Το βιβλίο που αγνοήθηκε και ο συγγραφέας του εκτελέστηκε: "Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα"

Ότι ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στους Μπελογιάννη, Αργυριάδη και Καλούμενο στις 30 Μαρτίου 1952, δεν ήταν τυχαίο.

 

Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και του συγγραφέα του κι αυτό δεν ήταν τυχαίο.

 

Η καταδίκη του Μπάτση σε θάνατο δημιουργεί την υποψία ότι η «Δίκη Μπελογιάννη» είχε βασικό....

 

στόχο όχι τον Μπελογιάννη, αλλά τον Μπάτση!

 

Η αποκάλυψη για την σύμβαση «Cooper» έστειλε τον Μπάτση στο εκτελεστικό απόσπασμα.

 

Το βιβλίο που αγνοήθηκε και ο συγγραφέας του εκτελέστηκε: 

"Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα"

 

Η πρώτη έκδοση του έργου του Δ. Μπάτση Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα έγινε το 1947, από τον Εκδοτικό Οίκο «Τα Νέα Βιβλία – Α.Ε.» με επιμέλεια του ίδιου του συγγραφέα και το 1977 το βιβλίο επανεκδόθηκε από τις εκδόσεις Κέδρος.

 

Ο Μπάτσης αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.

 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τα αρχικά του συγγραφέα στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαίου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Μπάτσης και το οποίο εκδόθηκε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας.

 

Στην οδό Αρτέμιδος 43 στη Γλυφάδα μένει ένας φιλήσυχος κτηνοτρόφος, ο Ηλίας Αργυριάδης.

 

Οι μυστικές υπηρεσίες έχουν εντοπίσει εδώ έναν ασύρματο, αλλά δεν επεμβαίνουν.

 

Συλλαμβάνουν στην οδό Σοφοκλέους τον Δημήτρη Μπάτση.

 

Ο Μπάτσης έχει αποκαλύψει στο βιβλίο του την εκποίηση ελληνικών εδαφών, ποταμών, λιμνών σε αμερικανικές εταιρείες, με τη μυστική "Συμφωνία Κούπερ".

Ήταν ο ίδιος που από το περιοδικό "Ανταίος" είχε αποκαλύψει τη ληστεία των ακινήτων επί Κατοχής.

Ο Μπάτσης δημοσιογραφεί κατά των Αμερικανών και των ληστών ακινήτων, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με τους ασύρματους...

«Ότι ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στο Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο. Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και του συγγραφέα του, κι αυτό δεν ήταν τυχαίο: Το “Κατεστημένο” […] είχε πολλές και μεγάλες ενοχές για να μπορέσει να σταθεί στο έργο του Μπάτση και να αντλήσει απ' αυτό έστω και λίγα διδάγματα. […] Ο αναγνώστης […] δεν θα δυσκολευτεί να αναγνωρίσει πως σ' αυτή τη μελέτη του 1947 έχουν τεθεί τα βασικά προβλήματα ανάπτυξης μιας χώρας εξαρτημένης και υπανάπτυκτης, χώρας "περιφερειακής", όπως θα λέγαμε σήμερα, και προτείνονται λύσεις επιστημονικά θεμελιωμένες και, μαζί, συγκεκριμένες».

Από την εισαγωγή της Έλλης Παππά στη δεύτερη έκδοση του βιβλίου, το 1977

«Στο έργο του κ. Μπάτση, με σαφήνεια και απλότητα που πραγματικά αιχμαλωτίζουν, αναπτύσσονται οι απόψεις των τεχνικών για τις δυνατότητες της βαρειάς μεταλλουργικής και χημικής βιομηχανίας. Δίνονται τα συμπεράσματα των τεχνικών μελετών, αναφορικά με την ύπαρξη των προϋποθέσεων, δηλαδή του ορυκτού και ενεργειακού πλούτου, διατυπώνονται κρίσεις για την αξία των αριθμών που χαρακτηρίζουν τον όγκο των αποθεμάτων και το ενεργειακό δυναμικό. […] Κόστος, τιμή και κατανομή της ηλεκτρενέργειας γίνονται αντικείμενο λεπτολόγου διερεύνησης και το ενεργειακό βρίσκει τη λύση του στο πλαίσιο της λαϊκής ανοικοδόμησης. […] Η βαρειά βιομηχανία σαν βασικός συντελεστής στην εσωτερική συγκρότηση και οργανική ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας είναι η κύρια οικονομική θέση του έργου».

Από τον πρόλογο του Ν. Κιτσίκη στην πρώτη έκδοση, Μάιος 1947

Ο Δημήτρης Μπάτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. 

Ο πατέρας του, Ναύαρχος Α. Μπάτσης, καταγόταν από τα Ψαρά και η μητέρα του, Αν. Πρίντεζη, από τη Σύρο.

