Μην σας ακούγεται καθόλου περίεργο το γεγονός πως τα Χριστούγεννα και οι γιορτές γενικότερα δεν μοιάζουν με αυτό που θα περιγράφαμε ως “χαρούμενες” για αρκετό κόσμο.
Τα Χριστούγεννα λειτουργούν ως ένα άκρως στρεσογόνο και φορτισμένο πεδίο για ανθρώπους που δεν τους βρίσκουν οι χρυσόσκονες στα καλύτερά τους.
Οι πιο ευάλωτοι, εξαιτίας αυτού εκδηλώνουν συμπτώματα όπως τάσεις απομόνωσης, στρες, έντονης αίσθησης....
μοναξιάς, άγχους ακόμα και σχετικά με την απόκριση σε γιορτινές συνευρέσεις, παραμέλησης του εαυτού τους, αρνητικών σκέψεων και πολλά ακόμα.
Η “μελαγχολία των Χριστουγέννων” αφορά μια κατάσταση περιστασιακής θλίψης που βιώνει κάποιος λίγο πριν και κατά την διάρκεια των γιορτών η οποία εμφανίζει κάποια κοινά σημεία με την κατάθλιψη αλλά ακριβώς επειδή πρόκειται για περιστασιακό φαινόμενο δεν χρήζει θεραπείας ή αγωγής εφόσον όμως τα συμπτώματα παρέλθουν με το τέλος της εορταστικής περιόδου.
Καμιά φορά τα προσωπικά προβλήματα, η καθημερινότητα, οι διαφορετικές επιλογές ή οι επιλογές που πέφτουν έξω, η μοναχικότητα, η “μαυρίλα” που υποβόσκει σε κανονικές συνθήκες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, βρίσκει τον τρόπο και αναβοσβήνει μπροστά στα μάτια σου ταυτόχρονα με το φως από τα λαμπάκια δημιουργώντας μια αφόρητη αίσθηση στο λαιμό.
Πώς διαχειρίζεσαι λοιπόν την μαυρίλα σου όταν οι περισσότεροι γύρω σου περνούν τις πιο όμορφες στιγμές του χρόνου τους; Τί κάνεις όταν δεν μπορείς ή δεν θέλεις να ανταποκριθείς στην “ντε και καλά” εικόνα της δεκαήμερης ευτυχίας;
Απομυθοποίησέ το.
Έχουμε εξιδανικεύσει τόσο το πώς πρέπει να είναι το “ρεβεγιόν” το πώς περνάμε τις γιορτές, το τί πρέπει να έχουμε και πώς πρέπει να δείχνουμε, που αυτό το άπιαστο “πρέπει” έρχεται στο τέλος και μας πλακώνει. Σπάσε τα κλισέ και ζήσε σαν αληθινός άνθρωπος αυτού του κόσμου, του γήινου.
Δεν είσαι ο μόνος.
Σε τέτοιες στιγμές μπορεί να πιστεύεις πως δεν σε απασχολεί αν είσαι ο μόνος που το ζει αλλά ξεκάθαρα σε νοιάζει το ότι το ζεις. Ωστόσο είναι καλό να γνωρίζεις πως πραγματικά δεν είσαι ο μόνος και δεν είσαι μόνος σε όλο αυτό. Υπάρχει πλήθος κόσμου που τα Χριστούγεννα είναι για εκείνους μία από τις πιο καταθλιπτικές περιόδους του χρόνου.
Είναι ΟΚ.
Δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρία να καταλάβει πως είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχουν περίοδοι που απλά έχεις τις μαύρες σου. Και ναι, εδώ που τα λέμε, αν η ζωή σου δεν είναι αυτό που είχες φανταστεί, έχεις το δικαίωμα να σου επιτρέψεις να αισθάνεσαι όπως θέλεις για αυτό. Τουτέστιν, είναι ΟΚ να νιώθεις λυπημένος για ένα διάστημα, ή κακόκεφος ανεξαρτήτως αν έξω χτυπάνε καμπάνες και ο κόσμος σφιχταγκαλιάζεται ενθουσιασμένος.
Είναι η αλήθεια.
Κανενός η ζωή δεν είναι τέλεια. Το πιστεύεις ή όχι, στον μικρόκοσμο του καθένα υπάρχει πάντα κάτι -για άλλους σημαντικό για άλλους ασήμαντο- που στα μάτια του μοιάζει δυσβάσταχτο.
Το αν επιλέγει να το δείξει ή να το πνίξει είναι προσωπική του υπόθεση. Το αν θέλει να το παραμερίσει έστω για δέκα ημέρες μέσα στο χρόνο αποτελεί δικαίωμά του.
Όπως ακριβώς δικαίωμά σου είναι να κάνεις ακριβώς το αντίθετο, αν αυτή είναι η αλήθεια σου.
Είναι απλά μια μέρα.
Απομυθοποίησέ το.
Έχουμε εξιδανικεύσει τόσο το πώς πρέπει να είναι το “ρεβεγιόν” το πώς περνάμε τις γιορτές, το τί πρέπει να έχουμε και πώς πρέπει να δείχνουμε, που αυτό το άπιαστο “πρέπει” έρχεται στο τέλος και μας πλακώνει. Σπάσε τα κλισέ και ζήσε σαν αληθινός άνθρωπος αυτού του κόσμου, του γήινου.
