«Βλέπετε,
οι άνθρωποι που έχουν δύναμη, μόνο ένα
πράγμα ξέρουν και καταλαβαίνουν: τη
βία».
Νόαμ Τσόμσκι, από το βιβλίο του Understanding Power, του 2002.
Πριν από κάποια χρόνια ο επαναστάτης Χρήστος Τσιγαρίδας, σε μια συνέντευξη του έλεγε: «Μιλώντας γενικά, θα έλεγα δύο πράγματα....
Νόαμ Τσόμσκι, από το βιβλίο του Understanding Power, του 2002.
Πριν από κάποια χρόνια ο επαναστάτης Χρήστος Τσιγαρίδας, σε μια συνέντευξη του έλεγε: «Μιλώντας γενικά, θα έλεγα δύο πράγματα....
Πρώτον, ότι καμιά
αλλαγή ιστορικής κλίμακας δεν έγινε
χωρίς βία, χωρίς επανάσταση.
Οι σύγχρονοι
αστοί ξεχνάνε τις αστικές επαναστάσεις,
τη βιαιότητά τους, το αίμα που χύθηκε
για να νικήσουν. Ξεχνάνε "τον τρόμο
και την αρετή" του Ροβεσπιέρου. Το
δεύτερο είναι πως τις μορφές πάλης τις
επιλέγουν κάθε φορά τα δρώντα επαναστατικά
υποκείμενα. Δεν είναι ζήτημα κάποιας
συνταγής».
Όλα τα παραπάνω οι αστοί και το πολιτικό υπηρετικό τους προσωπικό τα γνωρίζουν πολύ καλά. (Πρέπει να θυμόμαστε ότι και η καλύτερη αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν είναι παρά η δημοκρατία της οικονομικής μειοψηφίας και η δικτατορία της, πάνω στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού).
Ας 'ρθούμε στο σήμερα. Ζούμε σε μια εποχή που –δυστυχώς- η λεγόμενη «κοινωνική ειρήνη» είναι κύριο χαρακτηριστικό της. Το μαζικό ταξικό εργατικό κίνημα ανύπαρκτο, ενώ ελάχιστες είναι οι διεκδικητικές κινητοποιήσεις σε χώρους δουλειάς.
Όλα τα παραπάνω οι αστοί και το πολιτικό υπηρετικό τους προσωπικό τα γνωρίζουν πολύ καλά. (Πρέπει να θυμόμαστε ότι και η καλύτερη αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν είναι παρά η δημοκρατία της οικονομικής μειοψηφίας και η δικτατορία της, πάνω στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού).
Ας 'ρθούμε στο σήμερα. Ζούμε σε μια εποχή που –δυστυχώς- η λεγόμενη «κοινωνική ειρήνη» είναι κύριο χαρακτηριστικό της. Το μαζικό ταξικό εργατικό κίνημα ανύπαρκτο, ενώ ελάχιστες είναι οι διεκδικητικές κινητοποιήσεις σε χώρους δουλειάς.
Παράλληλα, εδώ και χρόνια καμιά μειοψηφική ομάδα ένοπλης επαναστατικής βίας δεν έχει κάνει την εμφάνισή της και το μόνο που υπάρχει και εντείνεται είναι η κρατική τρομοκρατία.
Και
εδώ έχουμε το "παράδοξο". Το
πολιτικό σύστημα δεν δείχνει να
απειλείται από το παραμικρό.
Δυναμικές εργατικές αντιδράσεις δεν
υπάρχουν, καμιά "τρομοκρατική"
οργάνωση δεν έχει δραστηριότητα και
όμως το πολιτικό σύστημα προχωράει
σε μια απίστευτη θωράκιση των
κατασταλτικών του μηχανισμών.
Στο
νομικό τους οπλοστάσιο προστέθηκε
διάταξη για να διώκεται σε βαθμό
κακουργήματος, κάθε ακτιβιστική
δράση, προσλαμβάνονται 1.500 νέοι
μπάτσοι, ανασυστήνεται το πιο βίαιο
και σκληροπυρηνικό κομμάτι της
κρατικής καταστολής, η ομάδα "ΔΕΛΤΑ",
ενώ σήμερα διαβάζουμε ότι "επανέρχεται
στην ΕΛ.ΑΣ. ο επιχειρησιακός σχεδιασμός
των «ομάδων συλλήψεων» που είχε
εγκαταλειφθεί για χρόνια. Ειδικότερα,
σχεδιάζεται σε κάθε διμοιρία ΜΑΤ να
υπάρχει και μία ομάδα 5-6 ατόμων που θα
προβαίνουν σε προσαγωγές και
συλλήψεις".
Και εδώ ρωτάμε απευθυνόμενοι κύρια σε κάποιους "αριστερούς":
Και εδώ ρωτάμε απευθυνόμενοι κύρια σε κάποιους "αριστερούς":
Όλοι
αυτοί που τόσα χρόνια έκαναν λόγο για
"χρήσιμους ηλίθιους", οι
οποίες με κάποιες "τρομοκρατικές"
ενέργειες τους, έδιναν το πρόσχημα
στο αστικό κράτος να εντείνει την
κρατική του καταστολή, τώρα τί έχουν
να πουν;
"Χρήσιμοι ηλίθιοι" δεν υπάρχουν, η λαϊκή αντιβία κάθε μορφής είναι εξαφανισμένη και όμως οι μηχανισμοί καταστολής θεριεύουν σε σημείο πρωτόγνωρο. Άρα;
"Χρήσιμοι ηλίθιοι" δεν υπάρχουν, η λαϊκή αντιβία κάθε μορφής είναι εξαφανισμένη και όμως οι μηχανισμοί καταστολής θεριεύουν σε σημείο πρωτόγνωρο. Άρα;
Του Γ.Γ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου