Ι. Το νομοσχέδιο - «μαμούθ» που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή δεν είναι απλώς ένα σύνολο εφαρμοστικών διατάξεων του τρίτου γενικευμένου και ανακεφαλαιωτικού Μνημονίου (ν. 4336/2015)....
Είναι από μόνο του ένα νέο πολυδιάστατο και πολυμερές Μνημόνιο που ανακαθορίζει όλη τη δομή και τη διάρθρωση του εθνικού μας βίου!!
Είναι το όντως Μνημόνιο που μας εισάγει στην πιο σκοτεινή διαδρομή της νεώτερης μεταπολεμικής ελληνικής ιστορίας!!
Δεν υπάρχει τομέας δημόσιας ή ιδιωτικής δραστηριότητας που να μην αλλάζει με τις εξωφρενικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σ’αυτό.
Δεν υπάρχει καμιά συνταγματική, εργατική-συνδικαλιστική, κοινωνική και οικονομική πτυχή τού δημοκρατικού-αντιπροσωπευτικού συστήματος, θεμελιωμένη πάνω στον μικρο-ιδιοκτητικό τρόπο παραγωγής, που να μην δέχεται αντι-ιστορικές και παρά τη φύση των πραγμάτων προσβολές.
Είναι ένα υπερνεοφιλελεύθερο ιδεολογικό Μανιφέστο με τις πιο ακραίες ιδέες και θεσμούς που καμμιά άλλη συντηρητική κυβέρνηση στον κόσμο δεν τόλμησε να προωθήσει μέχρι σήμερα.
Σηματοδοτεί και ολοκληρώνει την απόλυτη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ στο πιο ακραίο νεοφιλελεύθερο κόμμα που κυβερνά σήμερα στην Ευρώπη!
Και κάθε πολίτης, που φιλοδοξεί να είναι ενήμερος και να έχει έστω μια απλή γνώμη για τα θλιβερά αυτά γεγονότα, πρέπει να γνωρίζει ότι το συνονθύλευμα αυτό δεν είναι μόνο 1.531 σελίδες(!!) διατάξεων, αιτιολογικών εκθέσεων, σημειώσεων…
Οι αλλαγές ήδη υφισταμένων διατάξεων, οι τροποποιήσεις, οι παραπομπές, οι προσθήκες… είναι απροσμέτρητες ακόμη και για την πιο συγκροτημένη και ενήμερη πολυμελή νομική ομάδα! Επομένως ο πιο συνειδητός μελετητής δεν μπορεί παρά να παραμείνει στην εξέταση ορισμένων κύριων πτυχών του.
ΙΙ. Το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει νέες ρυθμίσεις και θεσμούς σε μείζονα θέματα. Ειδικότερα η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθ’υπαγόρευση των ακραίων κύκλων των δανειστών:
1ον) Επιχειρεί να ιδιωτικοποιήσει τη Δικαιοσύνη, όπως άλλωστε υποστηρίζει και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
Με τον θεσμό τής προηγούμενης δαπανηρής ιδιωτικής διαμεσολάβησης και από ΜΗ νομικούς, προ της προσφυγής στην κανονική δημόσια δικαστική λειτουργία, μεγάλο μέρος τού σκληρού πυρήνα τής δικαστικής λειτουργίας μεταφέρεται σε ήδη λειτουργούσες και συνιστώμενες κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις διαμεσολάβησης. Έτσι αφαιρείται η απονομή δικαιοσύνης από τον φυσικό δικαστή, καταρρέει η διάκριση των εξουσιών και σημαντικό έδαφος των δημόσιων θεσμών ιδιωτικοποιείται, εμπορικοποιείται και γίνεται αντικείμενο αγοραίας κερδοσκοπίας.
Το πρωτοφανές αυτό για τα ευρωπαϊκά χρονικά γεγονός της υποχρεωτικής (αναγκαστικής) διαμεσολάβησης είναι επομένως είναι ένα αντικοινωνικό, αντιλαϊκό, αντιδικαιϊκό και αντισυνταγματικό μέτρο που πρέπει να συναντήσει την αντίθεση ΟΛΩΝ των πολιτών που θέλουν να συμβιώνουν σε μια δημοκρατική κοινωνία.
2ον) Θέτει το εθνικό κτηματολόγιο υπό ιδιωτικό έλεγχο
Προωθεί το απίστευτης θεσμικής σκληρότητας και ανήκουστο για ευνομούμενη χώρα μέτρο τής απώλειας του ακινήτου, εάν ο πολίτης εξ αμελείας δεν το δηλώσει εγκαίρως!! Με το ίδιο νομοσχέδιο πλήττεται και ο προστατευόμενος από το Σύνταγμα θεσμός των Υποθηκοφυλακείων!!
3ον) Δημιουργεί το «Χρηματιστήριο Ενέργειας»
Θέτει ολόκληρο τον -πολύ σημαντικό για μια οικονομία- κλάδο τηςενέργειας υπό ιδιωτικό έλεγχο αφού θα συγκεντρώσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε λίγες κεφαλαιουχικές εταιρίες, θα καταστρέψει τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς και θα ιδιωτικοποιήσει κατ’ουσίαν τα «κοινά τοις πάσι» αγαθά (ήλιο, αέρα, θάλασσα, θερμικό πλούτο κ.λπ.)
4ον) Αυξάνει κατά τέσσερις (4) ακόμη τις άδειες καζίνο και μειώνει τη φορολόγησή τους σε σημαντικό βαθμό
Επίσης επιτρέπει τον δανεισμό των παικτών καζίνο έως του ποσού των 50.000 ευρώ, καλλιεργώντας και εμβαθύνοντας την ψυχολογία του τζόγου που θα καταστρέψει ατομικές και οικογενειακές περιουσίες.
5ον) Εντάσσει τις 14 πιο σημαντικές ΔΕΚΟ στο υπερΤαμείο προς άμεση εκποίηση και εκμετάλλευση από ιδιωτικά συμφέροντα των δημοσίων αγαθών που εκμεταλλεύονται. Έτσι και αυτά τα δημιουργήματα της διαχρονικής Κοινωνικής Οικονομίας θα ενταχθούν στις οικονομικές στρατηγικές ξένων δυνάμεων ή ιδιωτικών συμφερόντων, ξεκομμένων ή αντιστρατευόμενων την εθνική στρατηγική ανάπτυξης.
Μάλιστα δε, παρέχεται πλήρης ασυλία στα μέλη της Διοίκησης του υπερΤαμείου-ΕΕΣΥΠ απαλλάσσοντάς τα, εκ των προτέρων, από κάθε ποινική και αστική ευθύνη και από την υποχρέωση υποβολής «πόθεν έσχες»!!
6ον) Γενικεύει τον θεσμό των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (ΚΑΙ της πρώτης κατοικίας από 21-2-2018).
Από 1-5-2018 και εφεξής, χωρίς δημοσιότητα, χωρίς ακροατήριο, χωρίς τις συνταγματικές εγγυήσεις τού δημοκρατικώς δρώντος λαού, θα εκποιείται «αντί πινακίου φακής» κάθε περιουσιακό στοιχείο των πολιτών και μάλιστα τώρα, όχι μόνο χάριν της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, αλλά και για την είσπραξη οφειλών τού Δημοσίου από 500 ευρώ και πάνω!!
7ον) Θεσμοθετεί την ηλεκτρονική πιστοποίηση αναπηρίας
Το αντικοινωνικό και ακραία αντιαναπηρικό αυτό μέτρο αναμένεται να αποστερήσει πολλούς ανήμπορους συμπατριώτες μας από τα αντίστοιχα επιδόματα ή συντάξεις. Αυτό θα συμβεί συνδυαστικά με τη θέσπιση του θεσμού της “λειτουργικής” αναπηρίας, που αποσυνδέει το ποσοστό αναπηρίας από την ικανότητα προς εργασία. Είναι θεσμός ακραία “ευγονικός” που θα οδηγήσει στο μέλλον πολλούς ανάπηρους στη φτώχεια και τη δυστυχία.
8ον) Θεσπίζει την υποχρεωτική επανεξέταση των ενταγμένων στα ΒΑΕ
Οι ρυθμίσεις για ταχεία επανεξέταση όλων των επαγγελμάτων και ειδικοτήτων που έχουν χαρακτηριστεί ως βαρέα και ανθυγιεινά (από 1-3-2019), σε μια χώρα με ατελές πλαίσιο κανόνων ασφάλειας στην εργασία και ευνοϊκές για εργατικά ατυχήματα εργασιακές συνθήκες, προβλέπεται ότι θα μειώσουν στο ελάχιστο την κατηγορία των εργαζομένων σ’αυτά.
