Οι αριστεροί «μακεδονομάχοι»

Πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, ειδικά εμείς που είμαστε κατά της μακεδονικής παράκρουσης, πως αυτή η υπόθεση έχει παρατραβήξει. 

Και πως ακόμα και αν γράφουμε εναντίον των συλλαλητηρίων και των διοργανωτών τους, στην ουσία ρίχνουμε νερό στον μύλο τους....

Υπόσχομαι πως (μάλλον) αυτό θα είναι το τελευταίο σχετικό κείμενο εκτός και αν υπάρξει κάποια άλλη έκπληξη (π.χ. να κάνουν μαζί κόμμα οι δύο σταρ των εξεδρών, ο στρατηγός Φραγκούλης και ο Μίκης – Το μόνο που μας σώζει είναι ότι θα τσακώνονταν ποιανού το όνομα θα μπει πρώτο…)

Για να είμαι όμως δίκαιος, αφού έγραψα για τους ξαναμμένους μακεδονομάχους με τις χλαμύδες, για τους γραφικούς κρητίκαρους, για τους χουντικούς και τους χρυσαυγίτες, για τους «αρπαγμένους» συνέλληνες με τις περικεφαλαίες, για τους παπάδες και τους νεοδημοκράτες που τελούν υπό την προεδρία του Σαμαρά (ακόμα), και για τον Μίκη που ξέπλυνε τους φασίστες και τους χάρισε όλη την ιστορία του, πρέπει να γράψω και μια κουβέντα για τους αριστερούς των συλλαλητηρίων.

Δυστυχώς σε αυτά τα θολά νερά του «Μακεδονικού» ψάρεψαν πολλοί. Ακόμα και κάποιοι της λεγόμενης αντιμνημονιακής αριστεράς. (Αυτής, της προερχόμενης και προδομένης από τον ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία και εγώ τοποθετώ τον εαυτό μου, όχι οργανικά αλλά τουλάχιστον… ψυχικά).

Πλεύση Ελευθερίας

Αναρωτιέμαι τί δουλειά έχει η Ζωή Κωνσταντοπούλου σε αυτό το συνονθύλευμα μακεδονομάχων. Πήγε η πρώην πρόεδρος στο συλλαλητήριο και άκουσε και τον Μίκη που είπε για τους αριστερούς φασίστες. Και ζήλεψε και εκείνη και μας έριξε την ίδια κατηγορία: «Σήμερα οι πολίτες έκαναν τους φασίστες να φαίνονται θλιβερά μηρμύγκια. Αντί για οδηγούς, όπως πασχίζουν να τους παρουσιάσουν κάποιοι δήθεν «αριστεροί», που καταλήγουν οι ίδιοι φασίστες».

Και συ Ζωή βλέπεις αριστερούς φασίστες; Είδες ποιοι διοργάνωσαν τα συλλαλητήρια που πήγες ή πρέπει να στο θυμίσω εγώ; Έναν παπά που ζήταγε από το μικρόφωνο να πάρει η Ελλάδα μέχρι και το Πακιστάν τον άκουσες; Τον Μιχαλολιάκο με το τάγμα του το είδες; Τους στρατόκαυλους πρώτη σειρά; Τον Σαμαρά και τον Άδωνι τους είδες; Δίπλα σου ήταν δεν μπορεί…

Και για να έχουμε καλό ρώτημα από πότε ενοχλεί τη Ζωή το όνομα Μακεδονία ώστε να βρίσκεται και στους δρόμους για να μην το παραχωρήσουμε σε καμία εκδοχή του (όπως ζητά το συλλαλητήριο); Από το 1995 που παραχωρήσαμε με την ενδιάμεση συμφωνία το ΠΓΔΜ (Ναι το Μ στο ΠΓΔΜ σημαίνει ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) πότε αντέδρασε η Ζωή Κωνσταντοπούλου; Ακόμα και όταν ήταν στα πράγματα ως πρόεδρος της Βουλής, πότε βρέθηκε μπροστά της να την ενοχλήσει στο ελάχιστο το θέμα του ονόματος; (Θα ήταν στο συλλαλητήριο αν ήταν ακόμα πρόεδρος της Βουλής;).

