Στις 10 Δεκεμβρίου, η «ανθρωπότητα» όρισε να γιορτάζει την ημέρα των
«ανθρωπίνων δικαιωμάτων»!
Χαράς ευαγγέλια!!
Κάτι τέτοιες μέρες δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, από τα γεννοφάσκια μας, μας έμαθαν το ποιηματάκι ότι... «τα δικαιώματά μας τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου»!
Δίκαιο και σωστό το... αληθοφανές!
Χαράς ευαγγέλια!!
Κάτι τέτοιες μέρες δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, από τα γεννοφάσκια μας, μας έμαθαν το ποιηματάκι ότι... «τα δικαιώματά μας τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου»!
Δίκαιο και σωστό το... αληθοφανές!
Δίκαιο και σωστό, γιατί ποτέ δεν μας άφησαν να βάλουμε την κρίση να μετρήσει και να ζυγίσει την αλήθεια και τη...
φτιασιδωμένη αλήθεια!
Ποτέ δεν μας είπαν ότι δικαιώματα έχω εγώ, αλλά δικαιώματα έχει και ο κάθε τραπεζίτης και βιομήχανος, που ορίζει κυβερνήσεις, «δικαιοσύνη» και νόμους!
Ότι είναι αυτός που βάζει τους πασσάλους στο οικόπεδο της σημερινής κοινωνίας, καθορίζοντας τα όρια της ελευθερίας του, αφήνοντας για μένα, σαν οικόπεδο, το χώρο που χωρά ένα σκυλόσπιτο και τίποτε παραπάνω!!
Ότι είναι αυτός που έχει το μαχαίρι και κόβει την πίτα στα μέτρα που γουστάρει!
Και σε καλεί να γιορτάσεις κι εσύ, επειδή σου επέτρεψε να γλείψεις το ταψί με τα απομεινάρια της πίτας που περιδρόμιασε!
«Δικαίωμα» το δικό του, «δικαίωμα» και το δικό σου!
Γι` αυτό γιορτάζει σήμερα!
Γιορτάζει η «ανθρωπότητα» για τα δικαιώματα των παιδιών της Υεμένης, της Παλαιστίνης, και τόσων άλλων περιοχών του πλανήτη, που έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να βιώνουν το θάνατο ανά πάσα στιγμή, σε αντίθεση με τα δύσμοιρα παιδιά των απανταχού εχόντων και αρχόντων, που περιμένουν, υποφέροντας βαρυστομαχιασμένα και μέσα στην κάψα των κλιματιστικών, κάποιον χοντρούλη κύριο εποχούμενο σε έλκηθρο, να τους φέρει κάτι ξενέρωτα i phone, να σκοτώνουν την ανία τους και να ξεχνούν τη δυστυχία τους!
► Υεμένη, ώρα μηδέν
Του Γιώργου Τσιάρα
Γιορτάζει η «ανθρωπότητα», χασκογελώντας και δείχνοντας τα σάπια δόντια της, μπροστά στις οθόνες που φεγγοβολούν από τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια!
Φωτάκια που δεν φτάνουν μέχρι το διπλανό σκοτεινό πεζοδρόμιο, για να φωτίσουν μια κουβέρτα σε μια σκοτεινή γωνιά που προσπαθεί να σκεπάσει το σκελετωμένο κορμί κάποιου εξαθλιωμένου άστεγου!
Ημέρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Ναι! Σωστά!
Ανθρωπίνων!
Άρα, δεν είναι δική σου και δική μου γιορτή... πιθηκάκο μου!
Γιατί ο κάθε αφέντης αυτής της κοινωνίας ξεκαθάρισε από νωρίς, πως όταν μιλά για ανθρωπότητα μιλά για το σινάφι του, κι όχι για μένα και για σένα!
Εμάς μας κατέταξε στα πιθηκοειδή κι ανάλογα μας αντιμετωπίζει!
Γιατί έχει δικαιώματα και τα υπερασπίζεται!
Γιατί αυτός όρισε τα όρια του οικοπέδου του και των δικαιωμάτων του και τα περιφρουρεί!
Και μου όρισε και την ημέρα που πρέπει να γιορτάζουμε όλοι μαζί τα... «ανθρώπινα» δικαιώματά ΤΟΥ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου