Με μεγάλη χαρά θα συμμετέχω στις εκλογές

Έχουμε μπει στην προεκλογική περίοδο για τα καλά.

Πολλοί συμπολίτες μας θέτουν τον εαυτό τους στην κρίση του λαού κάτω από την σκέπη διάφορων συνδυασμών.

Οι αναρτήσεις των υποψήφιων συμβούλων (δημοτικών και περιφερειακών) έχουν κατακλίσει το facebook.

Όλοι οι συνδυασμοί υπόσχονται ανάπτυξη, ευημερία, διαφάνεια και άλλα όμορφα στους ψηφοφόρους τους.

Παραβλέπουν όμως πως οι μισοί και πλέον από τους ψηφοφόρους τους έχουν γυρίσει την πλάτη....

Δεν θέλω και δεν μπορώ να μιλήσω για όλους αυτούς, θα προσπαθήσω όμως να εκφράσω την δική μου αγανάκτηση και απαξίωση. Το γιατί είναι απλό: δεν θέλω κανένας να με εκπροσωπεί, δεν θέλω κανένας να αποφασίζει για μένα χωρίς εμένα, δεν θέλω κανένας να έχει περισσότερη πληροφόρηση από εμένα για θέματα που αφορούν την καθημερινότητα μου την οικονομική και την βιοτική μου επιβίωση.

Δεν θέλω οι αποφάσεις που αφορούν την λειτουργικότητα την ευημερία και την ανάπτυξη του τόπου μου να παίρνονται από την πλειοψηφία των δημοτικών ή των περιφερειακών συμβούλων. Δεν θέλω να γίνονται διαγωνισμοί πίσω από κλειστές πόρτες, δεν θέλω να αποφασίζονται έργα υποδομών σε νυχτερινές ταβέρνες και συνεστιάσεις.

Το κακό ξεκινάει από την “εκπροσώπηση”. Η λέξη αυτή δίνει το δικαίωμα σε αυτόν που την φέρει να κάνει ότι θέλει ανεξάρτητα από τις υποσχέσεις ή τον προγραμματισμό του. Οι εκλογές είναι ένα δικαίωμα που μας επιτρέπει να ορίζουμε τον εκπρόσωπο μας. Το θέατρο του παραλόγου είναι στο πριν και το μετά, γιατί στην προεκλογική περίοδο όλοι (συνήθως επικεφαλής) συζητούν μαζί μας, ζητούν την γνώμη μας, ρωτούν για τις αγωνίες μας και τα θέλω μας. Μας δίνουν την εντύπωση πως θα μας αντιπροσωπεύσουν, πως θα είναι η φωνή μας, πως θα μας ενημερώνουν και θα ζητούν την γνώμη μας και τέλος θα υλοποιούν την δική μας απόφαση.

Αυτά όμως ξεχνιούνται από την επομένη των εκλογών. Εκεί τελειώνει η αντιπροσώπευση και έρχεται η εκπροσώπηση. Από την επομένη οι εκλεγμένοι έχουν μια λευκή επιταγή στα χέρια τους και την κάνουν ότι θέλουν. Από εκεί και πέρα ξεχνιέται ο λαός ξεχνιέται ο ψηφοφόρος, οι ανησυχίες του, οι φόβοι του, τα θέλω του πλέον δεν υπάρχουν. Τα λέμε πάλι σε πέντε χρόνια.

Ένα ακόμη ενοχλητικό στοιχείο είναι ο επικεφαλής. Ο ηγέτης, ο πρώτος, αυτός που τα ξέρει όλα και έχει λύση για όλα. Αυτός σκέφτεται και οι άλλοι εκτελούν. Δεν έχει σημασία αν αυτό είναι σωστό ή δίκαιο, λάθος ή άδικο αν το πει ο αρχηγός πρέπει να γίνει. Μου αρέσει η ιδέα της πολιτικής φυσιογνωμίας ή της πολιτικής προσωπικότητας γιατί σίγουρα κάποιοι ξεχωρίζουν για τις ιδέες τους, την αμεσότητα τους και την δυναμική τους. Αυτοί όμως πρέπει να εκφράζονται σε ένα σύνολο και όχι σε μια κλειστή κάστα με ημέτερους.