[ Παρένθεση εδώ για να μην τα ισοπεδώνω όλα: Ως πρόεδρος η Ζωή έκανε ό,τι μπορούσε για να μην ψηφιστούν τα μνημόνια και για να μην απαξιώνεται ο ρόλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας με «μορφές κατεπείγοντος» και συνοπτικές διαδικασίες που ψήφιζαν οι βουλευτές χωρίς να διαβάζουν καν τα άρθρα των μνημονίων. Σε αυτή ακριβώς την «κανονικότητα» στην οποία επιστρέψαμε και για την οποία συνεχάρη ο Παυλόπουλος τον Νίκο Βούτση, όταν ξεπαστρέψανε τη Ζωή από τη θέση της. ]

Η συμμετοχή της πάντως στην Μακεδονική συλλογική μας υστερία είναι αποκαρδιωτική και κατά την ταπεινή μου γνώμη εξηγείται όχι με ιδεολογικούς αλλά με πολύ πιο απλούς συλλογισμούς, περίπου ως εξής: Ο Τσίπρας μας πούλησε, ψήφισε μνημόνια, ακύρωσε το ΟΧΙ μας και στον κόσμο της αριστεράς υπάρχει οργή. (Σωστά μέχρι εδώ). 

Το συλλαλητήριο εκ των πραγμάτων στρέφεται κατά της κυβέρνησης έστω και για άλλο λόγο. Δεν πειράζει, είναι χιλιάδες ανθρώπων και κάποιοι μπορεί να είναι από τους «δικούς μας» ή κάποιοι μπορεί να γίνουν και «δικοί μας». Οπότε στο συλλαλητήριο πάμε και ό,τι τσιμπήσουμε…

Με αυτή τη λογική αν ο Τσίπρας είναι Παναθηναϊκός εγώ, που είμαι επίσης Παναθηναϊκός, πρέπει να γίνω Ολυμπιακός επειδή με πρόδωσε στο δημοψήφισμα… Εντάξει, θα το σκεφτώ…

ΚΟΕ

Περίπου τα ίδια ισχύουν και για την ΚΟΕ. Μέχρι πρότινος συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, που πρώτη πρώτη ψυλλιάστηκε τί ετοίμαζε ο Τσίπρας και αποχώρησε συνιστώντας μάλιστα «αποχή» στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.(Από τους πιο καταρτισμένους και συνεπείς ανθρώπους που ενεπλάκησαν στον αγώνα κατά των μνημονίων και που γνώρισα μέσω της εξαιρετικής εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς» στη δημιουργία της οποίας είχα την τιμή να συμμετάσχω και κατόπιν να γράφω για χρόνια).

Όμως τί δουλειά έχετε εσείς σύντροφοι σήμερα στα συλλαλητήρια; Και δώστου οι περισπούδαστες αναρτήσεις και αναλύσεις και δημοσιεύσεις για τον κίνδυνο που συνεπάγεται η παραχώρηση του ονόματος και κάποιοι έφτασαν μέχρι και να διακρίνουν ανάμεσα στους συμμετέχοντες ακόμα και ανθρώπους που «έτειναν χείρα βοηθείας στους πρόσφυγες». 

Τους άλλους δίπλα που έτειναν «χείρα» για ξυλίκι στους πρόσφυγες κάνουν ότι δεν τους είδαν… Τί να πω ρε παιδιά εντάξει… Προφανώς τα παιχνίδια του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας υποκινούν και υποδαυλίζουν ξανά το θέμα (συμφωνώ) αλλά το συλλαλητήριο που λέει όχι στο όνομα Μακεδονία (για μια χώρα που λέγεται ήδη Μακεδονία) είναι ο σωστός δρόμος για να ξοδέψει σήμερα ένας σκεπτόμενος αριστερός άνθρωπος τις δυνάμεις του;

Ξανά το σχήμα έχει ως εξής: «Ο Τσίπρας μας πρόδωσε (σωστό), ρήμαξε την αριστερά και την κοινωνία ψηφίζοντας και αυτός μνημόνια (σωστό). Τώρα που χιλιάδες είναι στο δρόμο εμείς λέμε πως όλο και κάποιο κομμάτι μπορεί να μας αναλογεί και το διεκδικούμε στο όνομα της πατρίδας αλλά και της αριστεράς βεβαίως βεβαίως.. Τί να πω εντάξει.

ΛΑΕ

Και τελευταία η ΛΑΕ. Πήρε σαφείς αποστάσεις από τα Συλλαλητήρια, έστω και την τελευταία στιγμή. Όχι, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν πήγε εκεί και ευτυχώς. Θα μου ήταν εξαιρετικά οδυνηρό να τον δω πλάι στους Χρυσαυγίτες, εκείνον που έδινε μάχες στο Εφετείο της οδού Σωκράτους (2006-2007) μπαίνοντας προσωπικά μπροστά για να υπερασπιστεί τους μετανάστες την εποχή που ο υπόλοιπος ΣΥΝ ήταν κρυμμένος στα γραφεία της Κουμουνδούρου. 

(Και πάλι για να μην ξεχνιόμαστε, στη δική του αποκοτιά και στων ανένταχτων τις μικρές ομάδες, και στα πολύχρωμα Forum που βρίσκονταν κάθε μέρα στον δρόμο πάτησε ο ΣΥΝ για να γίνει ΣΥΡΙΖΑ και μετά να γίνει κίνημα, και μετά να γίνει κυβέρνηση και μετά να τους πετάξει όλους αυτούς για να κάνει κολεγιά με τη Τζάκρη και τον Κοτσακά).

Ωστόσο τώρα, στα συλλαλητήρια είδε και η ΛΑΕ την αντιμνημονιακή οργή που εντάξει, τώρα τυχαίνει να πατάει πάνω στο κύμα του Μακεδονικού αλλά κατά βάση «εναντίον των πλειστηριασμών είναι εκεί ο κόσμος»… Τί να πω, εγώ σίγουρα είμαι πιο μικρός και άπειρος αλλά το κοιτάω από δω, το κοιτάω από εκεί και δε μου βγαίνει το αντιμνημονιακό από όσα άκουσα στο συλλαλητήριο. Κάτι παραπάνω θα ξέρετε σύντροφοι…

Αλλά έχω ειλικρινή απορία πότε βάλαμε(τε) μπροστά το όνομα της Μακεδονίας σε όλο αυτό τον αγώνα κατά των μνημονίων και κατά της υποδούλωσης τους δανειστές και κατά του ξεπουλήματος της χώρας; Πότε που να πάρει ο διάολος βρέθηκα σε πορεία στην Αθήνα ή στην Κρήτη που να έχει έστω κι ένα σύνθημα για τη Μακεδονία και δεν το πήρα χαμπάρι; Πότε στα χρόνια της ανόδου της ριζοσπαστικής Αριστεράς υπήρξε έστω ένα κείμενο που να συνέδεε την υπόθεση του ονόματος της Μακεδονίας με τα κινήματα κατά των πλειστηριασμών, κατά των μνημονίων, κατά της Siemens, κατά των Ολυμπιακών Αγώνων, κατά του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, του ΤΑΙΠΕΔ, του Ελληνικού. 

Πότε συνδέσαμε την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών, των gay, των αποκλεισμένων ομάδων με το θέμα της Μακεδονίας και δεν το πήρα εγώ χαμπάρι; Αφήστε που αντίθετα, αν ψάξουμε λίγο σε παλιότερες αποφάσεις, όλο και κάτι θα λέμε για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης και αυτοπροσδιορισμού των γειτόνων μας Μακεδόνων.

Πού ήταν η ριζοσπαστική αριστερά από το 1995, όταν δόθηκε η «προσωρινή» σύνθετη ονομασία ΠΓΔΜ (Ναι με τον όρο Μακεδονία μέσα) να ενοχληθεί και να βγει στον δρόμο για αυτό το θέμα. Επ’ αυτού είναι σαφώς συνεπέστερη από μας η Χρυσή Αυγή. Το λέει ο Μιχαλολιάκος πως τα μεγάλα συλλαλητήρια του 1992 ήταν η μήτρα που γέννησαν την εγκληματική του οργάνωση. Από τότε μεγάλωσαν, πλήθυναν, σκότωσαν, έδειραν, μπήκαν στη βουλή και σήμερα είναι πάλι εκεί, απόλυτα συνεπείς.

Εμείς τί δουλειά έχουμε με όλα αυτά;

mesogios