Σπούδασε Νομικά και Οικονομικά και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη Μαρξιστική θεωρία.

Ήταν συντάκτης του περιοδικού "Ανταίος", το οποίο κυκλοφόρησε μεταξύ 1945-1951.

Εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου 1952

 

Διαβάστε τον πρόλογο του Δημήτρη Μπάτση από το βιβλίο του:

Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική πως παρόλα τα εμπόδια και παρόλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο ελληνικός λαός που πάντα αγωνίζεται ηρωικά θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό, με την ίδια ορμή και αυτοθυσία να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστικη κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.

 

Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη τότε και μόνο τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της.

Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας.

Ο δρόμος αυτός μας οδηγήσει στην ορθολογική διάγνωση και οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών αυτών δυνατοτήτων και μέσων που θα δώσουν την ευκαιρία να ανθήσει και σε μας μια γερή, προοδευτική-προοδεμένη κοινωνική ζωή.

Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα , μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο, όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν όσο το δυνατό περισσότερο την νίκη του.

Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.

Δημήτρης Μπάτσης.

Αθήνα, ΕΜΠ, Ιούνιος 1947

 

Η αφίσα απο την εκδήλωση του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη προς τιμήν των τεσσάρων εκτελεσθέντων: Ν. Μπελογιάννη, Δ. Μπάτση, Ν. Καλούμενου και Η. Αργυριάδη 

Η καταδίκη του Μπάτση σε θάνατο δημιουργεί την υποψία ότι η «Δίκη Μπελογιάννη» είχε βασικό στόχο όχι τον Μπελογιάννη, αλλά τον Μπάτση! 

Η σύλληψη και η καταδίκη του Μπελογιάννη αποτελεί ως σήμερα μια υπόθεση με αναπάντητα ερωτηματικά.

Πως και γιατί συνελήφθη;

Ποιος τον έστειλε στο στόμα του Λύκου;

Γιατί το Κόμμα χαρακτήρισε τον Πλουμπίδη χαφιέ;

Ποιό ρόλο έπαιξε ο Νίκος Ζαχαριάδης σε όλα αυτά;

To βιβλίο του Νίκου Λακόπουλου Ο ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ξαναγράφει την ιστορία της Αριστεράς και στέκεται σ΄αυτά τα ερωτηματικά.

Η εκτέλεση του Μπάτση και του Μπελογιάννη είναι ένα μυστήριο με πολλά μυστικά που δεν έχει ξεδιαλυθεί.

"Η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη με τον Πλαστήρα στην κυβέρνηση θα ορίσει με νέο αίμα το βαθύ χάσμα ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς και του Κέντρου.

Η κυβέρνηση Πλαστήρα είχε προσπαθήσει μάταια να διακόψει τη δίκη.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε ταχθεί υπέρ των εκτελέσεων.

Ο γιος του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο Σοφοκλής, είχε απειλήσει ότι θα παραιτηθεί αν δεν γίνει η εκτέλεση.

Φαινομενικά την τελική απόφαση την πήρε το Συμβούλιο Χαρίτων, αλλά υπήρχε κάποιος εδώ που ενώ αποφάσιζε δεν φαινόταν καθόλου.

Ήταν «σταθμάρχης» της CIA, και ήταν Έλληνας.

Ονομαζόταν Karamesinis.

Ο Τζον Καραμεσίνης φαίνεται ότι οργάνωσε τη δίκη και την εκτέλεση του Μπελογιάννη και των συντρόφων του, αλλά ποιος φρόντισε να έρθει στην Ελλάδα και να συλληφθεί;

Κάποιος που δεν ήταν ο Kαραμεσίνης...

Στην οδό Αρτέμιδος 43 στη Γλυφάδα μένει ένας φιλήσυχος κτηνοτρόφος, ο Ηλίας Αργυριάδης.

Οι μυστικές υπηρεσίες έχουν εντοπίσει εδώ έναν ασύρματο, αλλά δεν επεμβαίνουν.

Συλλαμβάνουν στην οδό Σοφοκλέους τον Δημήτρη Μπάτση, που έχει αποκαλύψει με ένα βιβλίο του την εκποίηση ελληνικών εδαφών, ποταμών, λιμνών σε αμερικανικές εταιρείες με τη μυστική Συμφωνία Κούπερ.

Ήταν ο ίδιος που από το περιοδικό Ανταίος είχε αποκαλύψει τη ληστεία των ακινήτων επί Κατοχής.

Ο Μπάτσης είναι γιος βασιλόφρονος ναύαρχου που είχε παντρευτεί την κόρη του υπουργού του Λαϊκού Κόμματος, χώρισε  και παντρεύτηκε την κόρη ενός βιομήχανου.

Είναι βέβαια κομμουνιστής, αλλά και κοσμικός. Δημοσιογραφεί κατά των Αμερικανών και των ληστών ακινήτων, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με τους ασύρματους.

Στις 14 Νοεμβρίου 1951, με τη βοήθεια του αεροπλανοφόρου «Φραγκλίνος Ρούσβελτ», ραδιογωνιόμετρων και ενός ελικοπτέρου η κυβερνητική προπαγάνδα ανακοινώνει ότι εντοπίζει το δεύτερο σταθμό στην Καλλιθέα.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ρέντης – που έκανε ο ίδιος και... ανακρίσεις! – με όλη τη δύναμη της αστυνομίας και της χωροφυλακής οργανώνει μια εντυπωσιακή επιχείρηση στα δύο σπίτια, αλλά και σε πολλά άλλα, και συλλαμβάνει δεκάδες «υπόπτους».

Ο Αργυριάδης δεν πρόβαλε αντίσταση.

Η γυναίκα του αυτοκτόνησε.

Στο σπίτι στην Καλλιθέα ο ασύρματος ήταν στο πλυσταριό.

«Κάτω από μια κορνίζα υπήρχε μία οπή.

Ο αξιωματικός πέρασε μίαν ξύλινην βέργαν και αντελήφθη ότι η ράβδος είχε χτυπήσει επί ανθρωπίνου σώματος.

Εκάλεσεν τον άγνωστον να παραδοθεί. 

“Δώστε μου ένα τέταρτο”, είπε ο Νικόλαος Βαβούδης.

Σε λίγο ακούστηκε ένας πυροβολισμός κι ύστερα από λίγα  λεπτά βγήκαν καπνοί.

Ο κομμουνιστής επροτίμησεν να αυτοκτονήσει».

Ο Αμερικανός πρέσβης Πιουριφόι επισκέπτεται τον Πλαστήρα στο σπίτι του.

Ο Μπελογιάννης και ο Αργυριάδης καταδικάστηκαν δις εις θάνατον, οι Μπάτσης, Καλούμενος, Ιωαννίδου (η Έλλη Παππά) μία φορά.

Η Έλλη Παππά, που είναι έγκυος, θα σωθεί.

Ο Μπάτσης έχει λυγίσει και έχει μιλήσει στις αρχές.

Προσφέρεται να πάει στην Κορέα να πολεμήσει.

Η γυναίκα του κάνει απόπειρα αυτοκτονίας.

Ο πατέρας του, ο βασιλόφρων ναύαρχος, ζητάει να δει το βασιλιά.

Εκείνος αρνείται να τον δεχτεί.

Ο Καρτάλης απειλεί ότι θα παραιτηθεί αν γίνουν εκτελέσεις, ο Βενιζέλος θα παραιτηθεί αν δε γίνουν.

Ο Πλαστήρας καταρρέει. 

Η καταδίκη του Μπάτση σε θάνατο δημιουργεί την υποψία ότι η «Δίκη Μπελογιάννη» είχε βασικό στόχο όχι τον Μπελογιάννη, αλλά τον Μπάτση!

Ο Μπελογιάννης έπρεπε να καταδικαστεί σε θάνατο για να συμπαρασύρει η ποινή του τον – άσχετο με την κατηγορία – Μπάτση.

Αυτή η βρόμικη και αξεδιάλυτη ακόμα ιστορία, που ονομάστηκε «Δίκη Μπελογιάννη», περιπλέκεται ακόμα περισσότερο όταν ξαφνικά ο Νίκος Πλουμπίδης στέλνει επιστολή για να αναλάβει εκείνος την ευθύνη. 

Θα παρουσιαστεί, γράφει, αν μετατραπούν οι ποινές.

Ο ραδιοσταθμός του κόμματος ξαναχτυπά.

Μεταδίδει ότι η επιστολή είναι πλαστή.

Αν υπάρχει ελπίδα να μην εκτελεστούν οι κατάδικοι, το κόμμα την έχει σβήσει. 

Η αποκάλυψη για την σύμβαση «Cooper» έστειλε τον Μπάτση στο εκτελεστικό απόσπασμα 

Τη Σύμβαση «Cooper» αποκάλυψε ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο του «Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Τα νέα βιβλία» το 1947.

Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να τουφεκιστεί ο Δ. Μπάτσης μαζί με τον Ν. Μπελογιάννη το 1952!!! Ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης αναλύει στο εν λόγω βιβλίο τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα. 

Με επιστημονική επάρκεια και γνώση, εξετάζει:

• Α- Η Αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων
• Β- Το Οικονομικό σχέδιο για την εκβιομηχάνιση
• Γ- Εκβιομηχάνιση και Βιωσιμότητα.

Έλεγε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του:

''Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε, όταν η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας''.

Η οικονομική και Εθνική απεξάρτηση από ξένα οικονομικά κέντρα, είναι δυνατόν να γίνει μέσα από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ απαράβατο.

Από τί συνίσταται αυτός ο ''ορυκτός πλούτος'', για τον οποίον πάρα πολλοί Έλληνες, αφανώς, έδωσαν και την ζωή τους, για να έχουν τα παιδιά μας το δικαίωμα να τον αξιοποιήσουν και να τον εκμεταλλευτούν και όχι να εξαναγκάζονται να ''ξενιτεύονται'' επειδή κάποιοι, εντός και εκτός της Ελλάδος, αποφάσισαν έτσι.

Ο ορυκτος πλούτος συγκεκριμένα:

1. Λιγνίτης:

Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
 

2. Αλουμίνιο:

Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
 

3. Βωξίτης:

Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

4. Μαγγάνιο:

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

5. Νικέλιο:

Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6. Σμηκτίτες:

Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.

7. Μαγνήσιο:

Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

8. Χρωμίτης:

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

9. Ουράνιο:

Τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας ''Αθηναϊκή'' είχε ως τίτλο ''Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα'' και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί θα περάσουν και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου.

10. ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ:

Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.

Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.

Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την "εύφλεκτη πίσσα".

Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.

Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του ''μεθανίου'' που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.

Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα ''περίεργα'' και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά πρόκειται για 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο !!!

Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.

Γράφει ο Μπάτσης: 

«Η σύμβαση αυτή, που έγινε γνωστή με το όνομα Κούπερ, συνομολογήθηκε για διάρκεια 70 ετών ως το 2010 μ.Χ.! Δίνει αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης της δύναμης των νερών του ποταμού Αχελώου, στις θέσεις Κρεμαστά, Πρεβέντζα, Κριεκούκι και των παραπόταμων Μέγδοβα, Αγραφιώτικου, Ασπροπόταμου, δικαίωμα ίδρυσης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων για παραγωγή ηλεκτρενέργειας και εγκαταστάσεων μεταφοράς ενέργειας στα κέντρα κατανάλωσης, δικαίωμα χρησιμοποίησης της ενέργειας που θα παραχθεί για τις ηλεκτροχημικές και ηλεκτρομεταλλουργικές βιομηχανίες που θα ιδρύσει η ανάδοχος εταιρία. Τέλος δικαίωμα μεταφοράς και χρησιμοποίησης της ηλεκτρενέργειας για φωτισμό και κίνηση σε άλλες περιοχές (άρθρο 1 της σύμβασης παράγ. 1 εδάφια α’ – ζ΄).

Προβλέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση των εδαφών που είναι απαραίτητα για την εκτέλεση της σύμβασης, η σύσταση δουλειών, η χρησιμοποίηση δωρεάν δημόσιων κτημάτων, η προμήθεια δωρεάν οικοδομικών υλικών και κοιτασμάτων από λατομεία κρατικά (άρθρο 4 σύμβασης), ατέλειες και αφορολόγητο για εισαγωγή των υλικών της, εκτός από εισαγωγικό δασμό όχι πάνω από 2 1/2 % αξίας (άρθρο 50, παράγρ. 1 και 2), προστασία τιμών των προϊόντων της κ.ά. Ακόμα προβλέπεται δικαίωμα ειδοποίησης της εταιρίας στην περίπτωση που το κράτος θα αποφάσιζε την εκμετάλλευση των ποταμών Αλιάκμονα, Μόρνου, Φίδαρη οπότε η εταιρία θα έχει το δικαίωμα να υποβάλει και γι’ αυτούς τους ποταμούς μελέτες και προτάσεις (άρθρο 56, παράγρ.2, σύμβασης)».

Και παρακάτω: 

«Σε περίπτωση λήξης της σύμβασης (Κούπερ) το Δημόσιο «υποκαθίσταται μεν» στα δικαιώματα του αναδόχου, υποχρεώνεται όμως να πληρώσει σε αυτόν τις μη αποσβεσθείσες δαπάνες! Δε φτάνει δηλαδή ότι η ξένη επιχείρηση θα έχει στο μεταξύ πραγματοποιήσει αμύθητα κέρδη, αλλά θα ζητάει και απόσβεση των εγκαταστάσεών της από την εθνική οικονομία».

Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τα αρχικά του συγγραφέα στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946). 

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΗ - Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ & η ΣΥΜΒΑΣΗ COOPER που αξίζει να διαβάσουμε τα συμπεράσματά του αφού μπορεί να δοκιμαστούν και απέναντι στη σημερινή πραγματικότητα.  

Δ. Μπάτσης: Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα pdf

Εδώ η σύμβαση cooper από την εφημερίδα της κυβέρνησης στις 17 φλεβάρη 1940. - ΣΥΜΒΑΣΗ COOPER ΦΕΚ!! 27/02/1940 byon Scribd

Διαβάστε επίσης σχετικά εδώ...