New York Times: Σκληρό άρθρο για τον πρώτο μήνα της νέας κυβέρνησης

Ο Ματθαίος Τσιμιτάκης, νέος δημοσιογράφος με δραστηριότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο έχει συνεργαστεί με την Καθημερινή, υπήρξε, ωστόσο, και συντάκτης της Αυγής και φέρεται προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.

Σύμφωνα με όσα έχουν γραφτεί παλαιότερα ήταν για ένα διάστημα αποσπασμένος στο γραφείο Τύπου του πρώην πρωθυπουργού....

Η τελευταία ανάλυσή του, ωστόσο, δημοσιεύτηκε από τους New York Times, με την υπόμνηση της κορυφαίας αμερικανικής εφημερίδας ότι αναμένει και “αντίθετες απόψεις”.

Το άρθρο που επιγράφεται”

The Adults Are Back in Charge of Greece. And They Are Really Right-Wing” (οι ενήλικες επέστρεψαν στην εξουσία στην Ελλάδα και είναι πράγματι πολύ δεξιοί), ασκεί δριμεία κριτική στις πρώτες εβδομάδες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Δείχνει, πάντως, πως παρά την θετική υποδοχή που είχε η νέα κυβέρνηση από την μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, υπάρχουν μέσα (πρόσφατα και η Le Monde φιλοξένησε επικριτικό άρθρο) που είναι έτοιμα να υποδεχθούν και σκληρά αντιπολιτεύομενες αναλύσεις.

Διαβάστε την ανάλυση (μετάφραση από τα Αγγλικά μέσω Google translator- ακολουθεί και το αγγλικό κείμενο) που φιλοξενούν οι New York Times:

Τον περασμένο μήνα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρώην τραπεζίτης και απόφοιτος του Χάρβαρντ, εξελέγη πρωθυπουργός της Ελλάδας. Η νίκη του – και αυτή του κόμματός του, η Νέα Δημοκρατία – αντιμετωπίστηκε ευρέως με ανακούφιση. Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή απομακρύνθηκε από το Κοινοβούλιο και ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση. Για μερικούς, οι ενήλικες ήταν πίσω για να αναλάβουν την ευθύνη.

Υπάρχει όμως πρόβλημα με τη συναίνεση: δεν είναι αλήθεια.

Η Νέα Δημοκρατία, είναι μακριά από το να είναι μια μετριοπαθής, φιλελεύθερη δύναμη, φαίνεται να είναι ένα δεξιό κόμμα με έντονες αυταρχικές τάσεις. Και ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος υποσχέθηκε να ενώσει τη χώρα, ακολουθεί διαχωριστικές και πολωτικές πολιτικές. Η επιστροφή της τάξης αποδεικνύει την επιστροφή του σκληρού δικαιώματος.

Δεν χρειάζεται να ψάξετε μακριά για αποδεικτικά στοιχεία. Ο πρώτος υπεύθυνος μήνας του κ. Μητσοτάκη παρείχε πολλά παραδείγματα των αντιδημοκρατικών ενστίκτων του νέου πρωθυπουργού. Τρεις κρίσιμοι ρυθμιστικοί οργανισμοί – που προστατεύουν τα οικονομικά, το εργατικό δυναμικό και το περιβάλλον της χώρας – διαλύθηκαν αποτελεσματικά ως μέρος ενός νομοσχεδίου που ψήφισε πρόσφατα το Κοινοβούλιο για την αναδιάρθρωση της κυβέρνησης. 

Ένας νέος θεσμός, που ονομάζεται κυρίαρχη Προεδρία της κυβέρνησης, δημιουργήθηκε αποκλειστικά για να υποστηρίξει τον κ. Μητσοτάκη. Και ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός (ΕΡΤ) έχει βρίσκεται πια υπό τον έλεγχό του, μαζί με τις υπηρεσίες πληροφοριών. Δεν πρόκειται για μια διαφορετική προσέγγιση της διοικητικής αποτελεσματικότητας. Φαίνεται σαν μια σκόπιμη συγκέντρωση εξουσίας στο γραφείο του πρωθυπουργού.

Για τον κ. Μητσοτάκη, η υποκρισία είναι το κρέας και το ποτό. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, επέκρινε την ιστορική συμφωνία που ρύθμισε τη διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας, μόνο για να την δεχτεί πλήρως μόλις ανέλαβε την εξουσία. 

