Υδρογονάνθρακες και αποικιοκρατία

Το παρακάτω κείμενο* έχει γραφτεί για το πρώην Βελγικό Κογκο (Ζαίρ). Θα μπορούσε να γραφτεί για το Ιρακ, τη Λιβύη, τη Νιγηρία, τη Βενεζουέλα, και άλλες χώρες, όπου η φύση "τιμώρησε" τις χώρες και τους λαούς που ζούσαν πάνω από πετρέλαιο, ουράνιο, χρυσό, διαμάντια.

Γιατί όσο και αν ακούγεται σαν ευλογία, για τους λαούς ήταν κάτι σαν κατάρα....

Για όσους πανηγυρίζουν για τα κοιτάσματα που πιθανά υπάρχουν κάτω από την Ελληνική και Κυπριακή Γη.

Για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα το παράδειγμα υπόγειου πλούτου και απόγνωσης στην επιφάνεια, που εξελίσσεται στις Σκουριές.

Για όσους έβλεπαν αδιάφορα την επιθετικότητα των μεγάλων χωρών, στους λαούς με το πλούσιο υπέδαφος και του πάμφτωχους κατοίκους στην επιφάνεια αυτών των εδαφών.

Για τους πολέμους, τις σφαγές, τις διχόνοιες, τα εθνικιστικά μίση.
 

Γιατί ο πλούτος κάθε χώρας, έχει αξία όταν υπάρχει, και είναι εκμεταλλεύσιμος από τους κατοίκους αυτής της χώρας και μόνο από αυτούς.

"Ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β΄ πήρε το Κονγκό σαν προσωπική του περιουσία το 1832. Στα 23 χρόνια που κράτησε η εξουσία του, σκότωσε 8 εκατ. ιθαγενείς. 

Δηλαδή, πολύ παραπάνω από αυτούς που εξόντωσε ο Χίτλερ στα στρατόπεδά του. Πυραμίδες από νεκροκεφαλές στήνονταν σε δημόσια θέα για την υποταγή των ιθαγενών. Η Ε.Ε. καταδίκασε ποτέ αυτό το έγκλημα;

Αλλά ακόμα και όταν το 1908 το Κονγκό έγινε επίσημη αποικία του Βελγίου (μέχρι τότε ήταν προσωπική περιουσία του βασιλικού οικου του Βελγίου!!!) , η κατάσταση δεν καλυτέρεψε.

Η παιδεία για τους ιθαγενείς περιορίστηκε στο Δημοτικό. Οταν το Κονγκό απελευθερώθηκε, μόνο 17 Κονγκολέζοι είχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα. 

Το νέο «δημοκρατικό» αποικιακό καθεστώς ακολούθησε κατά γράμμα την πολιτική του Λεοπόλδου. Το πλούσιο υπέδαφος της χώρας ήταν το μόνο που είχε ενδιαφέρον. 

Οι άνθρωποι ήταν αναλώσιμοι. 

Και όταν ο Λουμούμπα, ένας μικροαστός πατριώτης θέλησε τον πλούτο της χώρας του για τους Κονγκολέζους, δολοφονήθηκε από τον άμεσο συνεργάτη του, τον Μομπούτου, που ενσωματώθηκε πλήρως στη νεοϊμπεριαλιστική τακτική της Δύσης - πήρε τα δάνειά του και έγινε ο 7ος πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου. 

Υστερα από περίπου ενάμιση αιώνα αποικιοκρατίας, το Κονγκό δεν έχει συνέλθει ακόμα και θα χρειαστεί καιρό.

Το σφάλμα του; Ο ορυκτός του πλούτος: ουράνιο, κοβάλτιο, χαλκός, διαμάντια και πολλά άλλα."


Το κείμενο απόσπασμα από παλαιότερο άρθρο το Περικλή Κοροβέση "Tα ολοκαυτώματα των Βρυξελλών" 7 Μαρτίου 2015.

Αρ. Στ.

kinisienergoipolites