9ον) Αυστηροποιεί αδικαιολόγητα τις προσλήψεις των συμβασιούχων σε Δημόσιο-ΟΤΑ
Με το επικείμενο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2019-2022 ο πλήρης έλεγχος ακόμα και της τελευταίας σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου, σε όλους τους τομείς τής δημόσιας δραστηριότητας, αποβλέπει στη μείωση των εργαζομένων, την «απελευθέρωση» πολλών τομέων δημόσιας δραστηριότητας και στην παράδοσή του στα ιδιωτικά συμφέροντα.
10ον) Περιορίζει μέχρι καταργήσεως το δικαίωμα στην απεργία
Οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις απεργίες είναι οι πιο αντεργατικές και αντισυνδικαλιστικές σε όλη την Ευρώπη.
Τροποποιεί τη γενική διατύπωση του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 1262/1982 που αναφέρεται στη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης, στην επίτευξη απαρτίας και στη λήψη απόφασης, αποσιωπώντας το άρθρο 20 του ίδιου νόμου περί του ποσοστού για τη κήρυξή της. Έτσι ανοίγει ένα παράθυρο στενής-περιοριστικής ερμηνείας των σχετικών διατάξεων από κυβέρνηση και εργοδότες (πιθανώς και από τα Δικαστήρια) για τη νόμιμη ή μή κήρυξη απεργίας από τις πρωτοβάθμιες ενώσεις, που θα ματαιώσει το εύρος των λυμφατικών απεργιακών αγώνων που απομένουν.
Η διατύπωση, δε, της υπό ψήφιση ρύθμισης περιλαμβάνει όλες τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις, ανεξαρτήτως τοπικότητας. Άλλωστε οι δευτεροβάθμιες και η τριτοβάθμια οργανώσεις παίζουν επικαλυπτικό ρόλο αφού οι διεργασίες των απεργιακών αγώνων γίνονται στους εργαζομένους και τα μέλη των πρωτοβάθμιων σωματείων.
Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι η ρύθμιση για τις απεργίες είναι «ατελής», πλην όμως φαίνεται ότι πρόκειται για μελετημένη και επεξεργασμένη ενέργεια που στοχεύει στην ευνοϊκή για την εργοδοσία περιοριστική ερμηνεία περί νομιμότητας των απεργιών.
Η απαίτηση επίτευξης απαρτίας με το 50%+1 των ταμειακώς τακτοποιημένων μελών στα Πρωτοβάθμια Σωματεία με εργαζομένους πολλών ταχυτήτων και μειωμένους μισθούς, καθώς και η αξίωση της ίδιας απαρτίας για τη λήψη απόφασης για απεργία, είναι βέβαιον ότι θα οδηγήσει στη ματαίωση του μεγαλύτερου μέρους των απεργιών.
Προσπάθεια με το ίδιο περιεχόμενο διαπίστωσης απαρτίας και λήψης απόφασης για απεργία έγινε και από τη Μάργκαρετ Θάτσερ το 1988, η οποία -προ του κινδύνου κυβερνητικής κρίσης- απέσυρε τελικά τη διάταξη κατά τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο.
Η διάταξη ήταν νομοτελειακή εξέλιξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που είναι παραδομένη στους δανειστές και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό. Εξάλλου από την ένταξή μας στα Μνημόνια (2010), η απεργία ήταν θεσμός υπό διωγμό, «υπό προγραφή».
11ον) Στοχεύει στην τιθάσευση των κοινωνικών αγώνων
Η πρωτοφανής αυτή ρύθμιση για την κήρυξη της απεργίας επισφραγίζει τη γενικευμένη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την αδυναμία του Συνδικαλιστικού Κινήματος να αντισταθεί αποτελεσματικά:
-σε μια αγορά εργασίας με γενικευμένη ευελιξία και με πρωτοφανή σε όγκο μερική απασχόληση,
-στην όλο και φθηνότερη πλήρη απασχόληση,
-στις ποικιλώνυμες μορφές νεανικής «ειλωτείας»,
-στον «παγωμένο» για χρόνια κατώτατο μισθό,
-στην πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων,
-στη θέσπιση της ανταπεργίας κ.ά.
Για όλα αυτά …χρειάζονται Συνδικάτα χωρίς το όπλο του απεργιακού αγώνα, χωρίς παρέμβαση, χωρίς χώρο για δράση.
Η πρωτοφανής σε σκληρότητα αυτή παρέμβαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βρήκε το Σ/Κ απροετοίμαστο, την κοινωνία σε υποχώρηση, τις μάζες στη χειρότερη δυνατή κατάσταση. Το Σ/Κ, χωρίς μαζικότητα, χωρίς νομική στρατηγική, χωρίς γραμμή, χωρίς αξιοπιστία, κύρος, λόγο και δύναμη, παραδίνεται δυστυχώς στους παρηκμασμένους κομματικούς μηχανισμούς.
Οι ηγεσίες της Αριστεράς και οι προοδευτικές συλλογικότητες φαίνεται ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τί έχει συμβεί ακριβώς στη χώρα, τί κακό έχει προξενήσει η μνημονιακή διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τί υποχρεώσεις, δεσμεύσεις και δουλείες έχει φορτώσει στον λαό, το Κίνημα και τις μελλοντικές γενιές!!
Το νομοσχέδιο που συζητείται σήμερα στη Βουλή, -η οποία έχει μετατραπεί σε νομοθετικό σώμα των δανειστών, σε θεσμό-“εχθρό του λαού”-, δεν πρέπει να ψηφιστεί!
Είναι ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο Μανιφέστο ιδεών, αρχών και θεσμών που φιλοδοξεί να μετατρέψει τη χώρα σε εθνική ΕΟΖ (Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη), σε κρατίδιο πλήρως νεοφιλελεύθερου οικονομικού «ΕλΝτοράντο».
Η πατρίδα βρίσκεται στο σημείο μηδέν από κάθε άποψη. Το Κίνημα ανύπαρκτο, ο λαός ανήμπορος, η χώρα στα χέρια μιας ηγετικής ομάδας που έχει αποτύχει σε όλα και μας οδηγεί στο πουθενά!
Όμως υπάρχει άμεση ανάγκη να μείνουμε όρθιοι, να δημιουργήσουμε ελπίδα και αισιοδοξία. Γιατί «η συναίσθηση της αδυναμίας είναι η μεγαλύτερη δύναμη».
Για την ΕΝΥΠΕΚΚ
Ο Πρόεδρος Αλέξης Π. Μητρόπουλος
Είναι το όντως Μνημόνιο που μας εισάγει στην πιο σκοτεινή διαδρομή της νεώτερης μεταπολεμικής ελληνικής ιστορίας!!
Δεν υπάρχει τομέας δημόσιας ή ιδιωτικής δραστηριότητας που να μην αλλάζει με τις εξωφρενικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σ’αυτό.
Δεν υπάρχει καμιά συνταγματική, εργατική-συνδικαλιστική, κοινωνική και οικονομική πτυχή τού δημοκρατικού-αντιπροσωπευτικού συστήματος, θεμελιωμένη πάνω στον μικρο-ιδιοκτητικό τρόπο παραγωγής, που να μην δέχεται αντι-ιστορικές και παρά τη φύση των πραγμάτων προσβολές.
Είναι ένα υπερνεοφιλελεύθερο ιδεολογικό Μανιφέστο με τις πιο ακραίες ιδέες και θεσμούς που καμμιά άλλη συντηρητική κυβέρνηση στον κόσμο δεν τόλμησε να προωθήσει μέχρι σήμερα.
Σηματοδοτεί και ολοκληρώνει την απόλυτη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ στο πιο ακραίο νεοφιλελεύθερο κόμμα που κυβερνά σήμερα στην Ευρώπη!
Και κάθε πολίτης, που φιλοδοξεί να είναι ενήμερος και να έχει έστω μια απλή γνώμη για τα θλιβερά αυτά γεγονότα, πρέπει να γνωρίζει ότι το συνονθύλευμα αυτό δεν είναι μόνο 1.531 σελίδες(!!) διατάξεων, αιτιολογικών εκθέσεων, σημειώσεων…
Οι αλλαγές ήδη υφισταμένων διατάξεων, οι τροποποιήσεις, οι παραπομπές, οι προσθήκες… είναι απροσμέτρητες ακόμη και για την πιο συγκροτημένη και ενήμερη πολυμελή νομική ομάδα! Επομένως ο πιο συνειδητός μελετητής δεν μπορεί παρά να παραμείνει στην εξέταση ορισμένων κύριων πτυχών του.