Ο γιος ενός πρώην πρωθυπουργού από μια από τις ισχυρότερες πολιτικές δυναστείες της χώρας, καταδικάζει τον νεποτισμό – αλλά διορίζει έναν ανιψιό ως αρχηγό του προσωπικού του γραφείου, ενώ ο άλλος είναι ο δήμαρχος της Αθήνας. Και τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του, επιχειρηματίας, το όνομα της οποίας εμφανίζεται στα Paradise Papers, μια τεράστια απογραφή των φοροδιαφυγόντων, έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα.

Όσον αφορά την κυβέρνησή του, δεν μπορεί να υπάρξει σφάλμα σχετικά με τις αρχές και τις προτεραιότητές του. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας, αναίρεσε το δικαίωμα των αιτούντων άσυλο, των προσφύγων και των μεταναστών να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες δημόσιας υγείας, να ακυρώσει τις προγραμματισμένες μεταρρυθμίσεις που χωρίζουν το κράτος και την εκκλησία και πρόσθεσε την «Οικογενειακή Πολιτική» στον τίτλο μιας κυβερνητικής υπηρεσίας για την ισότητα των φύλων. Όταν ρωτήθηκε γιατί υπάρχουν μόνο πέντε γυναίκες σε ένα υπουργικό συμβούλιο με 51 μέλη, ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να απαντήσει – στην έκπληξη του δημοσιογράφου – ότι δυσκολεύτηκε να βρει περισσότερες γυναίκες για να διορίσει.

Μία από αυτές τις πέντε γυναίκες, η Δόμνα Μιχαηλίδου, ο υφυπουργός Εργασίας, προσωποποιεί την ιδεολογική ημερήσια διάταξη του υπουργικού συμβουλίου. Το 2017, απηύθυνε ανοιχτή έκκληση για περικοπές των μισθών ως “απαραίτητες” για χάρη της ανταγωνιστικότητας. Πιο πρόσφατα, χαρακτήρισε σιωπηρά τη συλλογική μνήμη του αγώνα ενάντια στη δικτατορία του 1967 έως το 1973 ως «ψυχική ασθένεια της Αριστεράς». Προς το παρόν προτείνει μια συντηρητική προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος της γήρανσης του πληθυσμού επιδοτούν κάθε γέννηση από ελληνικές μητέρες με επιδότηση 2000 ευρώ.

Δεν είναι μόνο η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας που μοιάζει με την Ορβελουάν. Ο Κωνσταντίνος Λούλης, κατηγορούμενος για θαυμασμό του πρώην δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, επελέγη για να διευθύνει το Υπουργείο Τουρισμού. Ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος με τα λόγια του “συνυπήρχε πολιτικά” με τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, διορίστηκε υπουργός Γεωργίας κάτι που προκάλεσε σοκ της εβραϊκής κοινότητας και του Ισραήλ. Και ο πρώην αρχηγός της αστυνομίας, ο οποίος καταγγέλθηκε από τον κ. Μητσοτάκη για την απάντησή του στις τραγικές πυρκαγιές του περασμένου Ιουλίου, στις οποίες πέθαναν 102 άνθρωποι, διορίστηκε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ένας ισχυρός, πρόσφατα διευρυνόμενος ρόλος.

Η Ελλάδα ολοκλήρωσε το τρίτο και τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης τον περασμένο Αύγουστο, αλλά παραμένει κοχύλι μετά από σχεδόν μια δεκαετία λιτότητας. Η επίσημη ανεργία είναι 18%. η ανεργία των νέων σκοράρει 40%. Καθώς οι λόγοι αλληλεγγύης διαβρώνουν, το σχέδιο της κυβέρνησης για την κατάργηση ενός νόμου που απαγορεύει την αστυνομία από τα πανεπιστήμια αποτελεί ένδειξη των άσχημων εποχών – όπως και μια προσπάθεια της ακτοφυλακής να εμποδίσει μια βάρκα που μεταφέρει πρόσφυγες. Η πολιτική των προσφύγων του κ. Μητσοτάκη, φαίνεται, είναι να χτίσει ένα τείχος στη θάλασσα.

Καμία από τις θεμελιωμένες πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας – να μειώσει τους φόρους εταιρειών και να ιδιωτικοποιήσει τη βιομηχανία σε μια προσπάθεια να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη και να δημιουργήσει “νέες θέσεις εργασίας” – είναι πιθανό να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας. Μπορούν να κάνουν το αντίθετο

Σε λίγη μέρα πριν από τις εκλογές, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε σε συνέντευξή του ότι η χώρα θα πρέπει να «επιστρέψει στο παρελθόν». 

Φαίνεται ότι ήταν ειλικρινής.

Η πρότυπη δημοσίευση στα αγγλικά υπάρχει εδώ

The Adults Are Back in Charge of Greece. And They Are Really Right-Wing.

 

ATHENS — Last month, Kyriakos Mitsotakis, a Harvard-trained former banker, was elected prime minister of Greece. His victory — and that of his party, New Democracy — was widely greeted with a sigh of relief. The neo-Nazi Golden Dawn had been removed from Parliament, and the leftist Syriza from government. For some, the adults were back in charge.

But there is a problem with the consensus: It isn’t true.

New Democracy, far from being a moderate, liberal force, seems to be a right-wing party with pronounced authoritarian tendencies. And Mr. Mitsotakis, who promised to unite the country, is following divisive and polarizing policies. The return of order is proving to bethe return of the hard right.

You don’t have to search far for evidence. Mr. Mitsotakis’s first month in charge provided plenty of examples of the new prime minister’s antidemocratic instincts. Three crucial regulatory agencies — protecting the country’s finances, work force and environment — have been effectively dissolved as part of a bill, recently passed by Parliament, to restructure government. A new institution, grandly called the Presidency of Government, has been created exclusively to support Mr. Mitsotakis. And the state broadcaster has been taken into his control, along with the intelligence services. This is not just a different approach to administrative efficiency. It looks like a purposeful concentration of power in the prime minister’s office.

For Mr. Mitsotakis, hypocrisy is meat and drink. During the campaign, he railed against the historic agreement that settled the dispute between Greece and Northern Macedonia, only to accept it fully once in power. The son of a former prime minister from one of the country’s most powerful political dynasties, he condemns nepotism — but appointed one nephew as chief of staff, while another is the mayor of Athens. And both he and his wife, a businesswoman whose name appears in the Paradise Papers, a huge inventory of tax evaders, have been implicatedin scandals.

As for his government, there can be no mistake about its principles and priorities. During the first week in office it revoked the right of asylum seekers, refugees and immigrants to access public health services, canceled planned reforms separating state and church, and added “Family Policy” to the title of a government agency for gender equality. When asked why there are only five women in a 51-member cabinet, Mr. Mitsotakis didn’t hesitate to reply — to the reporter’s astonishment — that he had difficulty finding any more women to appoint.

One of those five women, Domna Michailidou, the vice minister of labor, personifies the cabinet’s ideological agenda. In 2017, she openly praised cutsin wages as “necessary” for the sake of competitiveness. More recently, she implicitly characterized the collective memory of the struggle against the dictatorship of 1967 through 1973 as a “mental illness of the Left.” And she is currently proposing, in a crassly conservative attempt to address the problem of an aging population, to subsidize every birth by Greek mothers with a 2000-euro stipend.

It’s not just the leadership of the Labor Ministry that looks Orwellian. Konstantinos Loulis, accused of being an admirer of the former dictator Georgios Papadopoulos, was chosen to run the Tourism Ministry. Makis Voridis, who in his own words “coexisted politically” with Holocaust deniers, was appointed minister of agriculture, to the shock of the Jewish community and Israel. And the former chief of police, denounced by Mr. Mitsotakis for his fumbling response to last July’s tragic wildfires in which 102 people died, was appointed general secretary of the Ministry of Citizen Protection, a powerful, newly expanded role.

Greece finished its third and last bailout program last August, but remains shellshocked after nearly a decade of austerity. Official unemployment is at 18 percent; youth unemployment scores a staggering 40 percent. As the grounds of solidarity are eroded, the government’s plan to abolish a law that bans the police from universities is a sign of the ugly times to come — as is an attempt by the coast guard to block a boat carrying refugees. Mr. Mitsotakis’s refugee policy, it seems, is to build a wall in the sea.

None of New Democracy’s vaunted policies — to cut corporation taxes and privatize industry in an effort to stimulate economic growth and create “new jobs” — are likely to address the country’sproblems. They may well do the opposite

In a slip of the tongue a few days before the elections, Mr. Mitsotakis said in an interview that the country should “return to the past.”

It seems that he was sincere.

By Matthaios Tsimitakis

Mr. Tsimitakis is a Greek journalist.

anatropinews