Ποιος σε φυλάει από τους φύλακες;

Μετά τα μέτρα για τον κορωνοϊό, είναι προφανές πως πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την ψυχραιμία τους και στρέφονται κατά όλων των άλλων. 

Βλέποντας την υστερία που επικρατεί, σκέφτομαι πως είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που -πριν εμφανιστεί ο κορωνοϊός- δεν είχαν σκεφτεί ποτέ στη ζωή τους πως θα πεθάνουν οι ίδιοι ή οι δικοί τους άνθρωποι. Νόμιζαν πως είναι αθάνατοι. 

Επίσης, αυτές τις μέρες δεν υπάρχουν άλλοι....
 
θάνατοι στην Ελλάδα.…

Δεν έχει πεθάνει κανείς από άλλη αιτία. Όλοι από τον κορωνοΐό. Δεν υπάρχουν νεκροί από καρκίνο ή από άλλες αιτίες. Ακόμα και οι δυο γυναίκες που σκότωσε ο αστυνομικός θύματα του κορωνοϊού ήταν. Και μια γιαγιά εδώ δίπλα που πέθανε, θύμα του κορωνοϊού θα ήταν, αν της έκαναν εξέταση. Αλλά την πέταξαν στα σκουπίδια, πού να τρέχεις τώρα;

Τις πρώτες μέρες των μέτρων, σχεδόν ποινικοποιήθηκε το να βγαίνουν οι άνθρωποι από τα σπίτια τους.

Κάποιοι μιλούσαν για “δολοφόνους”, ενώ διάφοροι καθυστερημένοι και διάφορες καθυστερημένες -ανάμεσά τους και η εθνική μας μαλάκω που πάει ντουγρού για ζουρλομανδύα- απειλούσαν τους ανθρώπους που βγαίνουν από τα σπίτια τους.

Εννοείται πως οι δημοσιογράφοι πρωτοστατούν στο κλίμα υστερίας, αφού οι δημοσιογράφοι είναι καθάρματα που είναι πάντα μπουκωμένα με τα αρxίδια των αφεντικών τους και να είστε πολύ καχύποπτοι με αυτούς που χαριεντίζονται με αυτά τα καθάρματα γιατί τα ίδια σκατά είναι κι αυτοί (σ.σ. Οι δημοσιογράφοι είναι θανατηφόρος ιός. Κρατηθείτε μακριά τους. Είναι ό,τι πιο σιχαμένο υπάρχει. Και μη σας ξεγελάνε οι “αριστεροί” και “κομμουνιστές” δημοσιογράφοι. Ποιος τους πληρώνει θα κοιτάτε. Εκτός αν είστε κι εσείς καθάρματα.)

Βέβαια, κανείς δεν έχει καταλάβει γιατί δεν έκλεισαν -στο πλαίσιο των μέτρων με τον κορωνοϊό- τα τηλεοπτικά κανάλια ή κάτι βλακώδη και ανύπαρκτα ραδιόφωνα σαν τον 9,84 που κανείς δεν τα ακούει και κανείς δεν ξέρει γιατί υπάρχουν και γιατί τα πληρώνουμε.

Γιατί συνεχίζουν τα σούρτα φέρτα όλοι αυτοί οι άχρηστοι δημοσιογράφοι και οι δημοσιογράφοι βίζιτες;

Για να μας ενημερώσουν;

Αφού είναι άχρηστοι και επικίνδυνοι.

Αλλά τους δημοσιογράφους κανείς δεν τους θεωρεί δολοφόνους -αν και είναι μόνιμη εστία μολύνσεων- ή ηλίθιους που έκαναν εκπομπές με γάντια, αν και οι ειδικοί τους ενημέρωσαν πως τα γάντια δεν έχουν κανένα νόημα, πέρα από το να εντυπωσιάζουν κάποια βλαμμένα γερόντια που τα έχουν χαμένα και είναι καθηλωμένα μπροστά στις τηλεοράσεις.

Κανένας δεν θέλει να τον θεωρούν δολοφόνο επειδή βγήκε από το σπίτι του, οπότε κάποιοι οικογενειάρχες πήραν τα παιδιά τους και πήγαν στο εξοχικό τους ή στο πατρικό τους στο χωριό ή στο νησί.

Τότε πάλι, οι ίδιοι σκατάδες και οι ίδιες καραπουταvάρες μεγένθυναν τη φυγή κάποιων, την παρουσίασαν σε μαζική έξοδο των Αθηναίων και στράφηκαν εναντίον αυτών που έφυγαν επειδή πάνε να μολύνουν τους άλλους.

Κάποιοι άρχισαν να γράφουν να επέμβουν εισαγγελείς, να επέμβει η αστυνομία και διάφορα τέτοια. Πάλι καλά που δεν ζήτησαν να τους εκτελέσουν αυτούς που έφυγαν.

Δηλαδή, τους θέλουν όλους στην Αθήνα κλεισμένους στα σπίτια τους να δίνουν αναφορά στην εθνική μαλάκω πότε θα βγουν έξω.

