηγορία  απαιτεί πολύ περισσότερες διεκδικήσεις, χωρίς να αναλώνεται στον ενσωματωμένο τρόπο διαχείρισης της κρίσης, που προάγει τον κοινωνικό διάλογο μεταξύ των ελίτ των συνδικάτων και της κυβέρνησης.

Βέβαια, υπήρξαν άμεσες απαντήσεις μέσα από τα ίδια τα ταξικά συνδικάτα, που καταδίκασαν την κατάπτυστη αυτή ανακοίνωση από τα κεντρικά και κάνουν έκκληση για ενίσχυση της ταξικής συνείδησης των εργαζομένων μέσα στο κίνημα και για ξεκάθαρες διεκδικήσεις χωρίς υπεκφυγές για σειρά καθημερινών ζητημάτων. 

Τέτοια για παράδειγμα ήταν και η ανακοίνωση της κλαδικής ομοσπονδίας FNIC-CGT (εργαζόμενοι στη χημική βιομηχανία, πετρέλαια, φάρμακα κτλ) που κάνουν λόγο περιληπτικά : «… για ταξικό πόλεμο που μαίνεται από την πλευρά της κυβέρνησης κατά των λαϊκών διεκδικήσεων…», «… κατάπτυστη ανακοίνωση των συνομοσπονδιών, που προάγουν την ενσωμάτωση στις επιταγές των καπιταλιστών και των υπηρετών τους που είναι στην κυβέρνηση…» και αρκετά ακόμα που θα χρειαζόταν τον δέοντα χρονο για να μεταφραστούν αυτολεξεί.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η κλαδική ομοσπονδία της “Ενέργειας” στο Παρίσι, CGT Énergie Paris, που ανοίγει μέτωπο ακόμα και με την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια συνομοσπονδία συνδικάτων (CES, CIS) για μη- τήριξη των λαϊκών αγώνων κατά της λιτότητας και της ασφαλείας των εργαζομένων. Προχωρά επίσης και καταδίκη της κρατικής καταστολής.

Τα μηνύματα είναι αρκετά ελπιδοφόρα για τις 14 Δεκέμβρη, ενώ η κεντρική CGT μιλάει για ημέρα δράσης για την στήριξη και σύμπλευση με το κίνημα. Αρκετές κλαδικές ανακοινώνουν και κάνουν ήδη ενέργειες, προκηρύσσοντας απεργίες στους κλάδους τους για την ερχόμενη Παρασκευή.

Τα κοινοβουλευτικά κόμματα της γαλλικής αριστεράς…

Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλία σε παγκόσμιο επίπεδο για την έλλειψη ταξικού πολιτικού φορέα. Ένα θέμα που ταλανίζει το κίνημα σε διεθνές επίπεδο. 

Η επίδραση του ευρωκομμουνισμού στη γαλλική περίπτωση και όχι μόνο, ήταν καταλυτική, όπως μπορείτε να διαβάσετε και στο παρακάτω:

Η στάση των κοινοβουλευτικών κομμάτων της γαλλικής αριστεράς, όπως το PS (σοσιαλιστικό κόμμα), LFI (Ανυπότακτη Γαλλία), PCF (γαλλικό κομμουνιστικό (;) κόμμα). 

Η γενική στάση είναι ένα απλό κάλεσμα να ακουστούν οι φωνές «από τα κάτω», να δώσει η κυβέρνηση ό,τι ζητούν τα κίτρινα γιλέκα και γενικώς να αναλωθούν σε μια παροχολογία η οποία θα κατευνάσει τα πνεύματα και θα δώσει το ανάλογο ξέπλυμα στο σύστημα που γεννάει το ίδιο το πρόβλημα.  

Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια καταδικαστική θέση απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα, καμιά αναφορά σε αυτό, κάνοντας “μπαλάκι” τις ευθύνες για την κακή διαχείριση των καίριων ζητημάτων μεταξύ ΕΕ και γαλλικής κυβέρνησης. 

Έχουν διατυπώσει ως σκοπό να φέρουν όλοι μαζί πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, θέτοντας θέμα νομιμοποίησης της κυβέρνησης στη λήψη τέτοιων αντιλαϊκών μέτρων. Είναι ηλίου φαεινότερο πως αν επιθυμούσαν, θα μπορούσαν να έχουν κάνει κάτι τέτοιο από την αρχή της θητείας του Μακρόν.

Η αυριανή μέρα (Σάββατο 8 Δεκεμβρίου) κρύβει μεγάλες “εκπλήξεις”…

Ήδη έγκυρα ΜΜΕ κάνουν αναφορά για ανάπτυξη κατασταλτικών δυνάμεων με δυναμικό περί τις 89.000 άτομα, για μεγάλο αριθμό οχημάτων τύπου «Αύρας» και για έντονη παρουσία ακόμα και του στρατού. 

Ας μη γελιόμαστε, αυτές οι δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί στο Παρίσι και άλλες περιόδους όπως για παράδειγμα στις απεργίες κατά του νόμου της Ελ-Κόμρι (Κυβέρνηση Ολάντ). 

Απλά αύριο ίσως η διαφορά θα είναι ότι θα κατέχουν πιο βαρύ εξοπλισμό και επίσης δεν γνωρίζουμε μέχρι πιο σημείο βίας θα φτάσουν με εντολή για να προστατεύσουν την αστική ηγεμονία που εκφράζεται αυτή την στιγμή από το πρόσωπο του Μακρόν και της κυβέρνησης του. 

Καμία “εγγυητήρια” δύναμη, αύριο, δεν μπορεί να μας εξασφαλίσει να μην έχουμε νεκρούς. 

Το μόνο σίγουρο είναι πως το αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων θα ξεμπροστιάσει ακόμα μια φορά τον ρόλο των αστικών κυβερνήσεων. 

Ίσως να είναι ένα μεγάλο “μάθημα” μέσα στο πλαίσιο των κοινωνιολογικών ορισμών, για να αποκτήσει ξανά και πάλι η Γαλλία την απαραίτητη μαζική και οργανωμένη “Avant-Garde” (πρωτοπορία) που χρειάζεται επιτακτικά…

katiousa