Είναι πασιφανές πως αυτοί που δημιουργούν και ακολουθούν ηγέτες το κάνουν για ίδιον όφελος, όπως άλλωστε και οι ηγέτες. Το προσωπικό συμφέρον στην πολιτική είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ολιγαρχιών και των δικτατοριών γιατί σε αυτά τα καθεστώτα όλα γίνονται εν κρυπτό από τον λαό. Η πραγματική Δημοκρατία δεν χρειάζεται ηγέτες αλλά προσωπικότητες.

Οι κανόνες της πολιτείας έχουν μετατρέψει την πολιτική σε επάγγελμα και όταν μιλάμε για πολιτεία εννοούμε τους πολιτικούς. Πολιτική όμως είναι η επιστήμη που φροντίζει για το κοινό καλό και αυτό δεν μπορεί να γίνει από επαγγελματίες . Γιατί ο επαγγελματίας θέλει να είναι προστατευμένος σε αυτό που κάνει. Για τον λόγο αυτό έχουμε τόσες πολλές ασυλίες για όλες τις βαθμίδες της πολιτικής. Για τον λόγο αυτό οι προεκλογικές υποσχέσεις δεν έχουν καμία σχέση με τις μετεκλογικές πράξεις.

Για τον λόγο αυτό δεν υπάρχει η ανακλητότητα. Για τον λόγο αυτό δημιουργούνται τα πολιτικά τζάκια. Για το λόγο αυτό για να ασχοληθεί κάποιος με την πολιτική χρειάζεται πολλά λεφτά. Ο πολιτικός σήμερα στην Ελλάδα ίσως να είναι το μοναδικό κλειστό επάγγελμα που το κάνει κάποιος γιατί έχει λεφτά ή από κληρονομικότητα.

Σαν πολίτης όμως ανησυχώ για τον τόπο μου, για τα παιδιά μου για την Πατρίδα μου. Δεν θέλω να δώσω άλλες λευκές επιταγές. Είμαι ένας υπερήφανος Έλληνας και δεν δέχομαι να με χειραγωγούν και να με κοροϊδεύουν για να βολεύονται κάποιοι. Θέλω να συμμετέχω στις εκλογές θέλω να ασκήσω το δικαίωμα του ψήφου (δικαιώματα έχεις σε όλα τα πολιτεύματα εκτός από την δημοκρατία, στην οποία είσαι ελεύθερος και δεν τα έχεις ανάγκη) θέλω να βοηθήσω ώστε να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο να φύγουμε από την μιζέρια και την κρίση αξιών που μας κρατάει σε ύφεση τα τελευταία δέκα χρόνια.

Γι αυτό με πολύ μεγάλη μου χαρά θα συμμετείχα ως πολίτης σε ένα σχήμα που θα διοχέτευε πρωτογενώς τις πληροφορίες στον λαό για κάθε θέμα που αφορά την πόλη μου, θα λάμβανε σοβαρά υπόψη την γνώμη του μέσω διαβουλεύσεων ή δημοψηφισμάτων και θα υλοποιούσε τις αποφάσεις του.

Με μεγάλη μου χαρά θα συμμετείχα σε ένα σχήμα που δεν θα έχει κάποιον ηγέτη να μου πει τι θα κάνω, τι θα λέω και να το παίζει πατερούλης αλλά θα αποτελείται από προσωπικότητες οι οποίες θα έθεταν τις ιδέες και τις προτάσεις τους κάθε μια ξεχωριστά στον λαό για να αποφασίσει.

Με μεγάλη μου χαρά θα συμμετείχα σε ένα σχήμα που θα είχε απαραίτητη προϋπόθεση την ανακλητότητα των υποψηφίων όχι από κάποιον αλλά από τον ίδιο τον λαό εάν τον κρίνει ελλιπή ή ασυνεπή προς το όφελος της πόλης.

Με μεγάλη μου χαρά θα συμμετείχα σε ένα σχήμα που θα έχει σαν γνώμονα την Δημοκρατία το κοινό καλό και την Πατρίδα πάνω από προσωπικά οφέλη ηγέτες και επαγγελματίες πολιτικούς.

Λάππας Ελευθέριος

Μέλος ΑΝΤΙ…ΔΡΩ

antidro