Έγκλημα και ατιμωρησία

- Παλιά δοκιμασμένη συνταγή. 

"Δεν είναι ώρα για κριτική, είναι ώρα για περισυλλογή" ή για προσευχή, ή για να αποδώσουμε τιμές σε αυτούς που χάθηκαν, ή για να παρηγορήσουμε αυτούς που έμεναν, αυτούς που είδαν τις ζωές τους να γίνονται κομμάτια.

Το είδαμε στο "Σαμίνα", τότε που ο Χρήστος Παπουτσής μιλούσε για "το μαχαίρι που θα φτάσει στο κόκκαλο"....

Ούτε μαχαίρι, ούτε κόκκαλο, ούτε σουγιαδάκι, ούτε τίποτα.

Είμαστε και  εμείς λαός χρυσόψαρο.

Ή έτσι τουλάχιστον πιστεύουν .

Το είδαμε στις φωτιές της Πάρνηθας. Τη Πάρνηθας που έκαψε όχι η φωτιά, αλλά η ανοησία  και οι εγκληματικές παραλείψεις. Κάποιος πήγε σπίτι του μετ επαίνων και ..ως εκεί.

Το είδαμε στις φωτιές στην Ηλεία. Εκεί και ο ¨στρατηγός άνεμος" εκεί και η σκληρή κριτική.

Σήμερα τις ειρωνείες τις εκστομίζουν αυτοί που υπερασπιζόντουσαν την λογική του "στρατηγού άνεμου" και αυτοί που κατέκριναν τις δηλώσεις των τότε υπουργών .. τις αντιγράφουν και τις λένε αυτοί!!!

Είμαστε και εμείς λαός που στοιχίζεται πίσω από "ηγέτες"

και ξεχνάει να σκεφτεί.

ή δεν θέλουν να σκεφτούμε.

Τώρα μας λένε και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση μαζί το γνωστό ..

"Δεν είναι η ώρα .. "

Όταν υπάρχει  ένα έγκλημα, μια τραγωδία, μια παρανομία, περιμένει η Δικαιοσύνη να κλάψουμε τα θύματα, ή ξεκινάει αμέσως την απόδοση των ευθυνών;

Γιατί όταν η ευθύνη βαραίνει και κρατικούς λειτουργούς, πρέπει να περιμένουμε να καταλαγιάσει ο θυμός, η οργή, η λύπη ή αγανάκτηση;

Τι ασπίδα προστασίας είναι αυτή;

Αν μπορεί να εκφράσει την "υπεροχή της αριστερής ηθικής" αυτή η κυβέρνηση, δεν θα έπρεπε να επικαλεσθεί την τακτική αυτοπροστασίας των προηγουμένων. Αλλά δεν μπορεί να την εκφράσει. Γιατί δεν είναι αριστερή. Γιατί αριστερός δεν είναι αυτός που επιβάλλει στον λαό μια δεξιά αντικοινωνική πολιτική.

Η κριτική βέβαια δεν μπορεί να έχει μέσα της την χυδαιότητα. Γιατί τότε δεν είναι κριτική. Και παραδείγματα σαν αυτό του ανάξιου Καλαβρύτων δεν είναι το μόνο. Ευτυχώς  ακούστηκαν από τη πλευρά της εκκλησίας ηχηρά "Σκάσε ..".

ΌΜΩΣ ..

Τώρα είναι η ώρα της απόδοσης ευθυνών.

Αρκεί να σκεφτούμε ότι, όταν δημιουργείται παρόμοιο θέμα παραιτούνται υπουργοί και πρωθυπουργοί ανά τον κόσμο.

Παραιτούνται για να αφήσουν ανεπηρέαστη την έρευνα απόδοσης ευθυνών.

Το αντίθετο σημαίνει προσπάθεια συγκάλυψης ευθυνών.

Και αυτό το έχουμε ζήσει δεκαετίες τώρα στην Ελλάδα.

Εκατοντάδες τα εγκλήματα, μηδενική η απόδοση ευθυνών.

Άξιοι συνεχιστές αυτής της παράδοσης οι σημερινοί, αναμασούν παλιές καλές δικαιολογίες και συνεχίζουν.

Την συγκάλυψη.

Μόνο που θα πρέπει να ξέρουμε ότι, συγκάλυψη σημαίνει και επανάληψη.

Θα τα ξαναζήσουμε, και τότε το ποιοι θα είναι στη θέση των σημερινών θυμάτων δεν το εγγυάται κανείς.

Αρ. Σταγειρίτης

kinisienergoipolites