Είναι προφανές πως όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι νομίζουν πως οι άλλοι έχουν σπίτια σαν τα δικά τους. Τεράστια και πολυτελή δηλαδή. Από τη δημοσιογραφία τα έφτιαξαν αυτά τα σπίτια. Από τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ. Ναι, βέβαια.

Δεν τους περνάει από το μυαλό πως υπάρχουν άνθρωποι και οικογένειες που ζουν σε σπίτια 30,40 και 50 τετραγωνικών.

Ξέρει κάποιος πώς είναι να ζουν δυο ενήλικες με δυο παιδιά σε ένα σπίτι πενήντα τετραγωνικών και να μην βγαίνουν έξω για μέρες;

Αυτό είναι σκηνικό εγκλήματος, δεν είναι σπίτι.

Μπορεί να μην πεθάνουν από κορωνοϊό αλλά κάποιος από όλους δεν θα βγει ζωντανός από εκεί μέσα.

Καλά, αυτοί μένουν σε μικρό σπίτι στην Αθήνα και έχουν σπίτι κάπου αλλού;

Ναι, πολλοί άνθρωποι έχουν ένα σπίτι εκτός Αθηνών. Από τον πατέρα τους, από μια κληρονομιά, το άδειο σπίτι κάποιων φίλων ή συγγενών.

Επίσης, όταν πρόκειται για την οικογένειά σου, θα κάνεις τα πάντα.

Η σκηνή που ο πατέρας και η μητέρα βάζουν τα παιδιά τους σε ένα αυτοκίνητο και φεύγουν από το σπίτι ενώ γύρω τους καταρρέουν τα πάντα, δεν συμβαίνει μόνο στις ταινίες. Συμβαίνει και στη ζωή. Ειδικά, αν με πάρα πολύ εύκολο και γρήγορο τρόπο -και χωρίς να δικαιολογείται από τα δεδομένα- οι κυβερνήσεις έχουν πάρει απίστευτα απαγορευτικά μέτρα.

Αυτές τις μέρες, πολλοί άνθρωποι συνειδητοποιούν πως οι ζωές τους -όπως τις ήξεραν- διαλύονται.

Χωρίς δουλειά, χωρίς χρήματα και με τον θάνατο να παραμονεύει σε κάθε αναπνοή.

Ο κορωνοϊός είναι ενδεχόμενος για κάποιους ανθρώπους, η οικονομική τους καταστροφή είναι βέβαιη και οριστική.

Και πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν παιδιά.

Η προτεραιότητά τους είναι τα παιδιά τους.

Ξέρετε πως είναι να προσπαθείς να εξηγήσεις σε ένα παιδάκι τριών ετών ότι δεν μπορείτε να βγείτε έξω και πως δεν πρέπει να βλέπει και να αγκαλιάζει ούτε τη γιαγιά του; Δοκίμασε να το κάνεις και μετά μίλα για αυτούς που έφυγαν.

Όσο για το ότι πρέπει να νοιαζόμαστε για τους άλλους, για τα νοσοκομεία που δεν υπάρχουν στα νησιά και στην επαρχία, όλα αυτά είναι ανοησίες.

Τίποτα δεν είναι πιο γελοίο από το να βλέπεις ανθρώπους που νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους, είναι εγωπαθείς μέχρι θανάτου και μοστράρουν φωτογραφίες με τις σιχαμερές σιδερωμένες φάτσες τους στα social media να μιλάνε για το κοινό καλό. Όξω μωρή πατσαβούρα!

Αλήθεια, ξέρετε πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από λάθος διάγνωση ή επειδή έχει διαλυθεί μετά την χρεοκοπία το Εθνικό Σύστημα Υγείας;

Πολλοί.

Πολλαπλάσιοι αυτών που θα πεθάνουν από τον κορωνοϊό. Και πολλοί νέοι άνθρωποι. Άνθρωποι που δεν πρόλαβαν να ζήσουν.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, γέμισε η χώρα αστυνόμους.

Ζητάνε συλλήψεις. Ζητάνε να βγει ο στρατός.

Πώς φτάσαμε σε αυτή την υστερία;

Γιατί δεν απομονώνονται οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί από τον ιό αλλά όλος ο πληθυσμός της χώρας;

Επίσης, πόσο εύκολα γίνεται αποδεκτό αυτό από όλους;

Πόσο εύκολα γίνονται αποδεκτές οι απαγορεύσεις;

Απαγόρευση κυκλοφορίας;

Υπάρχει κι ένα Σύνταγμα σε αυτή τη χώρα. Καλά, αστειεύομαι.

Και ποιοι είναι κεντρικοί παίκτες σε όλο αυτό;

Οι δημοσιογράφοι.

Όχι, οι δημοσιογράφοι. Οι ίδιοι δημοσιογράφοι. Αυτοί που ήταν και πριν την χρεοκοπία της χώρας. Σε ενημερώνουν για τον κορωνοϊό οι δημοσιογράφοι που σου έλεγαν πως το χρέος της χώρας είναι βιώσιμο.

Οι οποίοι έχουν και τον απέθαντο.

Τους εμπιστεύεσαι; Εγώ όχι. Για να καταλάβεις, έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους παπάδες από τους δημοσιογράφους.

Πάντως, αν υπήρχε ένας κορωνοϊός που να σκοτώνει μόνο δημοσιογράφους, δεν θα είχαμε πάρει κανένα μέτρο.

Θα πηγαίναμε και θα τους φτύναμε στα μούτρα. Θα τους πλακώναμε στα γλωσσόφιλα.

Σε κάθε περίπτωση, αν απαγορευτεί η κυκλοφορία και βγάλουν τον στρατό στον δρόμο, είναι καλύτερα να είσαι στο χωριό ή στο νησί.

Γιατί εκεί δεν θα βγει στρατός.

Και τα παιδάκια σου θα παίξουν έξω στα χώματα, θα χαϊδεύουν τα κουνελάκια και θα βουτάνε στην θάλασσα.

Ενώ εσύ που θα μείνεις στην Αθήνα, θα είσαι κλεισμένος στο σπίτι σου και οι δημοσιογραφάρες όχι μόνο θα ζουν στις σπιταρόνες τους αλλά και θα κόβουν ελεύθερα βόλτες γιατί είναι δημοσιογραφάρες.

Και βέβαια, είτε αρρωστήσεις στο χωριό είτε στην Αθήνα, η ίδια τύχη σε περιμένει αλλά μάντεψε τι θα συμβεί στην δημοσιογραφάρα, αν αρρωστήσει.

Υπάρχουν ταξικές διαφορές πάντα σε όλα, κι ας προσπαθούν κάποιοι σαχλαμάρες να πείσουν πως υπάρχουν ενωμένοι Έλληνες που θα κρεμάσουν όλοι μαζί τις σημαίες στα μπαλκόνια.

Όχι, δεν είμαστε ίσοι όλοι ούτε απέναντι στον ιό.

Πόσο χαζός πρέπει να είσαι για να ζεις σε αυτή την Ελλάδα -την χρεοκοπημένη, την υποθηκευμένη, τη χώρα της Μαφίας- και να πιστεύεις πως κάποιοι θα σε σώσουν με το να σε κλείσουν στο σπίτι που θέλουν να σου πάρουν; Πόσο χαζός;

Πόσο χαζός πρέπει να είσαι για να πιστεύεις πως αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα -χωρίς να οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη- σου τα πήραν όλα, έστειλαν τα παιδιά σου μετανάστες και σου ξέσκισαν τη ζωή, δουλεύουν τώρα για να σε σώσουν από έναν “αόρατο εχθρό”;

Τελικά, αυτό που μου κάνει πάντα εντύπωση είναι το πόσο χάπατα είναι οι περισσότεροι άνθρωποι.

Καλή τύχη σε όλους μας.

(Οι άνθρωποι έχουν και ένστικτο επιβίωσης. Είναι θαμμένο κάπου εκεί, ανάμεσα στο Facebook και στο Instagram. Αυτοί που σήμερα προσπαθούν να το παίξουν ηγέτες και καθοδηγητές της μάζας -και μαλώνουν όσους δεν συμμορφώνονται με τις εντολές της εξουσίας- είναι οι ίδιοι που θα μάλωναν τους Εβραίους που θα είχαν μια …τάση να αποδράσουν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ναι, ξέρω πως δεν το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό. Δεν είναι το μόνο που δεν έχεις σκεφτεί. Πρόσεχε αυτούς με τα σηκωμένα δάχτυλα. Και κοίτα ποιος είναι το αφεντικό τους. Βασικά πράγματα.)

(Κοιτάξτε πάλι τα στατιστικά στοιχεία για τα κρούσματα και τους θανάτους από τον κορωνοϊό. Και μετά, σκεφτείτε, με το δικό σας μυαλό, όχι με το μυαλό κάποιου άλλου, αν αυτά τα στοιχεία δικαιολογούν αυτό που συμβαίνει γύρω σας και στη ζωή σας. Βασικά, τώρα μόλις έγραψα αυτό που θα γράφουν όλοι σε μερικούς μήνες για τον κορωνοϊό. Αλλά το έγραψα κομψά, για να μην παρεξηγηθούν τα χάπατα. Διαβάζουν και χάπατα. Αν και εμένα δεν με διαβάζει κανείς. Ξαναγράφω: Γιατί δεν μπαίνουν σε καραντίνα αυτοί που έχουν κρούσμα αλλά μπαίνει σε καραντίνα όλος ο πληθυσμός;)

(Ποιος σε φυλάει από τους φύλακες;)

(Εγώ κοινώνησα, πάντως. Μετά από πολλά χρόνια. Και πρώτη φορά στη ζωή μου με την θέλησή μου. Ασπίδα η θεία κοινωνία για όλες τις αρρώστιες. Τι, δεν το πιστεύεις; Τον κάθε ξεπουλημένο τον πιστεύεις, όμως.)

pitsirikos