ΙΙ. Το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει νέες ρυθμίσεις και θεσμούς σε μείζονα θέματα. Ειδικότερα η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθ’υπαγόρευση των ακραίων κύκλων των δανειστών:
1ον) Επιχειρεί να ιδιωτικοποιήσει τη Δικαιοσύνη, όπως άλλωστε υποστηρίζει και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
Με τον θεσμό τής προηγούμενης δαπανηρής ιδιωτικής διαμεσολάβησης και από ΜΗ νομικούς, προ της προσφυγής στην κανονική δημόσια δικαστική λειτουργία, μεγάλο μέρος τού σκληρού πυρήνα τής δικαστικής λειτουργίας μεταφέρεται σε ήδη λειτουργούσες και συνιστώμενες κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις διαμεσολάβησης. Έτσι αφαιρείται η απονομή δικαιοσύνης από τον φυσικό δικαστή, καταρρέει η διάκριση των εξουσιών και σημαντικό έδαφος των δημόσιων θεσμών ιδιωτικοποιείται, εμπορικοποιείται και γίνεται αντικείμενο αγοραίας κερδοσκοπίας.
Το πρωτοφανές αυτό για τα ευρωπαϊκά χρονικά γεγονός της υποχρεωτικής (αναγκαστικής) διαμεσολάβησης είναι επομένως είναι ένα αντικοινωνικό, αντιλαϊκό, αντιδικαιϊκό και αντισυνταγματικό μέτρο που πρέπει να συναντήσει την αντίθεση ΟΛΩΝ των πολιτών που θέλουν να συμβιώνουν σε μια δημοκρατική κοινωνία.
2ον) Θέτει το εθνικό κτηματολόγιο υπό ιδιωτικό έλεγχο
Προωθεί το απίστευτης θεσμικής σκληρότητας και ανήκουστο για ευνομούμενη χώρα μέτρο τής απώλειας του ακινήτου, εάν ο πολίτης εξ αμελείας δεν το δηλώσει εγκαίρως!! Με το ίδιο νομοσχέδιο πλήττεται και ο προστατευόμενος από το Σύνταγμα θεσμός των Υποθηκοφυλακείων!!
3ον) Δημιουργεί το «Χρηματιστήριο Ενέργειας»
Θέτει ολόκληρο τον -πολύ σημαντικό για μια οικονομία- κλάδο τηςενέργειας υπό ιδιωτικό έλεγχο αφού θα συγκεντρώσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε λίγες κεφαλαιουχικές εταιρίες, θα καταστρέψει τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς και θα ιδιωτικοποιήσει κατ’ουσίαν τα «κοινά τοις πάσι» αγαθά (ήλιο, αέρα, θάλασσα, θερμικό πλούτο κ.λπ.)
4ον) Αυξάνει κατά τέσσερις (4) ακόμη τις άδειες καζίνο και μειώνει τη φορολόγησή τους σε σημαντικό βαθμό
Επίσης επιτρέπει τον δανεισμό των παικτών καζίνο έως του ποσού των 50.000 ευρώ, καλλιεργώντας και εμβαθύνοντας την ψυχολογία του τζόγου που θα καταστρέψει ατομικές και οικογενειακές περιουσίες.
5ον) Εντάσσει τις 14 πιο σημαντικές ΔΕΚΟ στο υπερΤαμείο προς άμεση εκποίηση και εκμετάλλευση από ιδιωτικά συμφέροντα των δημοσίων αγαθών που εκμεταλλεύονται. Έτσι και αυτά τα δημιουργήματα της διαχρονικής Κοινωνικής Οικονομίας θα ενταχθούν στις οικονομικές στρατηγικές ξένων δυνάμεων ή ιδιωτικών συμφερόντων, ξεκομμένων ή αντιστρατευόμενων την εθνική στρατηγική ανάπτυξης.
Μάλιστα δε, παρέχεται πλήρης ασυλία στα μέλη της Διοίκησης του υπερΤαμείου-ΕΕΣΥΠ απαλλάσσοντάς τα, εκ των προτέρων, από κάθε ποινική και αστική ευθύνη και από την υποχρέωση υποβολής «πόθεν έσχες»!!