Δεν είσαι ο μόνος.
Σε τέτοιες στιγμές μπορεί να πιστεύεις πως δεν σε απασχολεί αν είσαι ο μόνος που το ζει αλλά ξεκάθαρα σε νοιάζει το ότι το ζεις. Ωστόσο είναι καλό να γνωρίζεις πως πραγματικά δεν είσαι ο μόνος και δεν είσαι μόνος σε όλο αυτό. Υπάρχει πλήθος κόσμου που τα Χριστούγεννα είναι για εκείνους μία από τις πιο καταθλιπτικές περιόδους του χρόνου.
Είναι ΟΚ.
Δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρία να καταλάβει πως είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχουν περίοδοι που απλά έχεις τις μαύρες σου. Και ναι, εδώ που τα λέμε, αν η ζωή σου δεν είναι αυτό που είχες φανταστεί, έχεις το δικαίωμα να σου επιτρέψεις να αισθάνεσαι όπως θέλεις για αυτό. Τουτέστιν, είναι ΟΚ να νιώθεις λυπημένος για ένα διάστημα, ή κακόκεφος ανεξαρτήτως αν έξω χτυπάνε καμπάνες και ο κόσμος σφιχταγκαλιάζεται ενθουσιασμένος.
Είναι η αλήθεια.
Κανενός η ζωή δεν είναι τέλεια. Το πιστεύεις ή όχι, στον μικρόκοσμο του καθένα υπάρχει πάντα κάτι -για άλλους σημαντικό για άλλους ασήμαντο- που στα μάτια του μοιάζει δυσβάσταχτο.
Το αν επιλέγει να το δείξει ή να το πνίξει είναι προσωπική του υπόθεση. Το αν θέλει να το παραμερίσει έστω για δέκα ημέρες μέσα στο χρόνο αποτελεί δικαίωμά του.
Όπως ακριβώς δικαίωμά σου είναι να κάνεις ακριβώς το αντίθετο, αν αυτή είναι η αλήθεια σου.
Είναι απλά μια μέρα.
Δεν είναι εύκολο να πεις ότι είναι ακόμα μια μέρα όταν από τους δρόμους μέχρι το timeline ή την τηλεόρασή σου όλα μοιάζουν αλλιώς, αλλά προσπάθησε να το δεις έτσι. Γιατί στην τελική, είναι απλά ακόμα μια μέρα. Αν δεν είσαι Χριστιανός ή πιστός της υπερκατανάλωσης, τότε είναι απλά μια ακόμη μέρα. Μην πέσεις στην παγίδα.
Ποια παγίδα; Αυτή του απολογισμού του έτους. Η σχεδόν μιντιακή συνήθεια του απολογισμού της χρονιάς μπορεί να βοηθάει τους ερευνητές να βγάλουν συμπεράσματα αλλά ας μην φτάσουμε στο σημείο να περνάει τεστ η προσωπικότητά μας. Μέρες ήταν, μέρες ξημερώνουν, μέρες έρχονται. Γιατί να μπεις στην διαδικασία του τί πέτυχες και τί όχι ντε και καλά τις προηγούμενες 365; Με ποια λογική ακριβώς;
Περιποιήσου εσένα.
Αποκλειστικά. Κάνε κάτι για εσένα. Εκμεταλλεύσου άδειες, ή ρεπό και ζήσε τρεις-τέσσερις-πέντε ημέρες για εσένα. Κάνε ό,τι δεν προλαβαίνεις να κάνεις τις υπόλοιπες μέρες. Σχέδια για ένα νέο ταξίδι; Πεντικιούρ; Ζαχαροπλαστική; Γυμναστική; Το βιβλίο που αγόρασες πριν από τρεις μήνες και δεν πρόλαβες να διαβάσεις;
Χρήσιμος.
Γίνε χρήσιμος και νιώσε σημαντικός για τον κόσμο την ώρα που πιστεύεις ότι η ζωή σου δεν έχει νόημα. Κάντην να έχει νόημα για κάποιον άλλο. Γνωστό ή άγνωστο πρόσωπο, εκεί έξω όπως είπαμε δεν είσαι μόνος. Όσο άσχημα και αν νιώθεις για τον εαυτό ή την ζωή σου, για κάποιον άλλο η μικρή σου κίνηση μετράει. Βοήθα και βοηθήσου.
Παραδέξου πως είναι σκληρό.
Θα σου λείψουν τα πρόσωπα που τυχόν δεν έχεις πλέον. Θα πιαστεί το στομάχι σου βλέποντας να συμβαίνει κάπου γύρω σου κάτι που εσύ δεν έχεις. Θα φοβηθείς πως μπορεί να μην το έχεις ποτέ. Η αβεβαιότητα θα σε πνίξει. Ναι είναι σκληρό. Είναι πολύ σκληρό. Παραδέξου το και φέρτο μπροστά σου. Την ώρα που θα το κάνεις θα αντιληφθείς πως όσο σκληρό και αν είναι, τελικά το αντιμετωπίζεις ήδη.
_______________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου