Σκέψεις για τις αυτοδιοικητικές εκλογές

Είναι πλέον εμφανές πως είμαστε σε προεκλογική περίοδο, τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή όσο και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Στην περιφέρεια Ηπείρου τα μαχαίρια έχουν βγεί για τα καλά και ήδη ψιθυρίζονται κάποιες συνεργασίες.

Οι υποψήφιοι άρχισαν να οργανώνουν τα επιτελεία τους και να εξαγγέλουν “καινοτόμες ιδέες”....

Η άρχουσα δημοτική παράταξη εργάζεται πυρετωδώς πάνω σε έργα ανάπλασης και καλαισθησίας. Το “μεγάλο όραμα” για μείωση δημοτικών τελών, οργάνωσης και ανάδειξης του δήμου και της Ηπείρου σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη. Τα sosial media έχουν κατακλυστεί από διαφημίσεις υποψηφίων και τα κλασσικά τοπικά ΜΜΕ αρχίζουν να παίρνουν θέσεις για το μεγάλο φαγοπότι.

Θα μπορούσα να γράφω για ώρες και εσύ αναγνώστα μου να διαβάζεις για ώρες όλα αυτά που επαναλαμβάνονται μονότονα σε όλες τις προεκλογικές περιόδους.

Αυτό είναι το δράμα, αυτό είναι το λυπηρό, αυτό είναι η ταυτότητα της πολιτικής μας ζωής. Για όσους είναι εκλεγμένοι πρωταγωνιστούν: οι φαμφάρες, οι απλουστεύσεις, η βιτρίνα της τελευταίας στιγμής, η αναγωγή του τίποτα στα πάντα, η στρέβλωση της πραγματικότητας, η ωραιοποίηση του αίσχους. Για τους διεκδικητές: οι κατηγορίες και οι υποσχέσεις για: συμμετοχή των πολιτών, διαφάνεια και έλεγχο, είναι πάντα ο κεντρικός τους άξονας.

Την επομένη των εκλογών η ίδια ιστορία: αφαίμαξη των πολιτών μέσω παράλογων τελών, λεηλασία του λαού μέσα σε σαλόνια, και κάτω από τραπέζια, συνέχιση της ίδιας πολιτικής και σχεδόν κάθε προεκλογική υπόσχεση να μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να κρύβεται πίσω από λέξεις και φράσεις του τύπου: “παραλάβαμε καμμένη γή” ,“τα ταμεία είναι άδεια”, “οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν” ή “τώρα θα συνεχίσουμε το έργο μας”,“ τώρα μπορούμε να κάνουμε πράξη το όραμα” κτλ.

Στο ίδιο έργο θεατές, ίσως αλλαγή προσώπων όχι όμως πολιτικής ουσίας όχι τακτικής και εφαρμογής όχι διαφάνειας και, το πιο σημαντικό, όχι συμμετοχή των πολιτών σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει πάντα να αποφασίσουν άλλοι για μας και το μέλλον μας σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και το δικό τους συμφέρον. Αυτή την κρεατομηχανή ηθικής, αξιών, ιστορίας και πολιτισμού, αυτόν τον ολιστικό κρετινισμό τον ονομάζουν “δημοκρατία”.

Πόση υποκρισία Θεέ μου!

Εγώ λοιπόν, αρνούμαι να συμμετέχω άλλη μια φορά σε ένα έργο παρωδία, σε ένα καλοστημένο παιχνίδι κάποιων “λεφτάδων” που προσπαθούν να κάνουν “δουλείτσες” πάνω στην πλάτη των παιδιών μου και την δική μου.

Αρνούμαι να ακούσω κάθε υποψήφιο ο οποίος είναι έτοιμος να μου υποσχεθεί τα πάντα χωρίς καμία δέσμευση.

Εξοργίζομαι όταν βλέπω ανθρώπους να επιζητούν στην ψήφο μου μια λευκή επιταγή με υποθήκη το μέλλον των παιδιών μου και την ιστορία των προγόνων μου.

Αντιδρώ στην λογική των υποψήφιων εξουσιαστών που μου χαμογελούν μέχρι να τους ψηφίσω και έπειτα με εγκαλούν για τις επιλογές μου που στηρίχθηκαν σε ψεύτικα λόγια από ανθρώπους χωρίς ηθικούς φραγμούς.

Φυσικά η μη συμμετοχή στις εκλογές είναι ακόμα πιο καταστροφικό, είναι ένα άλλοθι στο σύστημα που μας έχει φορεθεί από το 1830 και έπειτα.

Υπάρχει λύση; γίνεται διαφορετικά; Τι χρειαζόμαστε για να αλλάξουμε ένα κομμακρατικό- παραταξιακό δήθεν δημοκρατικό να πάμε τουλάχιστον σε ένα Αντιπροσωπευτικό σύστημα;

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η έμπρακτη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, οι φαμφάρες για δήθεν λαϊκές συνελεύσεις κάθε εξάμηνο ή όποτε άλλοτε κρίνει ο κάθε εξουσιαστής είναι εξαπάτηση ψηφοφόρων και αυτό σύμφωνα με το νόμο διώκεται.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η διαφάνεια σε κάθε τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι δήθεν διαβούλευση ή δήθεν συγκεντρώσεις προτάσεων ή φωτογραφικούς διαγωνισμούς που αποφασίζονται σε χλιδάτα σαλόνια και κλειστά γραφεία. Αυτό λέγεται διαφθορά και διώκεται από τον νόμο.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η επιβολή χρηστής διαχείρισης και αυτό γίνεται μόνο με διαφάνεια και με συμμετοχή των πολιτών. Γιατί όταν μονοπωλιακές επιχειρήσεις καταντούν “προβληματικές” του 80’ και οι υπεύθυνοι τις παρουσιάζουν σαν τρελά αναπτυσσόμενες τότε η διαχείριση είναι κάκιστη. Αυτό λέγεται διασπάθιση δημόσιου χρήματος και διώκεται από τον νόμο.

Για να γίνουν όμως τα παραπάνω στην πόλη μας χρειάζεται μια ομάδα ΠΟΛΙΤΩΝ η οποία θα είναι έτοιμη να δώσει στους πολίτες το “ελέγχειν”, το “ανακαλείν” και το “ευθύνειν” όπως το έκανε ο Σόλωνας και το περιέγραψε ο Αριστοτέλης.

Λάππας Ελευθέριος μέλος του Αντιδρώ

antidro