6ον) Γενικεύει τον θεσμό των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (ΚΑΙ της πρώτης κατοικίας από 21-2-2018).
Από 1-5-2018 και εφεξής, χωρίς δημοσιότητα, χωρίς ακροατήριο, χωρίς τις συνταγματικές εγγυήσεις τού δημοκρατικώς δρώντος λαού, θα εκποιείται «αντί πινακίου φακής» κάθε περιουσιακό στοιχείο των πολιτών και μάλιστα τώρα, όχι μόνο χάριν της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, αλλά και για την είσπραξη οφειλών τού Δημοσίου από 500 ευρώ και πάνω!!
7ον) Θεσμοθετεί την ηλεκτρονική πιστοποίηση αναπηρίας
Το αντικοινωνικό και ακραία αντιαναπηρικό αυτό μέτρο αναμένεται να αποστερήσει πολλούς ανήμπορους συμπατριώτες μας από τα αντίστοιχα επιδόματα ή συντάξεις. Αυτό θα συμβεί συνδυαστικά με τη θέσπιση του θεσμού της “λειτουργικής” αναπηρίας, που αποσυνδέει το ποσοστό αναπηρίας από την ικανότητα προς εργασία. Είναι θεσμός ακραία “ευγονικός” που θα οδηγήσει στο μέλλον πολλούς ανάπηρους στη φτώχεια και τη δυστυχία.
8ον) Θεσπίζει την υποχρεωτική επανεξέταση των ενταγμένων στα ΒΑΕ
Οι ρυθμίσεις για ταχεία επανεξέταση όλων των επαγγελμάτων και ειδικοτήτων που έχουν χαρακτηριστεί ως βαρέα και ανθυγιεινά (από 1-3-2019), σε μια χώρα με ατελές πλαίσιο κανόνων ασφάλειας στην εργασία και ευνοϊκές για εργατικά ατυχήματα εργασιακές συνθήκες, προβλέπεται ότι θα μειώσουν στο ελάχιστο την κατηγορία των εργαζομένων σ’αυτά.
9ον) Αυστηροποιεί αδικαιολόγητα τις προσλήψεις των συμβασιούχων σε Δημόσιο-ΟΤΑ
Με το επικείμενο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2019-2022 ο πλήρης έλεγχος ακόμα και της τελευταίας σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου, σε όλους τους τομείς τής δημόσιας δραστηριότητας, αποβλέπει στη μείωση των εργαζομένων, την «απελευθέρωση» πολλών τομέων δημόσιας δραστηριότητας και στην παράδοσή του στα ιδιωτικά συμφέροντα.
10ον) Περιορίζει μέχρι καταργήσεως το δικαίωμα στην απεργία
Οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις απεργίες είναι οι πιο αντεργατικές και αντισυνδικαλιστικές σε όλη την Ευρώπη.
Τροποποιεί τη γενική διατύπωση του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 1262/1982 που αναφέρεται στη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης, στην επίτευξη απαρτίας και στη λήψη απόφασης, αποσιωπώντας το άρθρο 20 του ίδιου νόμου περί του ποσοστού για τη κήρυξή της. Έτσι ανοίγει ένα παράθυρο στενής-περιοριστικής ερμηνείας των σχετικών διατάξεων από κυβέρνηση και εργοδότες (πιθανώς και από τα Δικαστήρια) για τη νόμιμη ή μή κήρυξη απεργίας από τις πρωτοβάθμιες ενώσεις, που θα ματαιώσει το εύρος των λυμφατικών απεργιακών αγώνων που απομένουν.
Η διατύπωση, δε, της υπό ψήφιση ρύθμισης περιλαμβάνει όλες τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις, ανεξαρτήτως τοπικότητας. Άλλωστε οι δευτεροβάθμιες και η τριτοβάθμια οργανώσεις παίζουν επικαλυπτικό ρόλο αφού οι διεργασίες των απεργιακών αγώνων γίνονται στους εργαζομένους και τα μέλη των πρωτοβάθμιων σωματείων.
Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι η ρύθμιση για τις απεργίες είναι «ατελής», πλην όμως φαίνεται ότι πρόκειται για μελετημένη και επεξεργασμένη ενέργεια που στοχεύει στην ευνοϊκή για την εργοδοσία περιοριστική ερμηνεία περί νομιμότητας των απεργιών.
