Οι γραφικοί, οι μοιρολογίστρες και η ανάπτυξη…

Η υπεράσπιση του brand Ήπειρος…

Πληροφορήθηκα ότι σε Αθηναϊκή εφημερίδα,  ο συντάκτης της κατέγραψε το παράπονο του ότι στην Ήπειρο υπάρχει ένα κίνημα γραφικών ανθρώπων, που αντιτίθενται στην ανάπτυξη και προσπαθούν να θέσουν εκποδών τις διαδικασίες της έρευνας και εξόρυξης, που το Ελληνικό....

Δημόσιο έχει παραχωρήσει σε ιδιωτικές πετρελαϊκές εταιρίες. 

Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το εν λόγω δημοσίευμα ένα ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ… Μόνο που ο μοιρολογήσας, δεν έχει καμία σχέση με την Ήπειρο και ο θρήνος του, δεν είναι θρήνος ψυχής.

 

Ενταγμένος κι εγώ σε αυτό το κίνημα, όχι μέρος μιας πολιτικής ομάδας, ούτε ως συνιστώσα κάποιας ιδεολογίας, αλλά πιστός στην πεποίθησή μου ότι α) οι εξορύξεις, ουδεμία ανάπτυξη έχουν να προσφέρουν στην Ήπειρο, β) οι εξορύξεις δεν συνάδουν με τον χαρακτήρα της περιοχής και γ) η έννοια του πετρελαίου, είναι ασυμβίβαστη με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της περιοχής. 

Αν μπορώ να τεκμηριώσω το σκεπτικό μου, αυτό έχει να κάνει με την έννοια του brand… Τι σημαίνει brand; Δεν είναι η ετικέτα απλώς! Είναι ένα σύνολο εντυπώσεων, που έχει ο κόσμος, για ένα προϊόν, ένα πρόσωπο ή έναν τόπο. Ποιο είναι το brand που έχει ο κόσμος για την Ήπειρο; Καθαρά νερά, καλό τσίπουρο, εκλεκτό τυρί, καταπληκτικό κρέας, τοπική γαστριμαγία, αγνά μελισσοκομικά προϊόντα, κλαρίνο, πανηγύρι, μπάνια σε φοβερές παραλίες και εναλλακτικό τουρισμό. 

Αυτό είναι το brand της περιοχής μας. Όταν σκεφτόμαστε την Ήπειρο, αυτά είναι το σύνολο των εντυπώσεων που έχουμε και αυτά είναι που μας διαφημίζουν.

Ας κάνουμε λοιπόν ένα απλό πείραμα… Βάλτε σε αυτές τις εικόνες που έχετε και κάτι άλλο: βάλτε ένα βαρέλι πετρέλαιο, βάλτε μια υψικάμινο και ακόμη μια γεώτρηση και ένα διϋλιστήριο…

Αλλοιώνεται το αρχικό brand ή όχι; Σίγουρα, ξαφνικά τα καθαρά νερά, δεν μοιάζουν τόσο γάργαρα, το τσίπουρο γίνεται μίζερο, το τυρί από ΠΟΠ φαντάζει άσπρο-κιμωλία, το κρέας άνοστο, οι μέλισσες ψόφιες, το κλαρίνο και το πανηγύρι θα θυμίζουν μπλουζ στην πετρελαιοπνιγμένη Αλαμπάμα και οι παραλίες παραπέμπουν σε Ασπρόπυργο και Ελευσίνα… 

Θα γίνουν αυτά πραγματικότητα; Δεν ξέρω… Απλώς συγκρίνω το brand Ελευσίνα… Εγώ γνωρίζω ότι κάποτε η Ελευσίνα ήταν γνωστή για την ιστορία της, τα Ελευσίνια Μυστήρια, την Μυθολογία, τις καθαρές θάλασσες και σήμερα όποτε σκέφτομαι Ελευσίνα, μου έρχεται στην μύτη η μυρωδιά από το υγραέριο. 

Δεν γνώρισε ανάπτυξη η περιοχή; Και βέβαια… Την μεγαλύτερη!!!  Μάλιστα έχει και τρομερό νοσοκομείο, το Θριάσειο, έτσι ώστε οι γεμισμένοι από την πολύ ανάπτυξη κάτοικοι να πηγαίνουν να νοσηλεύονται…

Οι λίγοι γραφικοί αλήθεια τι έχουν να χάσουν από την προσβολή του brand της περιοχής; Όχι όσα έχουν να χάσουν όλοι εκείνοι όμως, που κερδίζουν από αυτό το brand… Και αναφέρομαι στις επιχειρήσεις εμφιαλώσεως, που πωλούν «ηπειρωτικό νερό» σε όλον τον πλανήτη, οι τυροκομικές επιχειρήσεις που τσακώνονται για το όνομα Ήπειρος, γιατί αυτό δίνει αξία στα προϊόντα τους, οι επιχειρήσεις κρέατος, οι ξενοδόχοι…  

Η μεγάλη επένδυση αυτούς απειλεί. Και όσο περνάει ο καιρός και σιγά, σιγά, αλλά σταθερά, στο μυαλό όλων, μπαίνει η εικόνα του πετρελαίου στο brand Ήπειρος, να είμαστε όλοι σίγουροι ότι όλοι εμείς θα είμαστε οι μεγάλοι χαμένοι.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΪΝΤΑΣΗ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ – υπ. ΜΒΑ

gnomiartas