Η απαίτηση επίτευξης απαρτίας με το 50%+1 των ταμειακώς τακτοποιημένων μελών στα Πρωτοβάθμια Σωματεία με εργαζομένους πολλών ταχυτήτων και μειωμένους μισθούς, καθώς και η αξίωση της ίδιας απαρτίας για τη λήψη απόφασης για απεργία, είναι βέβαιον ότι θα οδηγήσει στη ματαίωση του μεγαλύτερου μέρους των απεργιών.
Προσπάθεια με το ίδιο περιεχόμενο διαπίστωσης απαρτίας και λήψης απόφασης για απεργία έγινε και από τη Μάργκαρετ Θάτσερ το 1988, η οποία -προ του κινδύνου κυβερνητικής κρίσης- απέσυρε τελικά τη διάταξη κατά τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο.
Η διάταξη ήταν νομοτελειακή εξέλιξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που είναι παραδομένη στους δανειστές και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό. Εξάλλου από την ένταξή μας στα Μνημόνια (2010), η απεργία ήταν θεσμός υπό διωγμό, «υπό προγραφή».
11ον) Στοχεύει στην τιθάσευση των κοινωνικών αγώνων
Η πρωτοφανής αυτή ρύθμιση για την κήρυξη της απεργίας επισφραγίζει τη γενικευμένη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την αδυναμία του Συνδικαλιστικού Κινήματος να αντισταθεί αποτελεσματικά:
-σε μια αγορά εργασίας με γενικευμένη ευελιξία και με πρωτοφανή σε όγκο μερική απασχόληση,
-στην όλο και φθηνότερη πλήρη απασχόληση,
-στις ποικιλώνυμες μορφές νεανικής «ειλωτείας»,
-στον «παγωμένο» για χρόνια κατώτατο μισθό,
-στην πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων,
-στη θέσπιση της ανταπεργίας κ.ά.
Για όλα αυτά …χρειάζονται Συνδικάτα χωρίς το όπλο του απεργιακού αγώνα, χωρίς παρέμβαση, χωρίς χώρο για δράση.
Η πρωτοφανής σε σκληρότητα αυτή παρέμβαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βρήκε το Σ/Κ απροετοίμαστο, την κοινωνία σε υποχώρηση, τις μάζες στη χειρότερη δυνατή κατάσταση. Το Σ/Κ, χωρίς μαζικότητα, χωρίς νομική στρατηγική, χωρίς γραμμή, χωρίς αξιοπιστία, κύρος, λόγο και δύναμη, παραδίνεται δυστυχώς στους παρηκμασμένους κομματικούς μηχανισμούς.
Οι ηγεσίες της Αριστεράς και οι προοδευτικές συλλογικότητες φαίνεται ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τί έχει συμβεί ακριβώς στη χώρα, τί κακό έχει προξενήσει η μνημονιακή διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τί υποχρεώσεις, δεσμεύσεις και δουλείες έχει φορτώσει στον λαό, το Κίνημα και τις μελλοντικές γενιές!!
Το νομοσχέδιο που συζητείται σήμερα στη Βουλή, -η οποία έχει μετατραπεί σε νομοθετικό σώμα των δανειστών, σε θεσμό-“εχθρό του λαού”-, δεν πρέπει να ψηφιστεί!
Είναι ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο Μανιφέστο ιδεών, αρχών και θεσμών που φιλοδοξεί να μετατρέψει τη χώρα σε εθνική ΕΟΖ (Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη), σε κρατίδιο πλήρως νεοφιλελεύθερου οικονομικού «ΕλΝτοράντο».
Η πατρίδα βρίσκεται στο σημείο μηδέν από κάθε άποψη. Το Κίνημα ανύπαρκτο, ο λαός ανήμπορος, η χώρα στα χέρια μιας ηγετικής ομάδας που έχει αποτύχει σε όλα και μας οδηγεί στο πουθενά!
Όμως υπάρχει άμεση ανάγκη να μείνουμε όρθιοι, να δημιουργήσουμε ελπίδα και αισιοδοξία. Γιατί «η συναίσθηση της αδυναμίας είναι η μεγαλύτερη δύναμη».
Για την ΕΝΥΠΕΚΚ
Ο Πρόεδρος Αλέξης Π. Μητρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου